متاسفانه بخش هایی از این نمایشنامه که حاوی گفتگوهای جالبی بین ابلیس ،مفیس تافلیس و بلزی بوب هست ، و همین طور یکی دو پرده از نمایشنامه ، اصلا ترجمه نشده بود ، کلی از شخصیت ها کلا حذف شده بودن و حتی اشاره ای هم بهشون نشده بود.چقدر حیف که چنین نوشته هایی به دست مترجمان بی خرد قربانی می شوند و ارزش واقعی خودشون رو از دست میدن
        

          دکتر فاستوس یه نمایشنامه فوق‌العاده از کریستوفر مارلوئه که داستان یه دانشمند جاه‌طلب رو تعریف می‌کنه. فاستوس که از دانش معمولی خسته شده، می‌خواد قدرتی فراتر از بقیه داشته باشه. برای همین، با شیطان معامله می‌کنه و روحش رو در ازای ۲۴ سال قدرت جادویی بهش می‌فروشه.اما کم‌کم می‌فهمه که این معامله چیزی جز یک توهم نبوده و وقتی زمانش تموم می‌شه، پشیمونی به دردش نمی‌خوره. نمایشنامه یه داستان تاریک و عمیق از وسوسه، غرور و سقوط یه آدم مغروره که فکر می‌کرد می‌تونه از سرنوشتش فرار کنه. خیلی زیبا و پر مفهوم بود کم حجم بود و تو یک نشست تمومش کردم و بعدش فیلمش رو دیدم که اونهم خیلی زیبا ساخته شده بود و دقیقا مشابه کتابش بود حتما بعد از کتاب فیلمش روهم ببینید و لذت ببرید
        

          مطلب اول و شاید مهمترین مطلب در مورد کتاب حاضر اینه که نمی‌دونم ترجمه چقدر به متن وفاداره! با توجه به اینکه این ترجمه هم جزو کتاب‌های پروژه انتشارات فرانکلینه و ایضاً اینکه اون موقع هنوز سنت ترجمه درست درمونی داخل کشور شکل نگرفته، احتمال اینکه مترجم زیاد دست برده باشه تو ترجمه خیلی وجود داره.
البته اینکه مرحوم صورتگر دکتری ادبیات انگلیسی از انگلیس داشته هم نکته مهمیه. یه عزیزی پیدا بشه مقابله کنه ببینیم چه خبره.

مطلب دوم اینکه جریان داستان با روایت فاوست گوته مفاوته. دلزدگی فاوست از علوم طبیعی و فلسفی و رغبتش به علوم غریبه تو جفت کتابا مشترکه ولی فاوست گوته علمی رو میخواد که به حقیقت جهان دست پیدا کنه اما فاوست مارلو میخواد قدرت طلبی کنه. از سیر اتفاقات داستان که بگذریم، تو روایت مارلو خود فاوست علوم غریبه رو یاد میگیره و مفیستوفلس رو احضار می‌کنه* اما گوته رنگ الهیاتی‌تری به این روایت میده به این شرح که همونطور که سر یعقوب تو آسمان بین خدا و شیطان بحث بود، سر قضیه فاوست هم بحث میشه و خود مفیستوفلس شخصا میاد که گمراهش کنه.
ایضا پایان بندی کتاب هم تو دوتا روایت‌ها متفاوته. گوته فاوست رو رستگار و بخشیده شده می‌دونه اما مارلو با صحنه‌ای که مفیستوفلس داره فاوست رو به سمت دوزخ روی زمین می‌کشه، پرده رو تموم می‌کنه.

مطلب سوم درباره نحو روایت داستانه. هر دو داستان به صورت نمایشنامه نوشته شده اما مارلو به عنوان کسی که یکی از کاندیداهای نوشتن نمایشنامه‌های شکسپیره، بسیار روایت ضعیفی داره. برعکس گوته که از همین داستانْ شاهکاری به قدمت بشریت خلق کرده. در واقع این مطلب برمیگرده به مطلب اول که چون از مارلو انتظار چنین اثری رو نداشتم احتمال دادم تقصیر مترجم باشه.



* توی دکتر فاستوس، مفیستوفلس دستیار شیطانه اما تو فاوست گوته، خود شیطان.

        

          و طمعی که ما را به زیر میکشد...