به نام خدا 
کتاب دلنشین، جالب ، بامزه، لذت‌بخش ، ساده و روانی بود. 
ویرایش:  یک مقاله با عنوان تحلیل جامعه شناختی کتاب ابن مشغله پیدا کردم. هنوز وقت نکردم بخونم اما جالب به نظر میومد. 
      

        به نام خدا 
این جلد هم مثل جلدهای قبلی زیبا بود.
خانه‌ی پتی، گربه ها و باز هم حضور دیوی از قشنگی های این جلد بودن.  
فقط خیال پردازی های آنی درمورد خواستگاری و ازدواجش اذیتم می‌کرد. 
      

        به نام خدا 
سومین جلد از مجموعه شهر خرس هاست. نیمه اول کتاب رو واقعا خیلی مشتاق نبودم و خسته کننده بود برام، اما نیمه دوم خیلی دوست داشتم. آخر کتاب هم با اینکه همون اول اشاره کرده بود و فکر می‌کردم براش آماده ام، اما وقتی رسیدم بهش  دیدم نه اصلااا آماده نبودم!  دوجلد قبلی فکر می‌کنم بهتر بود و بیشتر دوست داشتم. 
دوستی و همدلی که بین شخصیت ها وجود داره رو دوست دارم و ازاین مورد خیلی لذت می‌برم. مخصوصا زمانی که بچه ها دور هم جمع می‌شدن. 
فکر کنم این بچه بی خانمان باشه نه می‌تونم بین کتاب های ۴۰۳ قرار بدم نه بین کتاب های ۴۰۴... چون نصفش رو پارسال خوندم نصفش رو امسال 😅 

      

        به نام خدا 
کتاب کوتاهی درمورد عشق هست.  داستانش رو دوست داشتم و از خوندنش لذت بردم. داستان چیز دیگه‌ای غیر از عشق نداشت که بگه و اگه دنبال مسائل خیلی خاص یا پیچیده‌ی دیگه هستین پیشنهاد نمی‌کنم.  اما از نظر خودم خیلی زیبا عشق رو‌نشون داده بود که چطور می‌تونه روی آدم تاثیر بذاره.


﴿ ویولون دیوانه را می شود گفت داستان قدرت اعجاز آمیز عشق است؛ عشقی که می تواند مردگان را از گور به جهان زندگان بازگرداند، عاقلان را به جنون بکشاند و به عکس، دیوانه گان را علاج نماید﴾   « وبلاگ مداد سیاه »

      

        به نام خدا 
کتابی  زیبا، جالب و  غمگین. 
اولین کتابی بود که آقای ابراهیمی خوندم.
خیلی ادبی و زیبا نگارش شده بود. این پرش های زمانی گاهی اذیتم می‌کرد اما در کل طوری نبود که نتونم متوجه داستان بشم.  
خوشم اومد برم سراغ بقیه کتاب های ایشون... 
      

        به نام خدا 
کتاب هیجان انگیز، دوست داشتنی ، جالب و پر از رمز و رازی  هست. 
خوندنش رو پیشنهاد میدم. 

      

        به نام خدا 
داستان جالب و‌ دوست داشتنی ای داشت. 
یه مقدار صحنه های رزمش زیاد بود اما برای من خسته کننده نبود و در کل دوستش داشتم. 
      

        به نام خدا 
این داستان یک برداشت آزاد از حکایت اسب آبنوس کتاب هزار و یک شب هست. 
من اون حکایت رو نخوندم ولی از این داستان کوتاه خیلی خوشم اومد و دوستش داشتم. طنز بامزه ای داشت.  یادداشت هایی که درمورد گیاه‌ها و دارو ها گذاشته بودن هم خیلی جالب بود.  
      

        به نام خدا 
کتاب هیجان انگیزی بود. حدس اینکه قاتل چه کسیه کار راحتی نیست یعنی اصلا نمیشه حدس زد، باید تا پایانش بخونید تا متوجه بشید! 
فقط پایانش یه طوری بود برای همین نیم ستاره از ۴ ستاره کم کردم😔😂
یعنی نه اینکه بد باشه فقط من خوشم نیومد. 

      

        به نام خدا 
کتاب قشنگی بود و از خوندنش لذت بردم.
ممنون از ال کلاسیکو برای معرفی این کتاب. 
      

        به نام خدا 
کتاب گزارش یک قتل هست و خیلی معماگونه نیست چون به راحتی قاتل ها قابل تشخیص هستن. کتاب جزئیات زیادی داشت و نیمه اولش برام کمی خسته کننده بود. اما از نیمه دوم به بعد جذاب تر شد . 
پری شخصیتی بود که گاها دلم براش می‌سوخت با خودم می‌گفتم ممکنه اگه شرایط زندگیش طور دیگه‌ای می‌بود مرتکب قتل نمی‌شد ؟ ولی اون یکی دیگه کی بود؟ آها دیک؛ این واقعا شخصیت نفرت انگیزی برام بود.😶‍🌫️
( انشاءالله که اسماشون جابه‌جا نگفتم🥸 بنده در به خاطر سپردن اسم شخصیت ها ضعیف هستم) 
      

        به نام خدا 
کتابش جالب بود و دوستش داشتم. روند خوبی داشت و حوصله سر بر نبود. 
صوتیش هم خیلی خوب بود. تنها چیزی که باعث تعجبم بود  و یه جورایی آزارم می‌داد، دیدگاه شون نسبت به افریقایی ها بود.  
جو شخصیت محبوبم بود و دوستش داشتم. حس خوبی می داد. 
حالا من می‌خوام با بالن سفر کنم کی پاسخگو عه؟! 
      

        به نام خدا 
تا نیمهٔ کتاب خسته کننده بود و بعد از اون فقط کمی بهتر شد ⁦:⁠-⁠\⁩ 
یکم غیر منطقی و عجیب و اینا بود. چطور یک نفر طوری می‌تونه تغییر قیافه بده کسی متوجه نشه؟! نقشه فرانکی و بابی که اصلا حرفی ندارم درموردش.
خلاصه کلام این کتابو نخونین؛ خانم کریستی کتاب های بهتری هم دارن. 
      

        به نام خدا 
این  کتاب شامل چهار تا نمایشنامه هست که هر کدوم مفهوم متفاوتی رو به خواننده منتقل می‌کنه.
نمایشنامه ها کوتاه و دوست داشتنی بودن. 
از خوندنشون لذت بردم.‌
      

        به نام خدا 
درمورد پلیسی هست که طی تصادفی حافظه اش رو از دست میده و الان علاوه بر کشف قاتل  به دنبال  کشف شخصیت خودش هم هست.
 کتاب جالبی بود. یه مقدار بعضی قسمت ها روند کتاب خسته کننده می‌شد؛ اما در کل کتاب خوبی بود.