داستان از جایی شروع میشه که روئن که لندن زندگی میکنه یک آگهی پرستار بچه میبینه با شرایط عالی در اسکاتلند. برای این موقعیت شغلی درخواست میده و چند روز بعد دعوت میشه به مصاحبه با این توضیح که پرستارهای قبلی به خاطر شایعاتی که راجع به خونه هست سریع رفتند و اگر می‌ترسی لازم نیست برای مصاحبه بیای! البته روئن برای مصاحبه میره و قبول هم میشه ولی از همون ابتدا اتفاقات عجیبی می‌افته. داستان در خلال نامه‌های روئن که برای وکیلی نوشته شده روایت میشه و میتونم بگم دو سوم ابتدای کتاب بیشتر از یک داستان رازآلود با چیزی شبیه به داستانهای کلاسیک مواجه میشیم اما یک سوم انتهای کتاب یک مقدار روند داستان بهتر میشه اما به نظرم خیلی دیر به اوج میرسه اما پایان جالبی داره. شاید بخوام صادقانه نمره بدم، ابتدای کتاب ۲ و انتهای کتاب ۴ رو میگیره فکر میکنم با یک میانگین برای کلیت کتاب ۳ امتیاز خوبی باشه.ه
        

          برای کسی که فقط چندماه وقت داره خودشو از جرمی که انجام نداده و بخاطرش رفته زندان نجات بده، انقدر وراجی کردن و توضیح جزئیات ریز توی نامه برای یه وکیل غیر عادیه😐ولیییییییییییی پلات توییست هاش خیلی خوب بود .میخواستم دوستاره بدم ولی بخاطر پلات هاش،۳ستاره میدم به این کتاب.از خوندنش پشیمون نیستم ولی خوب اگه بخوام کلی درموردش بگم،یه کوچولو انتظارم بیشتر بود ازش
        

          نمیگم پایان میخکوب کننده ولی پایان عجیبی داشتو متفاوت در کل داستانو دوست داشتم  ولی انتظارم بیشتر بود 
.
.
ولی قضیه ی جک گرنت راحت بسته شد 
        

          خوب بود ولی یه سری سوالات رو بی جواب باقی گذاشت.
        

          این دومین کتابی بود که از روث ور خوندم و واقعا لذت بردم از پایان بندی بی نظیرش. اگر دنبال یه کتاب با یه پایان غافلگیرکننده هستید حتما بخونیدش
        

          داستان رو بیشتر از اون چیزی که لازم باشه کش داده بودن
ولی پایان شوکه کننده و سمی ای داشت (من عاشقشم🤌🏻)
        

          به شدت درگیر کننده و جذاب بود.
تنها نقدم به این کتاب پایان بندی عجیب و دوست نداشتنیشه.
        

          هیجان.جاهایی از کتاب بود که بدنم از ترس مورمور میشد و آخر کتاب که رسید تمام تصوراتی که نسبت به پایانش داشتم به کل از بین رفت و در حالی که فکم به زمین چسبیده بود کتابو تموم کردم.
        

          🔶 پوستهٔ خالیِ هیجان و دلهرهٔ به وجود آمده برای مخاطب 

- پس از یک به یک دومین کتابی بود که از روث ور می خوندم، چیزی که از این نویسنده تا اینجا در دو کتاب برای من مشهوده ایده های بسیار خلاقانه ست 
در یک به یک فضای اسکی و خیلی بیشتر اپ اسنوپ ( که شخصیت های داستان این اپ رو ایجاد کرده بودن) بسیار خلاقانه بود و با اولین جنایت و پایان بندی مناسب، امیدم رو برای کتاب های دیگه اش افزایش داد 
اما در این کتاب هم خونهٔ پر از تکنولوژی و ایدهٔ کلی داستان هم  بسی خلاقانه است 

🔵 بخش آغازین کتاب خیلی خوبه، شروع سر ضرب و به موقع ، ما در همون نگاه اول متوجه موضوع می شیم که باید در ادامه چی چیزی رو دنبال کنیم 
- کتاب اضافات زیادی داره ولی باعث کند شدن روند داستان نمیشه و هر طور که شده برای مخاطب تعلیق بالایی ایجاد می کنه ولی در پایان آیا معمای اتفاقاتی که باعث تعلیق شده اند به طور کامل باز میشه؟ نویسنده در این کار ناکام می مونه

-  دقیقا در لحظه ای که نویسنده قراره از داخل آستینش برگ آس خودش رو روکنه، روایت طوری قرار میگیره که این پیچش داستانی برای مخاطب کار نمی کنه 
🔺در مورد پایان هم شاید غیر منتظره باشه اما خود نویسنده در فصل قبل از پایان نام قاتل رو برای ما افشا می کنه و اینجاست که خود نویسنده دست خودش رو به مخاطب رو می کنه و جلوی گرد شدن چشم هارو می گیره 
فکر کن پیچش های داستانی خوبی در چنته داشته باشی ولی خودت اون هارو زودتر از موعد برای مخاطب رو کنی 

- روث ور هم یه چیزی درمورد پایان در اوج شنیده و روی همین کتاب پیاده کرده، کلی قسمت مبهم توی ذهن من هست که هیچ جوابی بهش داده نشد فقط در پایان یک سری کلیات درمورد اتفاقات به وجود اومده داخل داستان بیان کرد 
اینجاست که میشه گمان کرد روث ور خودش هم جوابی برای یک سری از معما های داخل کتاب نداره و فقط اون هارو برای اینکه مخاطب رو تا پایان سرپا نگه داره ایجاد کرده 

پ. ن : از یک به یک خیلی ضعیف تره