عقاید یک دلقک و چند اثر دیگر هاینریش بل متعلق به گروهی از آثار ادبی است که ویژگی بارزشان اصطکاک عمیق نویسنده با مسائل اجتماعی جامعه و زمانه اش است، یعنی جامعه ی آلمان غربی، پس از جنگ جهانی دوم. بدین ترتیب، در این رمان می توان رد آشکاری یافت از آن به اصطلاح «نقش روشنفکر»، بدین معنی که نویسنده، پیش از آن که نویسنده باشد، شهروند مسئول است. به این اعتبار، عقاید یک دلقک، از آن دسته آثار ادبی است که ضمن روایت داستانی مشخص، سخت دلمشغول رویدادهای جامعه و احیاناً معترض به روال جاری آن هستند. وجه مشخصه ی این داستان نه مضمون عام انتقادی اش، بلکه سبک بخصوص آن است، یعنی بازخوانی و احیای سنت کهن انتقاد اجتماعی در ادبیات قرون وسطا. از دلقک های مشهور برخی شاهان قاجار و صفوی که بگذریم، مشهورترین نمونه در سنت اسلامی وهب بن عمرو مجنون الکوفی، مشهور به بهلول است. بنابر یکی از روایات، او فردی بزرگ زاده و قاضی و عالمی برجسته بود و مذهب تشیع داشت. هنگامی که امام موسی کاظام (ع) در زندان هارون الرشید محبوس بود، بهلول به همراه دو نفر دیگر از مریدان به ملاقات امام می روند و از او درباره ی اینکه در این وضعیت چه باید کرد استفسار می کنند. پاسخ امام یک حرف است: ج. نفر این این را به جلای وطن تعبیر می کند، نفر دوم به جبل (یعنی پناه گرفتن در کوه ها) و بهلول به جنون. بدین ترتیب او داروندار خود را رها می کند، خود را به دیوانگی می زند و نقشی را می پذیرد که امروز او را به آن می شناسیم: منادی حقیقت، در لباس جنون.در مسیحیت این مسئله با این انگاره ی مسیحی هم پیوند خورده که خداوند به کودکان، بیماران، دیوانگان و ... نزدیک تر است و در نیتجه حقیقت را باید از زبان آنان شنید. دلقک مشهور تراژدی شاه لیر شکسپیر به این معنا یکی از نیاکان ادبی دلقکِ بل است. در صفحه ی 121 کتاب یه این موضوع اشاره ای هم شده است...از همین روست که بل برای راوی داستان عاشقانه ی خود شغل دلقکی را برگزیده است....سپاس ریوندی متولد سال 1367 در تهران است. او پس از آن که از هنرستان موسیقی فارغ التحصیل شد، در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته ی موسیقی کلاسیک پرداخت و بعد از اخذ مدرک کارشناسی تحصیلات خود را در رشته ی فلسفه ی هنر در دانشگاه هنر ادامه داد. او به زبان های آلمانی و انگلیسی آشنایی دارد و کار ترجمه را اوایل دهه ی 1390 آغاز کرده است.