اینطوریه که وسط خوندنش هی یادت میره ۱۹ سالشه، 
فقط میتونم بگم از بین کتاب هایی که راجب شهدا خوندم عارفانه رو بیشتر از همه دوست داشتم.

💔صد حیف که این کتاب ناشناخته مونده...
        

          شهید ۱۹ ساله‌ای که آیت الله حق‌شناس درباره‌اش گفت برید بگردید توی تهران چندتا مثل این آدم هست! یه شهيد ۱۹ ساله‌ای که مثل عرفای ۵۰ ساله‌است.. شهیدی که حساب و کتاب نداشت!..
        

          یک مرد که مال این خاک نبود....ازجنس ما ادم ها هم نبود...
بی نظیر ترین کتابی که جنگ رو با عشق و عرفان پیوند میزند
        

          داستان از این قرار است که پسری از دید زدن دختران لخت کنار رودخانه منصرف میشود و ناگهان درهای آسمان به رویش باز میشود.

یادداشت های مربوط به این کتاب اغلب تحسین و غبطه بود. از این جهت با خودم گفتم اگر با خواندن این کتاب و کتابهای مشابه حس خوب نبودن یا ناکافی بودن به شما دست داد، به این سؤال فکر کنید:

«آیا واقعاً اگر احمدعلی نیری جای من و در دنیای امروز بود، باز هم اینگونه میشد؟»

البته این که با کمی غبطه انسان به دنبال اصلاح خودش باشد چیز پسندیده ای است ولی این حس نباید به سمت سرزنش خود سوق داده شود.

نکته اصلی حرفم این است: خدا به جایی که هستیم نگاه نمی کند بلکه برای مسیری که طی کرده ایم ارزش قائل است.

فرض کنید یک نفر در خانواده ای نابسمان بزرگ شده و بسیاری از فضائل اخلاقی را اساساً در اطرافیانش تجربه نکرده و نیاموخته و به تبع انسانی پراشتباه است و دیگری در خانواده ای با فضیلت رشد کرده و از ابتدا بسیاری از اخلاقیات را طبق تربیت خانوادگی داراست.

سؤال: اگر اولی تا پایان عمرش کمی بهتر شود، به شکلی که حتی چندان به چشم نیاید، و دومی همینطور که هست بماند و رشدی نکند. کدام یک بافضیلت تر است؟

از نگاه بیرون دومی آدم بهتری است، ولی من فکر میکنم خدا، عقل یا هر چیز دیگری که میخواهید بگویید اولی را فراتر از دومی می نشاند.
        

          
عارفانه روایتی خواندنی از زندگی اسرارآمیز عارفی هست که پله های عرفان را باوجود سن کم طی کرد و در نهایت بر بلندای قله شهادت ایستاد.
کتاب با روایت و نگارش عالی و با زبان ساده خاطرات این شهید بزرگوار را بیان کرده است.
این کتاب با وجود کم بودن صفحات، درس های بزرگی به خواننده می دهد؛ اینکه در نوجوانی میشود به جایی رسید که خیلی از عرفا بعد از سالیان سال درس عشق را مشق کردن به آن درجه رسیدند. 
من با خواندن این کتاب بارها غبطه خوردم به شخصیت این شهید والامقام و اینکه کاش ما هم می توانستیم اینگونه به شناخت و معرفت برسیم. و گناه کردن برامون آسان نباشد.
        

          کتاب شامل داستانهاو خاطرات اطرافیان شهید هست باورش سخته که یه جوان در سنین جوانی به این درجه از معنویت رسیده باشه واقعا این شهید کارش درسته،
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموتا بل احیاٌ عند ربهم یرزقون
        

          آشنایی با سبک زندگی یک شهید متقی و خالص. یک فرد عادی که با مراقبت به مدارج عالی می‌رسه. متن شیرین و کوتاهی هم داره.

«عارفانه» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/20170
        

          کاش‌میتونستم‌مثل‌تو‌باشم..
قوی‌و‌‌عاشق..!
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم 
#عارفانه

... من دیدم یک جوان در حال سجده است، اما نه روی زمین! بلکه بین زمین و آسمان مشغول تسبیح حضرت حق است!
جلو رفتم و دیدم احمد آقا مشغول نماز است. نمازش که تمام شد پیش من آمد و گفت تا زنده ام به کسی حرفی نزنید...

این سخن از حضرت آقای حق شناس نقل شده که بعد از رفتن به مسجد در نیمه شب چنین صحنه‌ای مشاهده کرده.

احمد نیری، شهید ۱۹ ساله ای است که از این دست احوالات که برای خیلی هایمان دست نیافتنی و غیرممکن به نظر می آید دارد.
او در یادداشت هایش دارد که : روز چهارشنبه میخواستم وضو بگیرم برای نماز که یک لحظه‌ چشمم به حضرت (ع) افتاد. 
او با حضرت ملاقات میکرد. جوانی کم سن اما عجیب.

جایی به دوستش که با اصرار دلیل رشد معنوی اش را پرسیده بود گفت: روزی برای گرفتن آب به سمت رودخانه رفتم. آنجا دختران جوانی در حال شنا کردن بودند. بدنم لرزید و رو برگرداندم. من میتوانستم گناه کنم اما از این کار به خاطر خدا گذشتم و از شیطان به خدا پناه بردم و درخواست کمک کردم. رفتم و از جایی دیگر آب برداشتم و همینطور که مشغول بودم از چشمانم اشک جاری شد. و یا الله و یا الله میگفتم. ناگهان صدایی شنیدم. از کوه و سنگ و ... از همه صدا می‌آمد. همه میگفتند: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوحِ / پاک و منزه است خداوند و پروردگار فرشتگان و روح القدس

کتابِ عارفانه گوشه هایی از زندگی شهید احمد علی نیری را روایت میکند که خواندنش مانند بوییدن گلی‌ست که از آسمان به زمین افتاده و شما در عین مست شدن از این بو، حسرت آسمان رفتن را میخورید و بیزاری از زمین را میجویید.
        

          عارفانه ترین شهید ...
این کتاب از اون دست کتابهایی هست که باید سالی یک بار خواندش...
        

          نوشتن زندگی یک نوجوان و جوان تهرانی که مثل مردم عادی زندگی می‌کرد اما عارفی بود که مزارش امروزه سنگ نشان است که ره گم نشود
        

          کتاب عارفانه بسیار زیبا، روان و جذاب نگارش شده است.👌🏻
زندگی 🌷شهید احمدعلی نیری🌷 بسیار تاثیر گذار است، یک انسان در آن سن کم چقدر می‌تونه به درجات بالا برسه که امام زمانش رو ببینه اونم نه یک بار چند بار 🥹
هر قسمت از کتاب رو که خوندم غبطه خوردم به حال شهید 🥲
ان شاءالله خدا کمک کنه بهمون که بتونیم راه شهید رو ادامه بدیم 🥺
        

          وقتی احوال این شهید بزرگوار رو میخونید و می‌بینید که در  اون سن کم با دوری از گناه به چه  درکی و  به چه مدارجی رسیده بودند فقط احساس شرمندگی بهتون دست میده. 
چه قدر ما عقبیم... چقدر گرفتار این جسمیم.. چقدر غافلیم..‌.

کتاب کوتاه و مختصریه، میشه یکی دو روزه تمومش کرد، اما یه جاهایی وقتی خودتون رو با این بزرگوار مقایسه می‌کنید، از خجالت دیگه نمی‌تونید ادامه بدید.

کاش گروه انتشاراتی شهید ابراهیم هادی برای طراحی جلد کتاب‌هاشون خلاقیت بیشتری به خرج بدن.
        

          عارفانه بودن خیلی خیلی سخت است. عارفانه خواندن هم خیلی سخت است.
اگر ندانی که چه چیزی را درباره چه کسی میخوانی، تاثیری ندارد. از آن کتاب هایی است که باید با مشورت و پرس و جوی یک آدمی که خوانده است ، بروی سمتش. آنقدر با شخصیت خاصی طرف هستی که با صبر و تأمل شیرینی لحظات خوب کتاب را می‌چشی. از کتاب های خوب گروه ابراهیم هادی است مثل سه دقیقه در قیامت. 
شادی روح شهید نیری صلواتی برایشان قرائت کنید
        

          اَلسَّلامُ عَلَینا وَ عَلی عِبادِ اللَّهِ الصّالِحینَ
قطعا با یک‌بار خواندن چنین کتاب‌هایی که جنبهٔ تربیتی و اخلاقی دارند، اتفاقی برای کسی نخواهد افتاد. پیشنهاد می‌کنم حین مطالعه نکات مهم و کلیدی یا رنگی بشه یا یادداشت برداری بشه و همیشه جلوی دید باشه تا به مرور زمان و با تمرین و مداومت به شهید احمدعلی نیّری عزیز شبیه بشیم ، ان شاء الله.

این کتاب در طاقچه بی‌نهایت هست.

بعدن نوشت: خوندن معمولی هر متنی با هر مضمونی حتما در قلب انسان تاثیر داره این نوع کتاب‌ها که دیگه جای خود دارن. آقا اشتباه گفتم. تذکر، تمرین و مداومت شاید تاثیرش رو بیشتر کنه.

        

          کتاب بسیار خوبی هست از یک انسان عارف که با وجود سن و سال کمی که داشته راه و رسم زندگی رو در محضر اساتید عرفان خوب آموخته 
        

          رسیدن به درجات سلوک و عرفان چیزی نیست که دست نیافتنی باشه . امثال احمد علی نیری از اون نشونه هاست که به ما ثابت کنه میشه در هر سنی عارف شد و ازش لذت برد ...
        

          بسم الله الرحمن الرحیم ؛

سادگی و سادگی
کلیدواژه ای که از بین بی شمار لغت بهترین تعریف است
کتاب حاضر کتابی است بس عاشقانه و عارفانه،چندی پیش بود که به عزیزی دادمش و من حتی در مخیلم نمی گنجید که به این سرعت ساز تحول را درون اون آدم کوک کند!
در عجبم چنین گوهری گمنام مانده است..
در عجبم چنین الگویی وجود دارد و ما به دنبال اسطوره های ماورایی هستیم 
شهیدی که تنها ۱۹ سال داشت و متعلق به این دنیای خاکی و فانی نبود
او به ما یاد داد برای طی طریق الی الله حتما نباید کوه را جابه‌جا کرد قربت محبوب کاری ناشدنی نیست 
چیزی که از این شهید یاد گرفتم و به اندازه تمام عمرم ارزشمند است 
این است که میتوان در میان مردم باشی و با خدا باشی خدادوستان نه الزاماً لباس خاصی دارند نه ظاهر خاص !
می توان عادی بود و پیش خدا عزیز شد!
اما چه کردند با ما اساتید افراط گرای مذهبی آنهایی که راهشان فقط یکی است و درآمیخته با سلیقه شخصی شان و مختص انسان های محدود ...
همان هایی که از هرجا نگاهت بهشان افتاد راهت را کج می‌کنی تا حتی اندک  سخنی از او نشنوی آن ها سراسر سختی هستند

اما این شهید و استادش(آیت الله حق شناس) کاملا جامعه پردازی کردند راه کمالشان را از میان مردم رفتند!


بخوانید بخوانید بخوانید
یا حق 
        

          آیت‌الله حق‌شناس حق داشت درباره‌ات اینگونه بگوید:)...
        

          درود بر روح پاک شهید احمدعلی نیری