اصلا ارزش این همه تعریف را نداشت.
        

          خطرناک‌ترین بیماری تاریخ بشریت، بیشعوری است. این چیزی است که «خاویر کرمنت» در کتاب بیشعوری به آن اعتراف می‌کند. اما جای نگرانی نیست. کرمنت صادقانه می‌گوید که خودش هم قبلاً بی‌شعور بوده و توانسته خودش را درمان کند. او این کتاب معروف را نوشته تا راهکارهای عملی درمان این عارضه را به دیگران هم نشان دهد. به‌نظر می‌رسد که بی‌شعوری یکی از دغدغه‌های اصلی کرمنت است و او در این اثر توضیح می‌دهد چرا بعضی ها بیشعورند. سایر آثار خاویر کرمنت هم در فضایی مشابه نوشته شده‌اند. «بی‌شعورهای گردن‌کلفت»، «بی‌شعورهای ابدی» و «توطئه‌ی بی‌شعورها» از کتاب‌های این نویسنده هستند که در همه‌ی آن‌ها، جنبه‌های متفاوتی از بی‌شعوری و راهکارهای شناخت و مقابله با آن ارائه شده است. می‌توان به‌جرئت گفت که این کتاب در ایران، بیشترین طرفدار را دارد. آن‌قدر که حتی از کسانی که چندان اهل کتاب و کتاب‌خوانی نیستند هم نام این کتاب را می‌شنوید. نکات و مواردی که در این کتاب آمده، می‌تواند به شناخت رفتارهای نادرست خود و اطرافیان و نحوه‌ی مقابله با آن‌ها، کمک کند. با استفاده از همین راهکارهاست که می‌توانیم زندگی سالم‌تر و آرام‌تری برای خود و دیگران ایجاد کنیم🤌🏻💖
        

          من از نویسنده متشکرم که جرئت کرده که این کتاب رو بنویسه
و گوش سپردن من به کتاب باعث شد دوباره به علت و انگیزه های قلبی خودم برگردم و از خودم بپرسم برای چه؟
به انحراف رفتن و به انحراف انداختن افراد چه علت هایی دارد ؟ و چه عوامل باعث عدم توجه درست ما به حقایق پیرامونمون می شه 
امیدوارم که خداوند بازگشت من را بپذید و از همه افرادی که پر بی شعوری من به آن ها خورده معذرت می خواهم  
والسلام

        

          نمیشه گفت کامله و ایراداتی بهش وارد هست حتما اما از جهاتی هم خوبه و کتاب بدی نیست ،از نظر من  ارزش یکبار خوندن رو داره 
        

          تعریف بی شعوری
تاریخچه بی شعوری
نشانه ها و ماهیت بی شعوری
شدت و انواع بی شعوری و ویژگی یک جامعه بی شعور
زندگی با بی شعورها 
راه نجات از بیشعوری را در این کتاب بخوانید ‌..
        

          حیف زمانی که برای خوندنش گذاشته بشه...
پر از حرف‌های بی سر و ته بود؛ مطلب مفیدی به شما انتقال نمیده.
        

          می‌تونم بگم خود خاویر کرمنت هم یک بیشعور محسوب میشه! با وجود نقص های فراوان در مدل روان شناسی ایشون اما نکته ی خوب هم کم نداشت.
وقتی با یک مشت بیشعور همکارید به این فکر کنید که آیا درآمد و جایگاه اجتماعی ام ارزش این را دارد که با این افراد سروکله بزنم؟ اگر به این نتیجه رسیدید که ارزشش را ندارد می‌توانید شغل دیگری اتخاذ کنید، اما باید بدانید که اگر شغلی همتراز با شغل فعلی خودتان نیز توانستید پیدا کنید باز هم با آدم های بیشعور سر و کار دارید! پس یادبگیرید چگونه با این افراد تعامل کنید...
        

          خوشم نیومد
        

          گاهی   قبول  کردن  سخت  ترین   کار ممکن است واین کتاب دارد 
بافرد بیشعور چنین کاری را می کند
اقرار به بیشعوری 
        

          بیشعوری کتابیست که میگوید، انسان چون فلان و بهمان می‌کند بیشعور است. به عقیده من بازگو کردن نقص ها بدون نشان دادن راه حل یک سیاهه بی ارزش است و از هر کسی بر می آید.
        

          خیلی وقت پیش خوندمش ولی اون موقع هم حس خوبی بهش نداشتم.
        

          از یجایی به بعد، دیگه چیز خاصی نداشت و به مرور تکراری و تکراری تر شد.

        

          برای اولین بار هستش که با یک کتاب ارتباط برقرار نکردم.متاسفانه این کتاب اصلا موضوع خاصی نداره و از نظر آقای کرمنت همه آدم های روی زمین بیشعور هستند و بدون هیچ درکی از روحیات انسان اقدام به نوشتن این کتاب کردن.مثلا یکجا میگن که مامور های مالیات بیشعور هستند ولی نمیگن این شغلشون هست که مجاب می‌کنه که با مردم سخت و خشن برخورد کنن تا عدالت برقرار بشه و بیت المال پایمال نشه بلکه این رفتارشون نشون از بیشعوری نیست بلکه تعهد به کارشون رو نشون میده.
یا میگن انسان های داریم که مشکلات دیگران رو حل میکنن و عیب های دیگران را رفع می‌کنند ولی به محض انتقاد، خودشان ناراحت می شوند پس یک بیشعور ترش رو هستند.ولی غلط هستش هیچ انسان توانایی دیدن تمام عیب های خود را ندارد و همه ناراحت میشن؛ انسان گل بی عیب نیست پس دلیل بر بیشعوری طرف نیستش.
فقط در بعضی متن ها اشاره ای میکردن به آدم ها که بنظرم جالب بود در غیر این صورت اصلا این کتاب رو پیشنهاد نمیکنم من تا صفحه ۹۰ خوندم ولی ولش کردم که اصلا باورم نمیشه تونسته باشم یک کتاب رو نصفه نیمه رها کرده باشم.
        

          به اندازه اسم کتاب،‌ بی‌ارزش و نامید کننده است. کمتر پیش‌ می‌آید بعد خواندن کتابی اینقدر پشیمان باشم.اینقدر که نمیتوانم کتاب را فراموش کنم. البته شاید نویسنده همین را می‌خواهد...!!!
        

          نمی دونم چرا بعضی از کتابها بیشتر از حد و اندازه خودشان مشهور میشوند.
شاید از بیشعوری نویسنده باشه شاید از بیشعوری خواننده ها.
ضمنا هر کتاب مزخرفی رو به بقیه معرفی نکنید. چون این خودش نوعی بیشعوریه.
        

          پر از حرف‌های بی‌سر و  ته! پر از ادعا! پر از تناقض!
تکلیف نویسنده با خودش معلوم نیست و هر منتقد به کتابش رو بیشعور خطاب می‌کنه. به نظرم نویسنده این کتاب رو نوشته که فقط پول به جیب بزنه.
توی ایران هرچی کتابی پرفروش‌تر مضخرف‌تر!
        

          کتابی که با زمان طنز و گاهی جدی، به آسیب‌شناسی رفتاری انسان‌ها در جوامع امروزی می‌پردازه. هر چند نسبت به شهرتی که پیدا کرد در اون سطح کتابِ جامع و کاملی نیست اما واقعا خوندنی و قابل تامل هست. و نکته‌ی خوب و جالبش اینه که نکات آسیب‌شناسانه‌ش ناظر به یک جامعه خاص نیست. تقریبا میشه گفت همه‌ی نکاتش قابل تعمیم به همه‌ی جوامع از جمله ایرانِ خومون هم هست و این امتیاز ویژه‌ی این کتابه. نکته‌ی بعدی هم اینکه شاید بعضی جاها لحن نویسنده گزنده به نظر برسه یا نسبت به بعضی مشاغل اغراق‌آمیز و تند برخورد کرده اما سعی کرده با لحنِ طنز تیزیِ نقد رو کم کنه و باعث دفع مخاطب نشه.
 برای همه‌ی اقشار تو هر سنی خوندنِ این کتاب رو توضیه می‌کنم
        

          تا یه جاهاییش خوب و جذابه اما درکل حس میکنم وقت زیادی می‌بره برای رسوندن مطلبی ک مدنظر نویسندس
        

          جالب بود ارزش خوندن داره
        

          تنها بیشعوری که اینجا وجود داشت خود شخص نویسنده بود
اگر یک کتاب رو در سرتاسر زندگیم بتوانم به عنوان کتاب زرد انتخاب کنم قطعا انتخابم همین خواهد بود
سرتاسر کتاب نویسنده به بدیهی ترین مواردی که هر آدمی در موردش آگاه هست اشاره کرده و اسم خودش رو هم گذاشته نویسنده
تمام کتاب ناله های نویسنده در مورد افراد به اصطلاح بیشعوری که دیده
اتفاقی که برای شما بعد از خواندن این کتاب می افتد اینه که می فهمید تماما وقت و پولتون رو هدر دادید