حس ميكنم دن براون تو سنين نوجوانى تو اين سمينار هاى چگونه موفق و پولدار شويم شركت كرده و يه سرى فرمول ياد گرفته كه هميشه بايد ازشون استفاده كنه

- خانم زيبايى كه با لنگدان همراه ميشه و راهنماييش ميكنه
- يه دانشمند كه تمام اساس و بنيان هستيو تغيير داده و باهوش ترين فرد جهانه
- يه فرقه فوق سرى و تعصبى كه در كمال سرى بودن ٩٠ درصد مردم جهان عضوشن و همه جا نفوذ دارن و بودجشون بينهايته
- و يه اتفاق بد كه باعث ميشه لنگدان تحت تعقيب پليس باشه

بعد اين داداشمون رابرت لنگدان انقدر باهوشه و اينهمه بلا سرش اومده و با تمام فرقه هاى سري جهان درگير بوده بعد يارو ازش ميپرسه به نظرت افشاى بزرگترين راز هستى كه قراره كل جهانو زير و زبر كنه براى من خطر داره ميگه
نه فكر نكنم بخوان بهت سو قصد كنن
        

          بار دیگر دن بروان شاهکار جدیدی خلق کرد و مثل همیشه دست روی مذهب گذاشت این بار با چالش کشیدن سوال همیشگی بشر 
از کجا آمده ایم؟و به کجا میرویم؟
قهرمان داستان های دن بروان مثل همیشه درگیر حوادثی میشه و .....
        

          دن براون در آثارش دغدغه مذهب را دارد. مذهب و مسائلی که در گذر روزگار با آن مواجه شده است یا قرار است بشود. این کتاب هم مانند باقی مجموعه رابرت  لنگدان است. رابرت لنگدانی که استاد نشانه‌شناسی دانشگاه هاروارد است و خوره رمزگشایی و حل معماهای پیچیده درباره مذهب و تاریخ و هنرش. 
این بار هم رابرت پایش به موزه گوگنهایم شهر بیلبائو باز می‌شود تا در یک مراسم خصوصی از سوی یک دوست صمیمی، شرکت که تا با شلیک یک گلوله همه چیز روی هوا می‌رود!
عارضم به حضورتون به نسبت به جلدهای بعدی که خب این کتاب پایینتره. هم از نظر پرداخت فنی اون حس و حال قوی و اون پرداخت معماها را نداریم هم از نظر محتوایی یک دوگانه کاذب درست کرده است. البته این دوگانگی در فضای شیعی اصلا اهمیت و موضوعیت ندارد. حالا آن دوگانگی چیست؟ مذهب و علم، مذهب و تکامل. انگار که این دو باهم تضاد ذاتی دارند.
دن براون هم در رمان خاستگاه روی همین مسئله دست گذاشته است. البته این چیز جدیدی نیست. نویسندگان و هنرمندان زیادی بوده‌اند که از این موضوع در آثارشان استفاده کرده‌اند و دن براون شق‌القمر نکرده است. بلکه همان حرف‌های کلی و تکراری را زده است که تاکنون از زبان بقیه شنیده‌ایم و تهش هم به جمله «دین من انسانیت است» می‌رسیم.
نویسنده خیلی زور زده که جانبدارانه رفتار نکند و نسبت به مذهب و علم یکجور برخورد کند اما آن انسان‌گرایی محوری انسان غربی زورش به مذهب چربیده و یک جاهایی متلک‌های داستانی خوبی به مذهب انداخته است. آش آنقدر شور شده است که حتی ناشر و مترجم هم در مقدمه کتاب رویکرد ضدمذهب کتاب را تلطیف کنند. 
البته خاستگاه با همه این عیب‌هاش در ارائه اطلاعات ریز و جزئی و دراماتیزه شده موفق عمل کرده است و این دو ستاره‌ای که داده‌ام، بابت همان اطلاعات اسپانیاشناسی فراوان کتاب است. از این جهت خب نمیشود به کیفیت کار نویسنده خرده گرفته است.
پیشنهادی جدی‌ام اینکه همان جلد اول رو بخونید، از همه بهتره.
        

          کتاب های دن براون یک ویژگی خیلی خاص دارند، وقتی شروعشون میکنی، دیگه تا آخرش اصلا نمیشه زمین گذاشتش!
این هم همینطور بود
البته در خاستگاه، مانند آثار قبلی دن براون از معماهای متعدد و رمزگشایی ها خبر چندانی نیست. یک معمای کلی وجود دارد و خط سیر داستان در راستای حل آن جلو می رود و بیشتر ماجراجویی و سفر و رفت و آمدها رو شاهد هستیم تا حل معماهای گوناگون
اما باز هم جذاب و گیرا بود
        

          دن براون نویسنده ایست که الگوی موفق خود را در حجم عظیمی از اطلاعات (علی الخصوص اطلاعات مرتبط با هنر) با شیوه ای سینمایی روایت میکند و این روایت چنان جذاب و نفس گیر انجام می شود که زمین گذاشتن کتاب و مکث کردن حین مطالعه آثارش را به کاری دشوار تبدیل میکند.
خاستگاه یکی از جدید ترین آثار دن براون بود که خواندم و مثل همیشه لذت بردم. لذتی چند سویه و لایه لایه ، 
لذت از آشنایی با تمدن اسپانیا و هنرمندان و آثار هنری و معماری این کشور
 لذت از درگیری ذهنی ایجاد شده حول محور پرسش فلسفی از کجا آماده ایم و به کجا می رویم ؟
لذت از الگوی تکراری اما جذاب شیوه روایت غیرمنتظره و شوکه کننده داستان
و لذت از پاسخ های جالب دن براون به این پرسش های عمیق تاریخ انسان.
و لذت از آشنایی با فناوری ها و تکنولوژی های جدید مورد بحث در داستان.
و سر آخر لذت آشنایی با هنر و هنرمندان معاصر و موزه گوگنهایم بیلبائو
        

          حقیقتا شروع داستان جذاب و تا اخر پر کشش بود اما به شخصه پایان داستان و دلایلی که ارائه شد مخصوصا برای مبدا خلقت رو اصلا نپسندیدم . اما آینده ای که توصیف کرد بسیار قابل فهم و البته ترسناکه.