☆ سه ستاره‌ی نقره‌ای ☆

وسط‌ترین امتیازی که توی دسته‌بندی‌م دارم: سه ستاره‌ی نقره‌ای!
استایل نگارش کتاب، سبک روایت خاص بود و دوستش داشتم.
اوایل داستان کمی کند بود اما جلوتر که رفت بهتر شد.
جای نسبتا خوبی هم تموم شد و مشتاقم کرد برم سراغ جلد دومش.
اما خب این شروع همه‌چیزه و واقعا اندازه هایپ‌هاش جلد یک خفن نبود. راستش رو بگم "عصیانگران" از مریسا مایر رو که تقریبا همین سبکیه بیشترتر دوست داشتم.
با شخصیت‌ها هم خیلی آشنا نشدم، کنجی فقط جاش رو تو دلم باز کرد ولی آدام و وارنر جفت‌شون به یه اندازه نچسبن (((:
اما خب ۱۱ جلده، بهتره حداقل تا جلد سه صبر کنیم، چون کسایی که کامل خوندن میگن شروع همه چیز اونجاست و قراره خیلی خفن شه. فکر کنم لیاقت داره بهش فرصت بدم و از ته قلبم امیدوارم ناامیدم نکنه!
        

          ۳.۵⭐
من از ژانر دیستوپیایی خوشم نمیاد و عاشقانه‌ی داستان رو هم دوست نداشتم،ولی از طرز نوشتن و قلم مافی توی این کتاب خیلی خوشم اومد
.
.
پ.ن میدونم ربطی نداره ولی ناخودآگاه توی ذهنم  یه جورایی وارنر رو با قیافه شیرزاد(سریال خاتون) تصور میکردم
        

          آخرای کتاب هیجان انگیز شد
        

          واقعا نظری ندارم راجع بهش. 
فقط میتونم بگم با توجه به اون همه تعریف و تمجید، انتظار یه چیز دیگه رو داشتم.