یادداشت فاطمه فراتی

        شیوه‌های کاهش وراجی 

1ـ فاصله گذاری: با کمک نوشتن روزانه هر چیزی که در سرمان هست.
 فکر کردن به اینکه یک سال بعد نسبت به این موضوع چه حسی داریم؟ 
یا فرض کنیم که دوست صمیمی ما این مشکل را دارد چه به او میگفتیم؟ 

۲ـ با خود حرف زدن: خودمان را با ضمیر تو خطاب کنیم.
یا با اسم شخصیت داستانی که دوستش داریم خطاب کنیم. 
یادآوری تجربه‌های گذشته‌مان که با موفقیت پشت سر گذاشتیم.

۳ـ کمک گرفتن از روابط فردی: از افرادی که میتوانند هم از نظر هیجانی هم شناختی بهمون کمک کنند، کمک بگیریم یعنی هم همدردی بکنند که از لحاظ هیجانی تخلیه شویم و حمایت بگیریم هم راه‌حل بیرون رفت از مشکل رو بهمون پیشنهاد بدهند یا کمک کنند راه حل را پیدا کنیم یادمان باشد که تخلیه هیجانی به تنهایی شدت وراجی را افزایش می‌دهد.
همچنین حمایت‌های عاطفی فیزیکی مثل بغل کردن، گرفتن دست می‌تواند وراجی را کاهش دهد، حتی بغل کردن یک عروسک هم می‌تواند بر شدت وراجی اثر بگذارد.
نگاه کردن به عکس آدم‌هایی که دوستشان داریم می‌تواند در کاهش شدت وراجی اثربخش باشد.

۴ـ بهره‌برداری از محیط: ایجاد نظم در محیط، گوش کردن به صدای طبیعت، قدم زدن در طبیعت، گذاشتن گلدان در اتاق کار، نگاه کردم به تصویر طبیعت اینها می‌توانند وراجی را کاهش دهند.

۵ـ استفاده از دارو‌نماها و آیین‌ها: دارونماها به وضعیت انتظارات ذهنی ما برمیگردند که می‌توانند شدت وراجی را کاهش دهند، انجام مراسم‌های آیینی فردی و اجتماعی میتواند از شدت وراجی کم کند.