این سومین اثری بود که از ایرج پزشکزاد خوندم. 
بعد از دایی جان ناپلئون که واقعا شاهکار بود و ماشالا خان در دربار هارون الرشید.
این تثر یک نمایشنامه بود که در دهه ۳۰ یا ۴۰ میگذره که موضوعش رشوه گرفتن و رشوه دادنه.
به نظرم اثر قابل قبولی بود و از طنز خوبی هم بهره میگرفت. البته بعضی از صحنه ها هم اصلا ربطی به نمایشنامه اصلی نداشت و فقط کار فضاسازی رو میکرد که راحت در اجرا قابل حذفه.
در کل خوش خوان و جالب نوشته شده و راحت در دو نشست میشه خوند و لذت برد.