اسامی طولانی، توصیفات زیاد و روند کندِ روزمره و خاطره-گون تیغ دولبه‌ ادبیات روسیه است: یا چنان ذوق و اشتیاق و اصلِ-زندگی-بودنی در فرد ایجاد می‌کند که در جهان ذهن‌های فرمالیست روسی غرق شود یا چنان طاقت‌فرسا می‌نماید که او را از خواندن رمان دلزده می‌کند‌.

درباره پوشکین هم چنین است؛ کتاب را بخاطر تمجیدیه‌ای که از نیکلای گوگول، پشتِ‌جلد کتاب چاپ کرده بودند خریدم، شاید بتواند مرا به دام ادبیات روسیه بیاندازد؛ اما نتوانست.
داستان‌های بلکین هیچ شوقی برای ادامه‌دادن داستان_چه خود بخوانی، چه برایت بخوانند_در آدم ایجاد نمی‌کند، انگاری گیر شوهر عمه‌ای افتادی و اصرار دارد برایت از خاطراتِ بی‌مزه‌اش بگوید:
-خاطره انتقام دیرهنگام یک تیرانداز ماهر از یک سرباز تازه‌کار
یا
-خاطره فرار و عشق سوزان دختر یکی از متمولین روسیه
همه‌چیز بدون هیجان خواهد بود.
        

          نویسنده و کتاب از نظر تاریخی جایگاه مهمی برای ادبیات روسیه دارند، اما گیرایی نداشت و از نظر فنی به مثابه انشای بچه‌ها بود. هیچ لذتی نداشت خواندن کتاب.
        

          چند داستان کوتاه از پوشکین که به سادگی روایت شده و برای زمانه خودش تغییری در ادبیات روسیه به وجود اورده و نشون داده که سادگی روایت به زیبایی شعر های موزون میتونه باشه...
اشنایی با پوشکین برای من خیلی جالب بود چون راه رو برای نویسنده های بعدیش که همگی جزو نویسنده های مورد علاقه منن هموار کرده ..‌‌.🤍
کتاب رو به کیا پیشنهاد میکنم؟
به کسایی که میخوان اثری از پوشکین بخونن و بیشتر با کارهاش اشنا بشن..
البته که چاپ بیدگل صرفا داستان های بلکین هست و همه داستان هاش رو شامل نمیشه.‌ 
برای اولین کتاب از ادبیات روسیه پیشنهادش نمیکنم چون داستان ها خیلی ساده هست و ممکنه همین سادگی بعضی هارو دلزده کنه.