وقتشه با یکی درد دل کنی!

وقتشه با یکی درد دل کنی!

وقتشه با یکی درد دل کنی!

لوری گاتلیب و 1 نفر دیگر
4.5
11 نفر |
4 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

4

خوانده‌ام

22

خواهم خواند

29

ناشر
ماندا
شابک
0000000074043
تعداد صفحات
532
تاریخ انتشار
1399/6/10

توضیحات

        این کتاب می پرسد: «چطور می توانیم تغییر کنیم؟» و پاسخ می دهد: «در رابطه داشتن با دیگران». البته منظور از رابطه با دیگران، «دیگران» در این کتاب رابطه میان روان درمانگر و بیمار است. رابطه ای که نیازمند یک اعتماد متقابل و مقدس است. نویسنده در این کتاب ماجرای رابطه خودش را با چند بیمار با اجازه از بیماران و به شرط نام نبردن از آنان تشریح کرده است. هدف نویسنده از مطرح کردن ارتباط خود و بیمارانش این بوده که انسانیت را در آ ن ها مکشوف سازد تا بتوانیم خودمان را واضح تر ببینیم، به عبارت دیگر اگر خود را در لابه لای صفحات این کتاب دیدید تعجب نکنید؛ زیرا در وجود هر کدام از ما رازها و ناگفته هایی است که شاید میان همه مان مشترک باشد و با خواندن این کتاب و شرح احوال بیماران «گاتلیب» بتوانیم خودِ ناشناخته و به انزوا رفته مان را بیابیم. خودی که شاید تا به حال جرئت آن را نداشته ایم درباره اش با کسی حرف بزنیم چه رسد به رفتن پیش روان درمانگر.
      

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به وقتشه با یکی درد دل کنی!

نمایش همه

یادداشت‌ها

          اول از همه بگم این کتاب یکی از تاثیر گذار ترین و خفن ترین کتابایی که خوندم و به عنوان یه دانشجوی روانشناسی خیلی چیز ازش یاد گرفتم حیف که پنج ستاره بیشتر نمیشه داد 
نکته بعد ، گویا از هر کتاب یک یاد داشت بیشتر نمیشه منتشر چند چنتا  متن میزارم  و چون این کتاب و یک سال و خورده ای پیش خوندم اجبارا از دفترچه ای که برای کتابام دارم مینویسم پس دقیقا نمیدونم کدوم صفحه از کتاب هست. بریم باهم  تیکه ممتن ها رو چندتاشو بخونیم:

*سوالی که پرسیده نشود جوابش همیشه منفی است*

*داروی صداقت موثرتر از داروی دلسوزی است دلسوزی ممکن است تسلی بخش باشد ولی اغلب  باعث کتمان واقعیت می‌شود*

*قدرتمندترین حقایقی که مردم آنها را خیلی جدی می‌گیرند حقایقی هستند که خودشان کم کم با آن پی می‌برند*

*بار که می‌شنوم کسی می‌گوید پدر مادرم فرشته بودند شک می‌کنم موضوعی نیست که دنبال مشکل می‌گردم مسئله اینجاست هیچ پدر مادری فرشته نیست بیشتر ما در نهایت والدین خوبی باشیم و این خوب بودن برای تربیت فرزند متعادل کافیست. فیلیپ لارکین شاعر، به درستی گفته است: پدر مادرت تو را نابود می‌کنند شاید نخواهند ولی این کارا. یوهان فون گوته گفته است بسیاری از والدین تلاش غیورانه برای آسان کردن زندگی فرزندانشان زندگی را برای آنها کنند*
* خوشبختی از خوب بودن اوضاع نشات نمی‌گیرد بلکه زمانی این حس دست می‌دهد که اوضاع از چیزی که انتظار داشتیم بهتر باشد*
* انتقاد از قضاوت می‌آید ولی شکایت از درخواست. شکایت می‌تواند یک جور تعریف و تمجید خاموش هم باشد مثلاً فردی که از مشغله همسرش شکایت می‌کند می‌تواند این معنا را داشته باشد که وقت گذراندن با همسرش برایش لذت بخش است و از اینکه این فرصت مهیا نمی‌شود ناراحت است*

* پشیمانی می‌تواند فرد را به دو مسیر بکشاند اول، یا او را به گذشته زنجیر می‌کند.
دوم، یا به عنوان نیرویی محرکه برای ایجاد تغییر عمل می‌کند.* 

*مردم از وسایل الکترونیک برای فرار از احساس تنهایی و حواس پرتی استفاده می‌کنند و تا وقتی که درگیر این حواس پرتی هستند قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر و حتی با خودشان هم نیستند*

* گاهی اوقات تغییراتی که می‌خواهیم در یک فرد اتفاق بیفتد جز خواسته‌های آن فرد نیست حتی اگر به ما بگوید که هست. پس وقتی او تغییر نمی‌کند ما مجبوریم تغییر کنیم. وقتی این کار را کردیم دو اتفاق می‌افتد:
۱. فرد برای اینکه زمین نخورد هایش را تغییر می‌دهد(خودش را با ما تنظیم میکند.)
۲. یا آن ارتباط را ترک می‌کند و به سراغ کسی دیگری می‌رود تا آن را آزار دهد*
* طبیعت زندگی تغییر کردن است و طبیعت انسان مقاومت در برابر تغییر*

تیکه متن از این کتاب زیاد دارم اما فکر میکنم بیشتر از این حوصله سر بر میشه و  حس کنجکاوی رو در مخاطب برای مطالعه از بین میبره 
امیدوارم که اگر این کتاب رو نخوندید مشتاق خوندش بشید و ازش لذت ببرید 
پ.ن : این کتاب با عناوین مختلف و ترجمه های متفاوتی تو بازار وجود داره اما من بهتون همین عنوان و همین انتشارات رو  پیشنهاد میکنم بهتون .


        

6