کتاب جالبی بود و ایده ی جالبی داشت
اما نویسنده می‌توانست بیشتر کتاب رو پر و بال بده
تا پایان جلد یک اتفاق خفن خاصی نیفتاد و بیشتر انگار پیش در آمد جلد دو بود❗
        

          به جرئت می‌تونم بگم جزء کتابایی بود که منو هم به نوشتن و هم به کتاب خوندن علاقه مند کرد.😊
این مجموعه خیلی خیلی قشنگ با مجموعه سرزمین اشباح که یکی دیگه از مجموعه های دارن شانه، اون قدر منو تو دنیای فانتیزیش غرق کرد که نمی تونستم بذارمش کنار. به نظر من هم ایده و هم قلم ساده و روان نویسنده از همه لحاظ برای کسی که می خواد تازه با دنیای فانتزی آشنا بشه، عالیه.😍👌
نمیدونم؛ شاید بیشتر کسایی که این رمان رو خوندن، نظرشون نسبت به خون آشاما عوض شده باشه ولی این موضوع برای خود من کاملا درسته❤
        

          هنوز زوده در مورد کل داستان قضاوت کنم، باید تا انتهای مجموعه بخونم تا بشه در مورد داستان قضاوت کرد.
نثر اما روانه، سرعت پیش روی خوبه و مثل کتابهای قبلی دارن شان به راحتی می شه جذب فضای داستان شد و با اون همراه شد. ترجمه هم مثل سایر کارهای خانم کریمی خوب بود‌.
اما بخشی از این جلد از کتاب که من رو به فکر برد این بخشش بود:


آقای تال با ملایمت گفت : « توی زندگی ، بعضی ها بدون اینکه خودشان بدانند به سرنوشت خدمت می کنند.نقشه ی زندگی آنها از قبل ریخته شده، ولی خودشان خبر ندارند.من به بی خبری آنها رشک می برم؛ من، افسوس! خیلی بیشتر از آنکه باید بدانم می دانم. دیگران از زندگیشان هر طور بخواهند استفاده می کنند.آزادند که به دلخواه خودشان انتخاب کنند به این راه بروند یا به آن راه. به آزادی آنها حسودیم می شود؛ متاسفانه من طوری توی قید و بندم که هیچ وقت نمی توانم چنین حق انتخاب آزادانه ای داشته باشم.»

 

حماسه کرپسلی – تولد یک قاتل – صفحه 146
        

          نوجوون رو به مطالعه علاقمند می‌کنه
        

          من قبل از اینکه حماسه کرپسلی رو شروع کنم، نبرد با شیاطین رو خونده بودم و خیلی دوسش داشتم ولی میتونم بگم این از نبرد با شیاطین خیلی قوی تر و قشنگ تره. 
        

          این جلد و جلد برادر تا پای مرگ
بهتتتتترین کتاب ممکنه ازین نویسنده اس
        

          واقعیتش نمیدونم چرا ولی حس میکنم وقتی از یه نویسنده خیلی تعریف می‌شنوم دیگه نمیتونم کتاب هاش رو بخونم ، ولی در مورد این کتاب اینطوری نبود و به نظرم قلم نویسنده خیلی جالب بود و یه جورایی از قلمش حتی خوشم اومد.من قبل این کتاب سیرک عجایب رو خوندم ولی هیچی ازش یادم نیست...ولی با این کتاب ارتباط بیشتری برقرار کردم .
ولی چند تا مورد هست که خب واسه م عجیبه .
یکیش اینکه سیرکی که لارتن یه مدت توش کار میکرد نقش کمی در داستان داشت و خیلی عجیب غریب از صحنه محو شد!
و اینکه لارتن خیلی سریع با سبا دوست شد و سرعت رشدش توی کتاب خیلی زیاد بود یعنی توی ۳۲۰ صفحه یه پسر هشت_نه ساله تبدیل به یه جوون سی ساله شد که خب البته این بیشتر نکته ی مثبت هست چون نویسنده الکی داستان رو لفت نمیداد.
و واقعا دلم میخواد بدونم سر اون کارخونه ی ابریشم بافی چه بلایی اومد؟
حالا از این ها که بگذریم ، خود کتاب دنیای فانتزی جالبی رو درون خودش گنجونده،از شبح ها و شاهزاده ها تا شبح واره ها. توصیفات داستان خوب و به اندازه هست ولی توضیحات نه. نویسنده سوالات زیادی در ذهن مخاطب ایجاد میکنه که جوابی بهشون نمیده . خیلی اتفاقات عجیبی در داستان میفته که منطقی پشتشون وجود نداره مثلا کشت و کشتار شبح ها توی اون مراسمی که هر دوازده سال یه بار برگزار میکردن و خب این زیاد جالب نبود ... و به نظرم دنیای عجیب غریبی داشت. فکر کنم کتاب اندکی سانسور هم داره که خب خیلی عجیب تره.
ولی کلا کتاب جالبی بود و از خوندنش لذت بردم و خوشحالم که لا به لای کتاب های متنوع و قشنگ کتابخونه ،این کتاب رو از لای یه قفسه که با کتاب نوجوانان پر شده بود پیدا کردم:)و ارزش خوندن رو داره ...
        

          تجربه دوباره قلم جذاب دارن شان اینبار با حماسه کرپسلی!
تجربه من از این نویسنده خفن و کاربلد با مجوعه نبرد با شیاطین بود ؛ و خب اون مجموعه رو خیلی دوست داشتم و دارم.
خوبی کتاب های دارن شان اینه که نهایتا تا صفحه ۵۰ با قلم قوی و هیجان انگیزش تورو مجذوب اثارش میکنه و خب چاره ای جز اینکه کتابو در سریع ترین زمان ممکن تموم کنی نداری.
حماسه کرپسلی راجع به زندگی لارتن ۹ ساله هستش که زندگی سختی رو با خانواده پرجمعیتش داره ، و هرروز با پسرداییش به کارخونه میره و کار میکنه تا اینکه یه روزی طی درگیری هایی که تو کارخونه پیش میاد زندگیش به طور کل تغییر میکنه....
روند داستان و اتفاقات این کتاب رو خیلییییی دوست داشتم!
شخصیت هایی که در مناسب ترین موقعیت ممکن وارد کتاب میشدن ، خیلی جالب و به جا بودن.
در کل من خیلی دوستش داشتم و قطعا هنوزم با دارن شان کار دارم و ول کنش نیستم..!
پ.ن۱ : وستر رو خیلی دارم.
پ.ن۲ : سبا وخیرخواهی‌هاش برای لارتن قراره تا ابد تو قلبم بمونه.
        

          ۴.۵
مبینای ۱۳ ساله‌ی درونم از خوندنش لذت برد :) همه‌چیش!
        

          واقعا ۲۰ سالگی وقتش نبود که بخوام همچین چیزی بخونم.
دارن شان نهایت برای رینج ۱۰ تا  ۱۵ سال اوکیه.
واقعا جذابیتی نداشت برام.
صرفا فصل اولش که درگیر کارخونه و تراز بودن، یکم کشش داشت.