جوزف کنراد یکی از نویسندگان محبوب من هست 
این کتاب رو  هم خیلی خیلی دوست داشتم اما احساس میکنم پایان بندی بهتری میتونست داشته باشه . 
        

          «فریای هفت جزیره» اولین کتابی بود که از کنراد خوندم. این کتاب برای من، اثری فمینستی محسوب می‌شه. من فکر می‌کنم که داستان فریای هفت جزیره، نه فقط داستان فریا، که داستان تمام زن‌هاییه که در طول تاریخ برای رسیدن به جایگاه اجتماعی بالاتر، حق انتخاب داشتن و در اختیار مرد دیگری نبودن، تلاش کردند. علاوه بر این، فریا بیش از اون‌که یک داستان عاشقانه باشه، روایتیه از این‌که چطور آدم‌ها در ورای عشق و دل‌بستن‌ها باید به تنهایی با زندگی مواجه بشن.
        

          خیلی کتاب قشنگی بود، عاشق توصیف هاش شدم. :)
در عین حال خیلی هم غم انگیز بود و پایان ناراحت کننده ای داشت، ولی روایت زیبایی بود خیلییی زیبا!
        

          کشتی ناخدا آلن می‌تونه نمونه‌ای از عشق آتشین روزهای جوانی باشه؛ شوری که کم‌کم در عاطفه‌ی انسان پدید میاد و بلاخره یک روز در اوج، به‌تدریج از حرارت و شکل نخستینش می‌افته. بعد گذر سال‌ها به خاطره‌اش که مثل منظره‌ی کشتی‌های دور می‌مونه، نگاه می‌کنی و افسوس می‌خوری و از خودت می‌پرسی: «آیا من لیاقتش رو داشتم؟»
فریای هفت جزیره، داستان پیچیده‌ای نداشت، در یک سطح جلو می‌ره و گیرایی لازم رو داره. شاید هم من متوجه لایه‌لایه بودن داستان نشدم. ضعف‌های جدی هم در شیوه‌ی بیان داره؛ مثل سوم شخصی که در ماجرا غایب بوده ولی حتی حالت صورت آدم‌ها و نحوه‌ی قرار دادن کلاه روی شکمشان را توصیف می‌کند.
        

          توی شهری که میام دانشگاه، اولین باری هست که میرفتم کتاب فروشی. رفتم و اونجا یک کتاب خیلی جمع و جور کوچیک دیدم که نظرم جلب کرد. "میتونم این کتاب با خودم راحت هرجایی ببرم‌و بخونم" با خودم‌گفتم و بعد این کتاب خریدم.
کتاب درباره یک دختر زیبا روی هستش که دو نفر دوستش دارن، دختر از قبل انتخابش رو کرده ولی یکی از اون اشخاصی که دوستش داره مقام بالایی توی دولت داره واسه همین سخته که بپیچونتش و خب این داستان داستان مشکلات فریا و دوتا عاشقه.
پایان واقعا غم انگیز بود واسه همین که یک پایان خیلی ساده نداشت، کتاب بهتون‌ پیشنهاد میکنم.
        

          یک ملودرام عاشقانه و تراژیک....
کوتاه و خواندنی ....

دیشب به قول رفقا حالم خیلی میزون نبود ، این جور مواقع فقط باید به دنیای ادبیات و کلمات پناه ببرم...
هر کاری نکردم نتوسنتم برم سراغ کتابهایی که دارم میخونم .کتاب جدید رو شروع کردم...
دیشب ساعت ۱۲ شب شروع شد و ۲:۳۰ بامداد تماااام😍
صبح که از خواب بیدار شدم حالم میزون بود😉
راست میگنااا که کلمات معجزه می‌کنن 📖

یک انتخاب کوتاه و خواندنی 👌📖
        

          واقعا سوالم اینه که: که چی؟
داستان برام بیهوده بود. جز چند جمله و توصیف حالات. و هرچی فکر می‌کنم از چه چیزش باید خوشم بیاد به نتیجه‌ای نمی‌رسم و دلم می‌خواد بدونم کسایی که ازش خوششون میاد، چه دلایلی میارن. :))
در ادامه می‌خوام کل داستان رو لو بدم. و اگر قصد خوندن دارید و فاش نشدن کتاب براتون مهمه نخونید خط بعد رو.
-
-
مرد الف عاشق دختری است و قرار است با کشتی‌اش با هم فرار کنند. مرد ب هم عاشق دختر است. مرد ب از لحاظ مرتبه شغلی و اجتماعی بالاتر است. مرد ب، مرد الف را برای ساعاتی دستگیر می‌کند، کشتی‌اش را به صخره می‌زند و می‌رود. مرد الف تا سال‌ها توی ساحل می‌نشیند و به جنازهٔ کشتی‌اش که روی صخره مانده خیره می‌ماند. پایان.
        

          به نام او

«فریای هفت‌جزیره» دومین اثری بود که از کنراد می‌خواندم. اولی «از چشم غربی» بود که چیز زیادی از آن در خاطرم نیست، ولی به یاد دارم که من را به یاد داستان‌های داستایفسکی انداخته بود. ضمنا به یاد دارم که از ترجمه میرعلایی خوشم نیامده بود علی‌رغم اینکه انگیزه اصلی برای شروع کنرادخوانی با «از چشم غربی» نام احمد میرعلایی به عنوان مترجم بود. کلا مواجهه اول من با جوزف کنراد مواجهه مثبتی نبودم. در «درسگفتارهای ادبیات روس» نوشته ناباکف خواندم که او به جناب تالستوی و اثر سترگش آناکارنینا جسارت کرده و همین امر باعث شد که کنراد با وجود اینکه هیچ‌چیز از او نخوانده بودم از چشمم بیفتد. ولی جدای از شوخی این دو اثری که از خواندم نشان داد که با نویسنده بزرگی روبرو هستم و باید آثار دیگرش را هم بخوانم. بخصوص این مورد اخیر یعنی؛‌ «فریای هفت‌جزیره»

کنراد به‌مانند هرمان ملویل کبیر دریایی‌نویس است و همچون او سال‌های سال بر روی کشتی و دریاهای مختلف عالم زندگی کرده و خود از دریانوردان بوده است. به این جهت بیشتر آثارش در دریا و بر روی کشتی می‌گذرد. «فریا...» نیز بر دریا می‌گذرد و داستان یک مثلث عشقی است. فریا؛ دختری زیبارو و فرزند یک دریانورد، جاسپر؛ پسری دریانورد و خود دریا. نمی‌خواهم داستان را لو بدهم بروید و این کتاب کوتاه را بخوانید و از آن لذت ببرید. ترجمه هم دقیق و خوب بود.