میشه گفت بکمن تو این کتاب، سداریس‌وار! از زندگیش گفته. تقریبا پنجاه درصد کتاب خاطرات بچه‌داری بکمن هستن. باقیش توصیه‌های بکمن هستن به پسرش، در مورد سایر امور زندگی.
به نظرم خوبِ مایل به متوسط بود و به خاطر چند تا خنده‌ی از ته دلی که باعث‌شون شد، سه ستاره بهش دادم.
شدیدا احساس می‌کنم کلی از شوخی‌ها و طنزای ظریف کتاب، تو ترجمه شهید شدن. در کل از ترجمه‌ش راضی نبودم. نمی‌دونم چرا ویراستاری نمی‌شن خیلی از ترجمه‌ها.
        

          شرح جالبی به زبان طنز درباره فرزند پروری
        

          شاید یک نویسنده که آثاری از او چاپ می شود و پرفروش می شود وسوسه ناشر را برمی انگیزاند که چه بهتر که نون و پنیر و بوقلمونی از دیگر آثار معمولی نویسنده دربیاورد...این کتاب همینه...
        

          از لحظه‌ای که بازش کردم تا لحظه‌ای که تمام شد نتونستم این کتابو زمین بذارم.
باهاش خندیدم، بغض کردم و یه کوچولو اشک ریختم.
        

          خیلی وقت پیش این کتاب رو خوندم و اون موقع هنوز بچه نداشتم، اما یادمه خیلی با این کتاب خندیدم‌. از اون خنده‌ها که موقع خندیدن بلند بلند با خودت میگی دقیقا دقیقا ... لعنتی ... چقدر درست میگه، منم همیشه می‌خواستم همینو بگم.
        

          یکی از بهترین اقداماتی که میتونین در حق خودتون بکنین:
بدون هیچ توقعی این کتاب رو شروع کنین، بخندین و ازش لذت ببرید و باهاش خوش‌بگذرونید🙂.
        

          این کتاب رو بهترین دوستم به من قرض داد. درواقع ابتدا انقدر از بکمن و رابطه ش با همسر ایرانیش تعریف کرد که من ترغیب شدم به خوندن اثارش و ایشون برای شروع این کتاب رو به من قرض داد. کتاب خوب و خوش خوانیه ترجمه روانی داره(من به نسخه زبان اصلی ش نگاه نکردم البته)؛ غلط های ریز نگارشی و ویراشی هم داره که زیاد به چشم نمیاد. توی این کتاب بکمن با طنزی که بنظرم خاص خودشه توصیه هایی رو به پدر های تازه کار درمورد فرزند پروری میکنه. البته که لازم نیست برای خوندنش حتما پدر باشید و یا قصدش رو داشته باشید. خوندنش رو توصیه میکنم مخصوصا به کتابخون های تازه کار.
        

          " بعضی روزها به این فکر می‌کنم که شاید کسی تمام قاصدک‌هایش را به سمت اقیانوس فوت کرده و تو را از صمیم قلب آرزو کرده است. "


در خانه و خانواده‌ی فردریک بکمن چه می‌گذرد:
        

          هو النور
گاهی خندوندم ولی اشکم رو در نیاورد.
قشنگ و جالب بود، اینکه بکمن رو توی دنیای غیر داستانی میدیدم دوست داشتم اما برای اولین بار ته وجودم دوست داشتم کتاب زودتر تموم بشه.
۳.۵⚘
        

          "وقتی نوجوان بودم، آدمها عادت داشتند در هر موقعیتی بگویند :«مثل یک مرد باش، بلند شو و بایست.»
چندسال طول کشید تا در دهه سوم عمرم فهمیدم مرد واقعی میتواند سر جایش بنشیند، دهانش را ببندد و گوشهایش را باز کند. و اشتباهش را بپذیرد. برای همین، اشتباهی را که من مرتکب شدم انجام نده؛ در مسابقات هیچوقت داد نزن :«داری مثل دخترها بازی میکنی!» چون در مسابقات ورزشی این واژه معادل ضعیف بودن است. روزی می آید که دست زنی را که وضع حمل میکند توی دستت میگیری و همان موقع بیشتر از همیشه احساس شرمندگی میکنی. واژه‌ها ارزش دارند. از آنها به بهترین وجه استفاده کن."

اگر دوست دارید یکم حالتون خوب بشه این کتاب از فردریک بکمن رو بخونید.
        

          پسرم: می‌خواهم معذرت‌خواهی کنم. برای تمام کارهایی که قرار است در هجده سال بعد و سال‌های بعد انجام دهم. برای چیزهایی که از دستم خواهد رفت. هر آنچه درک نخواهم کرد. برای تمام نامه‌های جلسۀ اولیا و مربیان که نمی‌خواهی به من نشان دهی. برای تمام لحظه‌هایی که باعث شرمندگی‌ات خواهم شد. برای تمام اردوها و سفرهای تفریحی مدرسه که داوطلبانه در آن‌ها شرکت خواهم کرد. برای تمام دوستانی که هرگز دلت نمی‌خواهد برای شام به خانه دعوت کنی. برای اجرای نمایش من و مادرت جلوی بقیه. برای همان مسابقۀ فوتبال مدرسه که همۀ والدین دعوت بودند و من زیادی جدی گرفتمش. برای اینکه به معلم ریاضی‌ات گفتم «کله‌فندقی!» برای اینکه با دوستانت محکم دست می‌دهم و صمیمی می‌شوم. برای خرید مینی‌ون. برای پوشیدن شلوارک...

پ.ن: کتاب متفاوتی از فردریک بکمن، که در عین معمولی بودن، بامزه، دارای نکات تربیتی جالب و عاشقانه بود:)
من قسمت هایی که مخاطبش همسرش بود رو خیلی دوست داشتم
مثلا:
بعضی وقت ها ازم می پرسند تا قبل از اینکه با مادرت آشنا شوم چطوری زندگی می کردم. و همیشه جواب می دهم: «زندگی نمی کردم.»

#کتاب
#فردریک_بکمن  #تمام_آنچه_پسر_کوچولویم_باید_دربارۀ_دنیا_بداند
        

          عالی بود
        

          یکی از دلایلی که کتاب می‌خونم اینه که می‌خوام بدونم بقیه مردم دنیا چطوری فکر می‌کنن و این کتاب کارم رو ساده کرد. فردریک بکمن  تو این کتاب درباره همه چیز، واقعا همه چیز صحبت می‌کنه و صد البته طنزِ شیرینِ همیشگی‌ش تو این کتاب هم حضور داره و جذابیت کتاب رو بیشتر می‌کنه 
        

          نامه هایی از نویسنده که برای پسرش نوشته شدن با زبانی طنز و پر کشش
        

          من آخرین باری که با یک کتاب این‌قدر خندیده‌ و در عین حال بغض کرده باشم رو به یاد نمی‌آرم.
همیشه به این فکرم می‌کردم که بکمن هم (مثل تری دیری و سلینجر) نویسنده‌ایه که حاضرم لیست خریدش رو هم بخونم. این کتاب باعث شد نظریه‌م اثبات بشه.
بعضی قسمت‌ها رو درست متوجه نشدم، نمی‌دونم مشکل از من بود یا ترجمه یا تفاوت فرهنگی.
        

          شیرین ،سرگرم کننده و آموزنده و  برای من حال خوب کن در 
روزهایی که حال خوبی نداشتم 
کلا کتابهای بکمن تا الان برای من خیلی دوست داشتنی بوده
        

          تمام آنچه پسر کوچولویم باید درباره دنیا بداند"

اگر شما هم مثل من عاشق آثار بکمن هستین و دوست دارین یکم سرک بکشین تو زندگی شخصیش ، این کتاب گزینه خوبیه.

تو این کتاب بکمن از چیزای عجیب و غریب و فلسفه  و پیچیدگی‌های دنیا حرف نمی‌زنه ، بلکه به زبان طنز  از موضوعات معمولی صحبت می‌کنه . چیزهای ساده ای که خیلی از ما به خصوص کسایی که بچه دارن تو زندگی باهاش مواجه می‌شن.
بکمن اینجا راجع به هر چیزی که دوست داره پسرش بدونه حرف می‌زنه . از مفاهیمی مثل عشق و بخشش تا عادات و شخصیت خودش و همسرش و سختی ها و پیچیدگی های پچه داشتن.

پ.ن : تو این کتاب از قلم مسحور کننده بکمن و انسجام نوشته‌هاش خبری نیست. کتاب یک آشفتگی خاصی داره .  آشفتگی و پراکندگی که فقط از یک پدر برمیاد.✨


        

          اولین تجربه ام از کتاب های بکمن پر از لبخند و حس خوب بود
تصمیم دارم به یکی از طرفداران این نویسنده تبدیل بشم😁
        

          خیلی خیلی خیلی کتاب شیرینی بود.
خیلی لذت بردم. عاشق فهمیدن تعاریفش در مورد موضوعات مختلف شدم. عاشق حسش به همسرش. اینکه میفهمیدم آدمی مثل خودم درونش کلی ضعف و پوچی میبینه، دلگرم کننده بود...
ولی بیشتر لذت بردنم برای این بود که شخصیت فردریک رو دوست داشتم و از اینکه دارم در موردش میخونم کیف میکردم.
اگر تابحال کاری از این نویسنده نخوندید، با این کتاب شروع نکنید.
        

          یک کتاب کوتاه و بامزه هست با کمی چاشنی طنز.
صحبت های فردریک با پسرش بود. دوست دارم بدونم واکنش پسرش نسبت به این کتاب چی بوده.🤧😂