عشق بزرگ ترین نیرو بخش زندگی است «پیکاسو»
به جهان فیبروز کیستیکی ها رفتم ، بیماری که قبلا اسمش رو هم نشنیده بودم. فهمیدم در عالم پر هیاهویی که داریم آدمایی زندگی میکنن که دنبال یه نفس بیشتر کشیدنن … آدمایی که با حس های کوچیک اما ناب از زندگی لذت میبرن و امیدشون رو از دست نمیدن 
به خودم اومدم و گفتم به عنوان یه نقطه ی کوچیک توی این دنیای وسیع کجام ؟ چقدر برای چیزای ناچیز ناامید شدم و حرص خوردم ؟ چه فرصت ها که برای لذت بردن از زندگی دست دادم!
اگر که دوست دارین لحظاتی نفس گیر رو همراه با اشک ها و لبخند ها تجربه کنین و تجلی یک عشق زیبا رو شاهد باشین حتما بخونینش :)
هر چند اگه مثل من آدم احساسی هستین خب واقعا توصیش نمیکنم ! چون خیلی جاها با احساساتتون  بازی میشه :)
به نظر من نه تنها یک بار بلکه ارزش بارها خوندن رو داشت
۳ بار خوندمش و هر بار با تلخی ها گریه و با خوشی هاش از ته دل لبخند زدم.
 «می دونی … آدما میگن اگه یه چیزی رو دوست داری باید رها کردنش هم یاد بگیری. فکر می کردم حرفشون مزخرف به تمام معناست … تا وقتی که دم مرگ دیدمت »

پ.ن : فیلمش هم ساخته شده و زیباست ولی حتمااا حتمااا اول کتابو بخونین بعد فیلمش رو ببینین
        

          کتاب خوبی بود ، در ژانر خودش یک داستان عاشقانه ی مدرن در حین بیماری ترسناک و کشنده . البته نسخه های دیگه ای از این کتاب بخونید این نسخه احساس می‌کنم سانسور داشت ولی داستان خوبه .
        

          زمانی تصمیم گرفتم این کتاب را بخوانم که استوری نشر میلکان را دیدم:) استوری ای که عکس جلد کتاب را منتشر کرده بود.
مطمئن بودم کتاب بی نظیری ست اما نه در این حد. فیلمش را حدود سه باری دیده بودم و برای خواندنش خیلی ذوق داشتم:)
هر لحظه ی این کتاب پر از احساساتی تکرار نشدنی بود، احساساتی که آنها را با گوشت و پوست و استخوان درک می کردید. 
دست و پا زدن برای نفس کشیدن، زنده بودن و زندگی کردن. جدایی برای عشق و رفتن برای ماندن:)
این کتاب داستان زندگی را  روایت میکند، داستان عشق، داستان دوست داشتن. قصه ای که از متن یک کتاب فراتر است، خیلی خیلی فراتر
پ.ن: با نخواندن این کتاب، تنها خودتان را از یک اثر فوق العاده محروم کرده اید...
پ.ن2: اگر کتاب نحسی ستارگان بخت ما را خوانده اید و دوستش داشتید، قطعا عاشق این داستان می شوید
        

          کتاب صریح و روان بود اما پایان خوبی نداشت
        

          من عادت ندارم کتاب های درام زیاد بخونم، ولی این کتاب یکی از کتاب هایی بود که واقعا به دلم نشست و دوستش داشتم🥲 برای این کتاب فیلمش هم هست، که خب وقتی من بعد از خوندن کتاب فیلمش رو دیدم، خیلی از جزئیات و زیبایی هایی که تو کتاب بود توی فیلم وجود نداشت و پیشنهاد میکنم کسایی که میخوان داستان پنج قدم فاصله رو بدونن، حتما کتابش رو بخونن🥲
        

          با ترس شروع به خوندنش کردم، ترس عدمِ جذابیتِ از طرف من، ترس عدم رسیدن به صفحه آخر و رهاکردنش تو نیمه راه... ولی خُب همون ابتدایِ داستان این ترس بود که از من جدا شد و من دل دادم به قصه اِستلا.
 کاش میتونستم نویسنده رو ببینم و بغلش کنم و تشکر کنم ازش برای این‌همه توصیف دقیق بطوریکه با خوندن هر جمله، تصویرش تو دهنم مجسم میشد، تو لحظه ی شادی،شاد میشدم و تو لحظه ی غم، غمگین... و واقعا یه جاهایی همراه با دخترِ کتاب درد کشیدم، عمیقا!
تمام حسی که سراسر کتاب روی قلبم احساس کردم، مملو از بهت و غم بود.. حداقل برای من اینطور بود. طنین ادامه زندگی، شوری عبث نبوده و نیست... نگاه جذاب به عشق و دوستی و احترام و توجه... به نظرم به کفایت دعوت‌کنندگی برای خواننده داره...
        

          
داستان از زبون دو نوجوان ۱۸ ساله به اسم ویل و استلا روایت می شود که هر دوی آنها از بیماری سیستیک فایبروسس رنج می برن. این دو نفر در بیمارستان همدیگه رو ملاقات می کنن و رفته رفته عاشق هم میشن ولییییی..سیستیک فایبروسس به اونها اجازه نمی ده که بیشتر از ۶ قدم به هم دیگه نزدیک بشن چه برسه به اینکه همدیگه رو لمس کنن یا حتی ببوسن... [ بقیه شو برین خودتون بخون و لذت ببرین]
.
پی نوشت: 
من خودم روحیه ی خوندن داستان های تلخ و تم بیمار و بیمارستان و مرگ و میر رو ندارم، ولی به جرئتتت بهتون میگم که این کتاب اصلا همچین فضایی نداره و کاملا عاشقانه ست...
عاششششششقش شدم، معرکه بود حتی از فیامش هم قشنگ تررر...
●بهتون هم بگم که ترجمه عالی بود و هیچ سانسوری در کار نبود😉●
♡♡ویل و استلا رو هیچ وقت فراموش نمی کنم🥺😢❤️♡♡
۱۴۰۲/۵/۲۰
        

          جزو غمگین ترین کتاب هایی که خوندمه
        

          چطور می توانی عاشق شوی وقتی ممکن است فردا بمیری؟
چطورمیتوانی عاشق کسی شوی و بغلش نکنی؟
چطور میتوانی با ٣٠ درصد ریه هایت زندگی کنی؟
زندگی با فیبروزکستیک واقعا سخت و غیر قابل تحمله. حالا نه اینکه فیبروزکستیک داشته باشم ولی داستان حسشو بهم منتقل کرد. نفهمیدم آدم هایی مثل بیل و استلا چرا زندگی میکنن به قول بیل:ما مردنی هستیم استلا. و واقعا همینطور بود. ممکن بود شب بخوابن و صبح بیدار نشن. ولی با این اوصاف داشتن زندگی می کردن. عاشق می شدن دوست پیدا می کردن و این خیلی روحیه دهنده بود که:اون ممکنه هر لحظه بمیره پس داره الان هرچقدر میتونه از زندگیش لذت می بره از هر ثانیه ش و سعی میکنه مفید باشه پس تو که چهار ستون بدنت سالمه هم میتونی.
این کتاب از اون کتاب هایی بود که داشتم سرش گریه می کردم و وقتی خوندمش که سال 1403 فقط چند سانتی متر اونور تر بود. واقعا بهتون پیشنهاد میکنمش
هااینم بگم که کاری که بیل آخر داستان برای استلا میکنه بهترین و شایسته ترین کاریه که یه عاشق میتونه برای عشقش انجام بده.
تنها اشکال داستان وجود شخصیت هم جنس گرا بود(چرا آخه؟؟ ) 
        

          امید،ترس،شادی،ناامیدی،عشق و غم
زیبا بود:))
        

          پنج قدم فاصله؛
نیاز دارم ساعت ها راجبش حرف بزنم
در مورد اشک های که سرش ریختم بگم؟یا شاید لعنت هایی که به بیماری فیبروز کیستیک کردم؟
خیلی خیلی خیلی قشنگ بود...
ویل و استلا؟زیبایی این دوتا غیر قابل توصیه😭✨
کاپل فراموش نشدنی من...
من خودم هم فیلمش رو دیدم هم کتابشو به صورت صوتی گوش کردم و دوتاشون محشر بودن✨
یا شاید بهتر باشه بگم من فیلمش رو هشت بار دیدم و هر هشت بار گریه کردم🫠
یه روزی قول میدم فیزیکیش رو هم بخرم...
چون کتاب صوتی ای که گوش‌ دادم از نشر میلکان بود واقعا هیچی کم نذاشته بود
هیچوقت حس ذوق و بغضی که سر این کتاب و فیلم داشتم رو فراموش نمیکنم...
اینم از سومین کتاب مورد علاقه ی من🙂
هم فیلمش هم کتابش شدیدا پیشنهاد میشهههه
(کیفیت عکس چرا انقدر بد شد😀)
        

          این کتاب جزو اولین رمان هایی بود که من خوندم
کتاب فوق العاده نثر روانی داره
شمارو درگیر توصیفات بیش از حد نمیکنه و به ساده ترین و زیباترین شکل ممکن داستان رو روایت میکنه
فیلمی که از روی این کتاب ساخته شده پایان کاملا متفاوتی داره اما جزئیاتی که داخل کتاب بیان شده، مثل رنگ بادکنک ها و ... تقریبا در فیلم استفاده شده
و اینکه برای شروع کتابخونی کتاب خوبی میتونه باشه
        

          اونقدر برا جدید و جذاب بود که توی هیچ کدوم از قسمتاش نتونستم حدس بزنم قراره بعدش چی بشه و این یعنی غافلگیری 
و غافلگیری فقط کاریه که یه کتاب فوق‌العاده میتونه انجام بده:)

*وی عاشقه کتابایی که باهاشون گریه میکنه و اینم جز اون هاست.
        

          معرکه،عالی،هرچی که اسمشو میزارین،خیلی خوب بود،ارزش خوندن رو صددرصد داره،فقط پیشنهاد میکنم اول کتابشو بخونین،بعد فیلمشو ببینین،خیلی قشنگه،و موقع خوندن کتاب از قوه تخیلیتون استفاده کنین و مکان ها و چهره شخصیت هارو تو ذهنتون بسازید،که همه چیز جذاب باشه براتون
        

          با این کتاب گریه میکنی ، میخندی ، ذوق میکنی ، افسردگی میگیری ، امید پیدا میکنی ، عشق رو تجربه میکنی و خلاصه همه چیز رو درکنار هم داره
        

          از کتابهای مورد علاقه‌ام❤️
 در انتها جایی از زندگیمان دل می‌بندیم، عاشق می‌شویم اما کجا؟  کجای زندگی عاشق شدن این داستان اشک به چشممان می آورد! و بعد با خودمان میگوییم مگر بد از این هم می‌شود؟؟
پیشنهاد میکنم اول کتاب را بخوانید و بعد فیلمش را تماشا کنید و لذت ببرید🌹
        

          یه کتاب پر از اشک و لبخند 🙂
        

          جالبی داستان برام این بود که نشون داد ادمایی هستن که برای ۲ سال زندگی چقدر تلاش میکنن ولی فقط زنده بودن اون ها از خیلی چیز ها محروم بودن