بسیار عالی
        

          یک سری کتاب ها هستند که محتواشون اندازه اسمشون جذاب نیست. نه اینکه بد باشن، اتفاقا مطالب خوب و کاربردی زیادی دارند ولی قسمت های غیرکاربردی و زائد هم زیاد دارند. این کتاب هم از اونهاست، در کل بد نبود، شاید بخوام نمره بدم، از ۱٠ بهش ۶ونیم بدم
        

          برآیند مطالب این کتاب و کتابهایی مثل آن همان مفهومی است که در عرفان اسلامی به آن نفی خواطر یا انقطاع الی الله گفته می شود که موجب دریافت تجلیات می گردد. در تمام انواع عرفانهای دیگر نیز چنین چیزی هست. مثلا در کتابهای عارف هندی به نام اوشو به این حالت ((قطع جریان فکر در ذهن)) می گوید و می گوید که اگر یک لحظه جریان فکر قطع گردد به آن مطلوب عرفانی خود خواهید رسید. در مراسم های بودایی هم کاهنان با سر تراشیده و در لباسی راحت در کنار هم نشسته و مراقبه می کنند و سعی در قطع جریان فکر دارند.
مولوی هم اشاراتی به این مطلب نفی خواطر  دارد:
خواهی که بدانی 
یک لحظه مدانش
خواهی که بیابی .
یک لحظه نیابش .
چون زآشکار و پنهان غافل شوی ز برهان .
پاها دراز کن خوش می خسب در امانش .
این کتاب مرتبه نازله نفی خواطر را که کنترل خواطر است آموزش می دهد.
        

          
🌟 "ذهن هم می‌تواند بهترین دوست شما باشد هم بدترین دشمنتان" 

🔻 این کتاب در مورد گفت‌گوهای درونی است که همه ما با خودمان داریم. این گفت‌گوها گاهی موهبت هستند و گاهی عذاب؛ زمانی که این گفت‌وگوها تبدیل به وراجی ذهنی، نشخوار فکری، تکرار بی‌وقفه یک اتفاق ناخوشایند در ذهن، انتقاد کردن مداوم از خود و نگرانی مداوم از رویدادهای آینده می‌شوند. وراجی ذهنی و نشخوار فکری هم‌چنین نقش مهمی در اختلالات روانی مثل افسردگی، استرس، اضطراب و نگرانی دارد.

🔻 ذهن مانند یک ایستگاه رادیویی ۲۴ ساعته همیشه حرفی برای گفتن دارد و مدام مشغول قضاوت کردن، نظر دادن، تفسیر کردن و وراجی است و مرتب در زمان سفر می‌کند و به بررسی اتقافات گذشته و تخیل و پیش‌بینی آینده می‌پردازد. این کتاب راهی برای متوقف کردن جریان افکار و وراجی ذهنی ارائه نمی‌دهد، بلکه آموزش می‌دهد چگونه به درستی با خود صحبت کنیم.

🔻 وقتی دچار تجربه‌ای منفی می‌شویم، وراجی ذهنی و نشخوار فکری به ما هجوم می‌آورد و باعث می‌شود فقط روی آن تجربه‌ی منفی زوم کنیم، به چیزی جز آن مسئله فکر نکنیم و تصویر بزرگ‌تر را نبینیم.

🔻 این کتاب چندین روش را برای مواجهه با وراجی ذهنی به ما آموزش می‌دهد که مهم‌ترین آن روش فاصله گرفتن است. فاصله گرفتن به ما کمک می‌کند بدون فرو رفتن در گرداب نشخوار فکری قدم به عقب بگذاریم و از تجربه منفی فاصله بگیریم و به آن از دور بنگریم و بتوانیم افکار خود را بی‌طرفانه موشکافی کنیم.

🔻 کتاب به چندین روش برای فاصله گرفتن از تجربه منفی می‌پردازد از جمله:
- مشاهده رویداد منفی از دید یک مشاهده‌گر بی‌طرف مثلا از دید یک پشه روی دیوار به جای دیدن اتفاق از زاویه دید خودمان
- تصور کردن اینکه این اتفاق و تجربه منفی به جای ما برای دوستمان رخ داده است. چه نصیحتی به او می‌کردیم؟ به او توصیه می‌کردیم چه واکنشی نشان دهد؟
- مورد خطاب قرار دادن خود بوسیله استفاده از واژه "تو" یا "اسم‌ خودمان" به جای استفاده از "من".
- و چندین روش دیگر ...

🔻 این روش‌ها به ما کمک می‌کنند از تجربه منفی فاصله بگیریم و بتوانیم در مورد مسائل و مشکلاتمان بدون درگیر شدن با احساسات منفی فکر کنیم. چون انگار داریم از زاویه دید فرد دیگری به مشکلمان نگاه می‌کنیم و داریم در مورد مشکل فرد دیگری صحبت می‌کنیم.

🔻 کتاب هم‌چنین در چند فصل به تاثیر درددل کردن با دیگران، محیط فیزیکی پیرامونمان و دارونماها و آیین‌ها در کاهش وراجی ذهنی می‌پردازد.

🔻 این کتاب را به علاقه‌مندان کتابهای روانشناسی و کسانی که با وراجی ذهنی، نشخوار فکری، استرس، اضطراب و نگرانی درگیر هستند توصیه میکنم.


        

          شده که وقتی بعضی از اوقات یه گوشه بشینیم و درباره یه مسئله ای که حتی وجود خارجی نداره اینقدر فکر و خیال کنیم تا توی ذهنمون یه بحران تمام عیار درست بشه، کتاب وراجی سراغ این مدل فکر ها رفته و از آسیب هاش و راه های از بین بردنش رو گفته.
کتاب شاید یه جاهاییش کسل کننده باشه چون یه حرف رو داره یا شیوه های مختلف میگه اما هدف از آوردن مثال های مختلف فهم بهتره مسئله است و نه زیاده گویی. علم روانشناسی یه علم مختص به تک به تک افراده و نوشتن کتاب توی این علم نیاز به آوردن مثال های مختلف داره.
در کل کتاب خوبیه و حجمش هم بالا نیست و میشه توی یکی دو روز کلش رو خوند، علاوه بر اون کتاب های انتشارات ترجمان همه روایت دارن و توی یه ادبیات روایی مطلب علمی رو بیان میکنن که سبب میشه همه افراد با هر سطح سوادی بتونن از این کتابها استفاده کنند.
        

          کتاب جالبی بود اما بعضی جاها پراکندگی اطلاعات آدم را خسته میکنه...یه جا یک سوال مهم مطرح میکنه و یکهو به جای جواب به اون سوال درباره پژوهش استاد معروفش توضیح میده  که ربطی به موضوع نداره...
سعی میکنم از راهکارهایی که ارائه داده استفاده کنم یعنی امیدوارم تو زمانی که بیشتر بهش احتیاج دارم یادم باشه و بتونم از این روشها استفاده کنم... 

جملاتی از کتاب: 

ذهن مشتاق سفر کردن در زمان است 

فاصله دردی از مشکلات ما دوا نمیکند اما احتمال حل کردنشان را افزایش میدهد.فاصله جریان کلامی ما را شفاف میکند... 

وقتی وراجی هجوم می آورد چگونه فاصله روانی را برقرار کنیم؟
با توانایی تجسم تخیلی(با توانایی دیدن خودمان از دور) 

افکار خود را با بی طرفی موشکافی کنید 

از دید مگس روی دیوار به ماجرا نگاه کنید تا اسیر هیجانات نشوید. 

سفر ذهنی هدفمند در زمان میتواند ابزاری باشد برای خلق فردی روایت های مثبتی که گفت و گو های درونی منفی را به حاشیه براند 

قدرت قلم را دست کم نگیرید. بنویسید 

یکی دیگر از راه های بسیار موثر برای آنکه افراد از تجربه دشواری که پشت سر می‌گذارند به درک درست‌تری برسند این است که از آنها بخواهیم تصور کنند نه فردا که ۱۰ سال دیگر چه حسی به این تجربه دارند این کار سبب می‌شود که آدم ها متوجه شوند آنچه اکنون تجربه میکنند موقتی است و خود این امیدوارشان می‌کند. 

پرداختن به خود گویی با فاصله (سوم شخص قرار دادن خودمان ) 

اسم خود را صدا بزنید . 

استفاده از زبان غوطه‌ور :من چه حسی دارم؟
استفاده از زبان خودگویی با فاصله: جیسون(اسم خودت) چه حسی دارد؟


        

          کتاب خوبی بود. هم مختصر بود و هم مطالب مفیدی داشت. البته با عقاید نویسنده(نسبت به "آیین" و "نظریه تکامل") موافق نیستم، ولی پژوهش‌ها و نکاتی که در آزمایش‌ها بدست آورده بود قابل استفاده است.

نویسنده با استناد به یک‌سری تجارب شخصی افراد مختلف و آزمایش‌هایی که انجام شده، دو مطلب را بیان می‌کنه:

۱.  آثار و ویژگی‌های مثبت و منفی گفتگوهای درون ذهن افراد

۲. راهکارهای مقابله با آثار منفی این گفتگوها
        

          این کتاب بعضی از مهم ترین مکالمات زندگی شما را زیر و رو خواهد کرد. مکالماتی که با خودتان دارید. 
        

          این کتاب کمک میکنه تا برای  زمانی 
صدای درون رو کم کنی .
مثل هیبت یه اتفاق یا یه منظره
۱۲ راهکار نشون میده که صدای درون کاهش میده.
صدای درون باید باشه و قطع صدای درون آسیب زا و کل معنای زندگی رو از بین میره.