به قشنگی کتابفروش ... نیست، اما باز هم قشنگه :)
        

          قهقهه نزدم باهاش ولی بد نبود، بهتر از این هم داشتیم و با این حال خوب بود، نمی‌دونم نویسنده کارای دیگه یا بهتری هم داشته باشه...
        

          خیلی طنزهای دم دستی و سبکی داشت، نپسندیدم اصلا...
        

          کتاب بامزه ای بود. اما چیزی که میخوام بنویسم راجع به مقدمه ی کتاب.
یکی از لذت بخش ترین تفریحات من گشتن لابلای کتاب ها توی کتابفروشی یا کتابخونه ست‌.
تجربه میگه از روی معرفی کسی کتاب نخرید. اون معرفی رو به عنوان یک فاکتور برای انتخاب حساب کنید فقط.کتاب رو ورق بزنید ببینید میتونید این کتاب به انتها برسونید یا نه.
کتاب خوندن خیلی خیلی سلیقه ایه.. به اندازه تک تک ادمهایی ک بین کتاب ها وقت میگذرونن ممکنه سلیقه کتاب وجود داشته باشه..
سه ساعتی که ب سختی توی بیمارستان میگذره با این کتاب خوش گذشت...
        

          چند داستان ظاهرا بی ربط و بهم مرتبط که بعضی جاهایش طنز عمیقی دارد و بعضی جاهایش نویسنده قلم تلخش را به رخ میکشد. ابتدا طنز و وسط تلخ و نهایتا طنزِ ملایم! 
کمی منشوری داشت ولی منشوریِ طنز بود و مسئله خاصی نبود... 
بعضی جاهایش خندیدم واقعا :)
        

          گفتار اندر معرفی کتاب
دزد مو وزوزی و انسان فرهیخته، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از ۱۲ داستان کوتاه است به نام‌های:
(ناخن، نان و ماست، چینو، ما دزد نیستیم، شادی، کچل‌های دوست‌داشتنی، ببر تنها، یاماها، لذت‌های کوچک، غاز زخمی و پسرش، بستان، درد پشتی کشیده‌ام که مپرس) به قلمِ آقای «محسن پوررمضانی» که توسط «نشر چشمه» چاپ و منتشر گردیده است.

طنز در فرهنگ‌های مختلف شکل و گونه‌ی متفاوتی دارد و من همیشه عاشق خواندن طنز به اشکال گوناگون هستم اما این نخستین باری بود که کتابی می‌خواندم که هسته‌ی داستان‌هایش از طنز ایرانی خودمان ساخته شده بود.
اعتراف می‌کنم حقیقتا از خواندن تک تک داستان‌های این کتاب لذت بردم و با برخی از داستان‌ها قه‌قهه سر دادم.
خواندن این کتاب را به تمام دوستانم پیشنهاد می‌کنم تا بلکه لحظاتی خنده را روی لبان‌تان بنشاند.
نکته: اگر اهل خواندن مقدمه و موخره‌ی کتاب‌ها نیستید، در این کتاب سنت‌شکنی کنید و مقدمه و موخره را بخوانید تا بیشتر بخندید.

نقل‌قول نامه
"آدم می‌تواند به چندش‌آورترین چیزها هم عادت کند، پس لازم است عادت‌هایش را مرور کند."

"زندگی داشت روی خوشش را نشانم می‌داد تا اینکه ... نمی‌دانم زندگی داشت کجایش را نشانم می‌داد و شوخیش گرفته بود انگار!"

"مشکل ایده‌ی احمقانه نبود، مشکل آدم‌های احمقی بودن که اجراش کردن"

"ازدواج همه‌چیزم را دو برابر کرد. شادی‌ها و غم‌هایم را و دردسرهایی که تا قبلش خیلی عادی بود!"

"اگه خودت نتونی شل کنی، زندگی شلت می‌کنه"

"بدن آدم بی‌شعورتر از این‌هاست که شرایط را درک کند. نه شرم و حیا می‌فهمد و نه از مناسبات عقد و عروسی سر در می‌آورد."

کارنامه
همانندِ تمامِ مجموعه‌های داستان کوتاهی که خوانده‌ام، ابتدا برای هر داستان به شرح زیر امتیاز جداگانه داده‌ام:
ناخن ۴ستاره، نان و ماست ۳ستاره، چینو ۲ستاره، ما دزد نیستیم ۴ستاره، شادی ۳ستاره، کچل‌های دوست‌داشتنی ۴ستاره، ببر تنها ۵ستاره، یاماها ۴ستاره، لذت‌های کوچک ۴ستاره، غاز زخمی و پسرش ۵ستاره، بستان ۵ستاره، درد پشتی کشیده‌ام که مپرس ۵ستاره.

سپس از مجموع امتیازات که ۴۸ستاره بود برای ۱۲ داستان، میانگین آن را برای کل کتاب یعنی ۴ستاره منظور نموده‌ام.
        

          به نظرم  وارد شوخی‌های جنسی شده بود و جالب نیست.
        

          غالب داستان های این کتاب خوندنی بودن و خوردنی
        

          من با طنز و نوشتار این نویسنده واقعاً حال می‌کنم.:)) به اندازه‌ی 《کتاب‌فروش خیابان‌...》 کیف‌کردم و یه قسمت‌هایی ناخودآگاه بلند خندیدم.
        

          داستان‌های کتاب، مناسب بزرگسال است و دهه ۶۰ی ها ارتباط بیشتری با آن می‌گیرند چرا که حوادث داستان برایشان ملموس‌تر است و بعضا تجربیات مشابهی دارند.

اینکه شخصیت داستان‌ها با یکدیگر ارتباط داشتند، برایم جالب بود. مثلا شخصیت داستان اول برادرِ شخصیت داستان آخر است. و شخصیت یک داستان دیگر، همسایه‌ی شخصیت‌های داستان قبلی‌اش. این تکنیک این حس را در من ایجاد می‌کرد که تمام داستان‌ها در یک فضای شهری و در بطن زندگی روزمره در جریان است. 
شناخت چالش‌ها و مشکلات آدم‌هایی که نمی‌شناسیم به درک رفتار آن‌ها و همدلیِ بیشتر کمک می‌کند.
        

          کتاب بامزه ای بود. اما چیزی که میخوام بنویسم راجع به مقدمه ی کتاب.
یکی از لذت بخش ترین تفریحات من گشتن لابلای کتاب ها توی کتابفروشی یا کتابخونه ست‌.
تجربه میگه از روی معرفی کسی کتاب نخرید. اون معرفی رو به عنوان یک فاکتور برای انتخاب حساب کنید فقط.کتاب رو ورق بزنید ببینید میتونید این کتاب به انتها برسونید یا نه.
کتاب خوندن خیلی خیلی سلیقه ایه.. به اندازه تک تک ادمهایی ک بین کتاب ها وقت میگذرونن ممکنه سلیقه کتاب وجود داشته باشه..
سه ساعتی که ب سختی توی بیمارستان میگذره با این کتاب خوش گذشت...