برای داستان نوشتن باید خیال پردازی کنیم. 
        

          قصه گو نبود
زود رفت سر اصل مطلب
ای کاش حرفش رو با یه داستان پیش میبرد تا بهتر میتونستن بچه ها درکش کنن
تو باقی کتاب های رینولدز هم تقریبا فرمش همینطوریه ولی این داستان بنظرم در نیومد
        

          به قول محمدرضا: از اون کتاب‌ها که حرف می‌زنن!
:)
        

          نقاشی هایش قشنگ بود. ولی محتوا ، نه! خیال‌بافی ویژگی بچه هاست اما دامن زدن بهش و اصل قرار دادنش، اشتباهه. بعضی از نقاشی هاش هم مربوط به پایکوبی بود و حتی به نظرم رسید تغییر جنسیت هم مطرح بود وسط نقاشی هاش!
«بیا خیال ببافیم» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/92690
        

          لطفا دیگه نه، پیتر اچ رینولدز عزیز!
        

          اصلا قصه‌گو نبود. ولی حرفی که می‌زد جالب بود. درباره خیال‌پردازی.. اگه بخوام با بچه‌م درباره خیال‌پردازی حرف بزنم ترجیح میدم قصه‌هایی براش بخونم که شخصیتای خیال پردازی داشته باشه. نه اینکه اینجور مستقیم درباره خیال‌پردازی حرف بزنه.
        

          داستان خیال‌پردازانه‌ای نبود. فقط از خیال‌پردازی حرف می‌زد!
        

          .
گاهی... خیال‌های رنگی می‌بافم. راهم را جوری می‌کشم که سر هر پیچی یک معجزه منتظرم باشد.
        

          با خیال پردازی میشه فارغ از هر چیزی تو رویاهات سیر کرد.
ولی من فکر میکنم این خیالدپردازی بیشتر برای بزرگسالهاست.
نمیدونم بچه ها از کی خیال پرداز میشن.