دور دنیا در هشتاد روز کتابی پر از اتقاق و ماجراهای هیجان انگیز است . داستان ، درباره ی مردی ثروتمند و وقت شناس ، به اسم فیلیس فاگ بود . فردی که جز عضو بودنش در کلوپ ریفورم ، کسی اطلاعات دیگری از او نداشت ؛ به همین خاطر مردم کنجکاوِ دانستن زندگی و گذشته او بودند . اما یک روز با دوستان خود در کلوپ شرط بست که می تواند دور دنیا را در 80 روز طی کند . هیچ کس حرفش را باور نکرد ، اما او توانست ، ولی با هزاران سختی ... . 
همان طور که در قبل هم گفتم ، کتاب پر از اتفاقات جذاب و هیجان انگیز بود . داستان به گونه ای نوشته شده بود که نمی توانستی لحظه ای به خودت اجازه ی زمین گذاشتن کتاب را بدهی . سفر کردن به دور دنیا آن هم در 80 روز ، به خودی خود شگفت انگیز است ؛ ولی وقتی در این راه پلیس ها و کاراگاه ها فاگ را به خاطر اینکه فکر می کردند دزد بانک لندن است ، تعقیب می کردند و مدام در پی دستگیریش بودند ؛ شوق خواننده را برای دانستن ادامه ی ماجرا  بیشتر می کرد .
 از داستان ِ به این خوبی ، شخصیت پردازی های درستی هم انتظار می رفت ، که متاسفانه نویسنده چنین چیزی را برای خوانندگان به ارمغان نیاورده بود . من به شخصه وقتی کتاب را می خواندم ، تصویری از شخصیت های داستان ، مخصوصا فاگ که شخصیت اصلی هم بود ؛ در ذهنم شکل نمی گرفت و می توان گفت که نویسنده در شخصیت پردازی ها ضعیف عمل کرده بود ؛ البته که فقط در تصویر سازی ذهنی برای مخاطب ، وگرنه از نظر خصوصیات اخلاقی ، توصیفات خیلی خوب و کاملی درباره ی شخصیت ها داده شده بود . 
نکته ای هم که به نظرم نه از ایرادات کتاب است و نه از نکات مثبت ؛ این است که ، کتاب با سرعت زیادی پیش می رفت ، اما صفحات هم کم نبود. ولی با توجه به برنامه ریزی های آقای فاگ برای تمام شدن سفر در 80 روز ، و اینکه تقریبا داستان تخیلی بود چنین چیزی از معایب کتاب محسوب نمی شود . اما برای کسی مثل من که علاقه بیشتری به داستان های نزدیک به واقعیت دارد ، این میزان از سرعت و سهولت در رسیدن به مقصد ، شاید خوشایند نباشد . 
با همه این ها همین که با جزییات کسل کننده ، خواننده را خسته از مطالعه نمی کرد ، کافی بود . اگر بخواهم جزیی تر نظر بدهم ، شروع کتاب خوب بود ؛ زیرا ، توصیفات مناسبی برای شروع و آشنایی با شخصیت ها و فضای داستان داده شده بود . 
بخش میانی کتاب هم ، اتفاقات هیجان انگیز و جالب داستان رخ می داد . اما مهم ترین بخش ، یعنی پایان داستان هم ، خیلی عالی بود ، چون نتیجه ای که قطعا همه انتظارش را می کشیدند ؛ رخ داد . بعد از آن همه اتفاق عجیب در طول کتاب کمی نگران بودم که نکند فاگ در زمان معین به مقصد نرسد . ولی پایانی خوش برای این داستان جذاب رقم خورد . و در آخر هم جمله ی جالبی که در کتاب بود و توجه من را جلب کرد: چیزی که یک انسان می تواند تصور کند را انسان های دیگر به واقعیت بدل می کنند .
        

          کتاب خیلی خوبیه و قلم مترجم جوریه که باعث میشه با هر اتفاقی که میافته ناراحت بشی ابراز هم دردی کنی 🙂🙂 از نظر من ارزش خوندنشو داره
        

          کارتون‌ش قطعا خیلی جذاب‌تر بود!
        

          خیلی کتابش قشنگو پر از هیجانه بچه بودم خوندمش ولی بازم میخوام بخونم:(
        

          جذاب و خواندنی
        

          کتاب خیلی قشنگیه و لایقِ تعریف هاییه که ازش میشه..
ولی من خیلی از دست فیکس عصبی شدم. آخه مرد گنده، خجالت نمی‌کشی عین این احمق‌ها راه افتادی دنبال دو_سه نفر که دستگیرشون کنی؟ آخه برچه حسبی؟ الکی الکی حدس زدی که دزد بانک به اون کشور اومده تو هم راه افتادی دنبالش؟ فاگ دوست داشت اصن توی هشتاد روز دور دنیا رو بگرده تو با چه منطقی داری دنبالش میری؟ بشین تو خونت چاییتو بخور دیگه... (میدونم وجود فیکس لازم بوده تو داستان و نویسنده براساس صلاح دیدش میتونه هربلایی سر داستان بیاره، منظور من هم انتقاد از داستان نیست)..
        

          داستانو می‌تونست انقدر کش نده و زودتر تموم کنه 📝
        

          خب سلام!
این اولین متنیه که اینجا میزارم‌ . از همین اول بگم زیاد اهل اشتراک گذاشتن نیستم اما کتاب و کتابخونافرق دارن. صرفا معرفی ای کوچیک داشته باشیم:
جواد هستم.شیفته کتاب و نوشتن و کسی که ۳ تا رمان کوتاه نوشته.شخصا هنوز فکر نمیکنم نویسنده ام اما به عنوان کسی که مینویسه خودمو قبولدارم.

خب بریم سراغ دور دنیا در هشتاد روز

میتونم بگم با این کتاب عاشق نویسندگی و البته کتابخوانی شدم. سه یا چهارسال پیش خوندمش اما تا الان ذهنم و درگیر کرده. حالا چرا نیم ستاره کم دادم؟ چون میتونست بهتر داستان رو کش و قوس بده و هیجانی ترش کنه. یا اینکه یه دلیل بهتر واسه سفر پیدا کنه و....
شخصیت هارو خیلی خوب توصیف کرده و روحیات و عواطف اونهارو استادانهطراحی کرده. چاشنی های خوبی مثل دوست داشتن و ترس رو وارد داستان کرده و یه شاهکار نوشته که ایده ش تا الان تو مخ منتقدان گیر کرده!

امیدوارم کمکتون کنم.

خدا نگهدار

 
        

          به نام او ...
من با این کتاب به جای جای جهان سفر کردم و لذت برده ام .
چیزی ندارم که در وصف زیبایی و جزئیات این کتاب بگویم .
ولی پایان این کتاب یکی از بخش های فوق العاده این کتاب بود و جذابی کتاب را دو برابر کرد .
بخوانید و لذت ببرید از این کتاب و جزئیاتش و ماجراجویی بی نقصش
        

          این کتاب هم همانند دیگر آثار ژول ورن دارای هیجانی وصف ناشدنی است و اینقدر سفر به دور دنیا را به زیبایی و دقیق و با جزئیاتی کامل روایت کرده است که انگار خود خواننده در این سفر حضور داشته است،سه قسمت مهم و هیجان انگیز کتاب شامل نجات آئودا در هندوستان،حمله سرخپوستان به قطار در آمریکا و رسیدن آقای فاگ به موقع در هشتادمین روز به باشگاه اصلاحات در لندن است.
        

          چه کسی‌ست که با آثار ژول ورن آشنا نباشد!
شاید قسمت اعظمی از رشد قوه تخیل را در خودم، مدیون او هستم! رمان هایی که در دوره نوجوانی، من را با خودش به پرواز در می‌آورد.
        

          داستانی پر  حادثه و همینطور پر از سطرهای سفید از استعمارگری بریتانیای کبیر. 
بیرون کشیدن و شرح و تفسیر  استعمارگری های دولت  فخیمه از لابلای سطرهای کتاب، از خواندن متن اصلی جذاب تر است.

        

          باسمه
خب اولش باید بگم اصلاً فکر نمیکردم بعد از تموم کردن کتابی که داستانش رو میدونم، همچین حس و حالی داشته باشم. باور کنید فقط به خاطر این شروعش کردم که میخواستم لا به لای انجام دادن کارهای پایان نامه، یه کتاب سبک هم خونده باشم!
        

          باسمه
خب اولش باید بگم اصلاً فکر نمیکردم بعد از تموم کردن کتابی که داستانش رو میدونم، همچین حس و حالی داشته باشم. باور کنید فقط به خاطر این شروعش کردم که میخواستم لا به لای انجام دادن کارهای پایان نامه، یه کتاب سبک هم خونده باشم!
        

          همونطور که می دونین کتاب دور دنيا در هشتاد روز از محبوب‌ترین رمان ها در دنیاست ولی نمی دونم چرا به دلم نشست! خود داستان، داستان خوب و جالبی بود ولی اتفاقاتی که توش می افتاد کاملا قابل پیش‌بینی بود ولی آخرش رو دوست داشتم؛اینکه حتی دقیق ترین آدم ها هم می تونن اشتباه کنن...
        

          جزء معدود کتاب‌هایی که کارتونش از کتابش بهتر بود. حداقل این نسخه‌ای که من خواندم (قدیانی) به اندازه‌ی کارتون طول و تفصیل نداشت و مشکلات راحت‌تر از آنچه تصور می‌شد، حل می‌شدند.
        

          این کتاب  اولین کتاب از نوشته های ژول ورنه که من خوندم و با خودم میگم:رفیق چرا انقد دیییر؟
حقیقتاً اون قدیم‌ترا، اسم ژول ورن رو که جایی می‌دیدم یه تصور خواب آوری از کتاباش داشتم و میگفتم هرچقدم کتاباش علمی تخیلی باشه ولی کهنه شده، به درد زمانه ی ما نمی‌خوره. ولی این اواخر که کتابو خوندم فهمیدم اصلاً بحث کهنه و نو بودن مطرح نیست. جذابیت این کتاب اتفاقاً تو دِمُدِگیشه. بیان ژول ورن و قصه گوییش خیلی با نمکه و لحظه ای حوصله آدمو سر نمیبره. شاید اونقدرا پرمغز نباشه ولی دلچسبه و شیرین. خیلی زیاده گوئی  نمیکنه و اطلاعات فوق‌العاده تمیز و موشکافانه ای از دنیا و کشورهایی که سر راه ماجراجویی فیلیاس فوگ قرار دارند میده. گاه و بیگاه به کشورها و رسوم مختلف طعنه میزنه که گاهی این طعنه زدن‌ها رنگ و بوی تعصب می‌گیره و کمی آزاردهنده می‌شه ولی در نهایت یه داستان حال خوش کُنَک تحویلت میده با یه پایان تمیز با ته مایه‌ی علمی و فردای روزی که کتابو تموم می‌کنی بدون شک دلت برای فیلیاس فوگ و پاسپارتو تنگ می‌شه و با خودت می‌گی کاش دوباره بخونمش...
( محرک من برا خوندن این کتاب تنها شیوه ی چاپ و صفحه آرایی و جلدش بود که باید واقعاً از ققنوس تشکر کنم به خاطر این خوش‌سلیقگی)
        

          رمان جذابی بود.
من نسخه دیجیتال رو خوندم. میتونید رایگان از "کتابراه" تهیه کنید. فونت خوب و سایز مناسبی داشت
        

          به نظرم واقعا عالی بود.😀
        

          دور دنیا در هشتاد روز!
حتی خود اسم کتاب هم جالب است و آدمو ترغیب به خواندن می کند.
در مورد کتاب می تونم بگم کشش خیلی خوبی دارد 
داستان پیچیده ای ندارد و کاملا روان است و خواننده را سر در گم نمی کند.
کشش داستان باعث می شود آدم دوست داشته باشد زودتر به انتها برسد و کتاب را تمام کند تا بفهمد آقای فاگ شرطبندی بر روی تمام ثروتش را می برد یا خیر!
چیزی که برای من جالب بود و حتی آموزنده آرامش آقای فاگ در طول تمام سفر بود 
او شرطبندی بزرگی کرده تا به دوستانش ثابت کند که می شود دور دنیا را در هشتاد روز ( البته بهتر است بگویم در دقیقا هشتاد روز )طی کند. منِ خواننده را هم به استرس وا می دارد چه برسد به خود آقای فاگ! اما جالب این است که آقای فاگ بسیار آرام است و در تمام بحران هایی که در طول سفر پیش می آید استرسی به او وارد نمی شود برخلاف خدمتکار باوفایش آقای پاسپارتو.
(این قسمت نتیجه داستان را فاش می کند)
حتی زمانی که پنج دقیقه دیر می رسد و تمام ثروتش را سر پنج دقیقه می بازد باز آرام است و غصه نمی‌خورد .من به جای او خیلی حرص خوردم.
ولی خب خداروشکر آخرش متوجه شدن که یک روز زودتر رسیدن آنهم به لطف درخواست ازدواج بانو آئودا و من یک نفس راحتی کشیدم:))
 در کل کتاب جالبی بود و  من دوستش داشتم و با شخصیت های داستان همراه شدم.