۱۸۰ صفحه از ۲۰۰ صفحه رو امروز توی مترو و اتوبوس خوندم :) از مزایای خونهٔ دور!
عمیقاً دوستش داشتم و وقتی تموم شد، این اومد تو ذهنم:
 «راست است که صاحبان دل‌های حساس نمی‌میرند... بلکه بی‌هنگام ناپدید می‌شوند.»
        

          کاش یکی مثل مری پاپینز توی زندگیم بود،از همچین آدمای عجیب و خاصی خوشم میاد،اونوقت همیشه با کارای عجیب و یهوییش منو شگفت زده میکرد.
به یه همچین آدمی که همیشه کارهای غیر منتظره انجام بده نیاز دارم،مری پاپینز خیلی زن باحالی بود و به شدت دوستش دارم!
        

          مری پاپینز برای من یه خاطره‌ی دور و قشنگه و بیشتر برای خاطره بازی رفتم سمتش، بعد از دیدن فیلم بازگشت مری پاپینز (همون طور که قول داده بود و مری پاپینز هیچ وقت زیر قولش نمیزنه)
اصل داستان چیزی شبیه قصه‌های پریان کودکان است، همون قدر بدون منطق، رویاگونه و فانتزی، اما گاهگاهی مفاهیم عمیقی در پشت پرده هست، مثل داستان سار یا باغ وحش.
مری پاپینز دل منم برات تنگ میشه...
        

          فیلم نوستالژیک مری پاپینز را بی‌نهایت دوست دارم. آن قدر در بچگی دیدمش که جمله‌هایش را حفظم. کتاب را با یک ذوق خاصی شروع کردم که بخوانم، هم برای اینکه فکر می‌کردم مثل فیلمش جذاب است هم می‌خواستم گزینه‌ای مناسب برای دخترم که عاشق کتاب خواندن است پیدا کنم. 
اما به شدت توی ذوقم خورد. اصلا انتظار نداشتم این قدر داستانش بچگانه و هردمبیل باشد. البته که برای کودک شاید رمان جذاب و بانمکی باشد. اما من شخصیت مری پاپینز فیلم را بسیار دوست‌داشتنی‌تر از مری پاپینز کتاب یافتم. مری پاپینز کتاب اصلا آن نری پاپینز همه‌چیزتمام شخصیت فیلم نیست. خیلی هم بداخلاق و بدعنق است. 
        

          از آنجایی که عادت داشتم همه‌ی کتاب‌های نشر قدیانی را بخرم، مری پاپینز را هم خریده بودم و مدت‌ها خوانده نشده توی کتابخانه بود و احساس می‌کردم نباید خیلی جالب باشد. اما یک روز طلسم شکسته شد و بالاخره خواندمش و عجیب بود که خوشم آمد.

شخصیت مری پاپینز، جادوی مختصر و کار راه بندازی که‌‌ دارد و ارتباطش با بقیه‌ی شخصیت‌های داستان برایم جالب بود. اینکه یک مرتبه چترش را باز می‌کرد و خیلی عادی به آسمان می‌رفت هم قصه را رویایی‌تر می‌کرد. از باقی‌اش چیزی خاطرم نیست اما لذتش را هنوز فراموش نکردم.