دومین اثری بود که از هنری جیمز میخوندم. یه متن ساده و خوشخوان با ترجمه ای بسیار خوب.
بخونید و لذت ببرید.
        

          به خاطر نوع نگارش و شاید ترجمه، خواندن  این کتاب تا حدی برام خسته‌کننده شد. به خصوص پایان آن که نویسنده  با مرگ دختر آن را به پایان می‌رساند. البته به نظرم این کتاب  به نوعی برتری امریکایی‌ها را بر اروپایی‌ها نمایش داده است. روی هم رفته این کتاب را دوست نداشتم.
        

          از متن کتاب 
اتمسفر تاریخی کاملا در آنجا احساس می شد، تردیدی وجود نداشت؛ اما این اتمسفر تاریخی، از نظر علمی، چیزی بیشتر از بویی بد و فاسد نبود
        

          داخل جلد کتاب نوشته‌ام:

«از جهت تنوع سبد مطالعه‌ام در آموزشیِ سربازی، تجربهٔ دلچسبی بود. مخصوصاً برای چون منی که علاقه و تمایل چندانی به کلاسیک‌خوانی ندارم.
تلاش نویسنده در جهت واکاوی، معرفی و تحلیل شخصیت زنِ نوین امریکایی جالب است. قاب نزدیکی از زن امریکایی که بی‌پروا، خطرناک، خطاکار و سربه‌هواست.

شروع: صبح ۰۲/۵/۲۶ از مقابل سرویس‌های بهداشتی گردان امام حسین
پایان: بامداد ۰۲/۵/۲۷ حین نگهبانی کوریدور آسایشگاه

میم.جیم
ساعت ۱:۲۵
مرزن‌آبان
۱ماه تا پایان آموزشی. نبوووووود؟ :) »
        

          همه چیز داشت خوب پیش می‌رفت تا اینکه نویسنده به ذهنش رسید وقتشه یه شوک به مخاطب وارد کنم و کاری کنم که یا اذیت بشه یا شرمنده! 
نکته‌ای که می‌خواستی برسونی گرفته شد آقای جیمز ولی دیگه از این کارا نکن! 

این کتاب جیبیه
چهار تا فصل 
صد صفحه

خیلی تلاش کردم برم آروم بشم بعد ستاره بدم ولی فایده نداره. تا دو ستاره رو ثبت نکنم آروم نمی‌گیرم!