یادداشت axellee

        خب...بالاخره این کتاب رو تموم کردم!
که میشه چهارمین کتابی که از سری رابرت لنگدان خوندم. راستش رو بگم این کتاب رو از اون سه تای دیگه( فرشتگان و شیاطین، راز داوینچی و ودوزخ) کمتر دوست داشتم. هرچند از اینکه دن براون به جزئیات خیلی توجه می کنه خوشم میاد، این کتاب جوری بود که اواسط داستان حس می کردم حوصلم داره سر میره و نیاز دارم اتفاقات یکم سریع تر رخ بدن! ولی خب آخر داستان مثل سه تا کتاب قبلی جوری شگفت زده شدم که می تونم بگم ارزشش رو داشت که تیکه های حوصله سر برش رو تحمل کردم؟
هرچند تو طول داستان هی به خودم یادآوری می کردم که وقتی چهارمین کتاب رو این نویسنده داری می خونی دیگه نباید از پایان تعجب کنی:)))
و اینکه واسم سوال پیش اومد که فقط منم که با شخصیت های دختر داستان و رابطش با رابرت مشکل دارم؟ واقعا حس می کنم تو این زمینه نویسنده یه رابطه آبکی رو سعی می کنه هرجور شده ببنده به داستان:)) 
همین دیگه..:]