آداب بی‌قراری داستان زندگی مردی‌ست خسته از روزمره‌گی‌ها. مردی که به هرچه می‌تواند برای رهایی از وضع موجود، چارچوب‌ها، عرف‌ و آنچه اضافه می‌پندارد‌، چنگ می‌زند و به همه چیز و همه‌کس متوصل می‌شود. داستان در سه بخش با نام‌های هست و نیست، تکبال و پا به پا روایت می‌شود. بخش اول هست و نیستِ مهندسی جوان به نام کامران خسروی را رو می‌کند. فردی که از وضع موجود راضی نیست اما اینکه از خودش و زندگی چه می‌خواهد هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. بخش دوم شرح تلاشی است که مهندس برای رهایی می‌کند و بخش سوم پا به پا شدن خیال و واقعیت را به تصویر می‌کشد. نوسان عجیب، تودرتو و غیر قابل تشخیص رویا و حقیقت. 

یعقوب یادعلی در این کتاب فردی را پیش روی ما قرار داده که به نظر من آداب بی‌قراری را نمی‌داند، و بی‌آداب دست به بی‌قراری می‌زند و یا اینکه آداب بی‌قراری را می‌داند و تنها در خیال به بی‌قراری کردن می‌پردازد


        

          یکم گیجم کرد رفت و آمد داستان، ولی سبک نگارششو دوست داشتم.
        

          قصه‌ی زندگی مهندسی خسته از روزهای تکراری، تصمیم می‌گیره کسی رو بکشه و جای خودش جا بزنه،بعد منصرف میشه و می‌خواد خودکشی کنه، بعد باز...قصه بین واقعیت و رویا سرگردانه. جالب اینجاست هم جایزه ( گلشیری ) رو برده، هم نویسنده متهم شده به توهین به قوم لر!
        

          یکی از کتاب های مورد علاقم از ادبیات ایران بی شک همین کتاب هست
        

          بین چهار ستاره و پنج ستاره مردد بودم اما به دلیلی که در ادامه سعی در توضیحش دارم؛ چهار