بریدۀ کتاب

نیاز بشر به خودنمایی نیازی شدید است. از قدیم این طور بوده است ولی بوجود آمدن شبکه‌های اجتماعی دست ما را برای خودنمایی و تاثیرگذاشتن بر نگاه دیگران بیشتر بازگذاشته است. شبکه‌های اجتماعی به ما مجال می‌دهند نسخه فوتوشاپ شده‌ای از زندگی‌مان را عرضه کنیم که در آن نکات منفی و هر چیزی که چندان دلپذیر نیست حذف شده‌اند. تلاش برای خودنمایی و گذاشتن عکس‌ها و ویدئوهای پرزرق و برق از زندگی‌مان می‌تواند باعث شود احساس بهتری پیدا کنیم، ولی همین کارمان می‌تواند باعث شود کاربرانی که مطالب ما را می‌بینند احساس بدتری کنند. دلیلش هم این است که همه‌ی ما همانقدر که دوست داریم چهره خوبی از خودمان ارائه دهیم، میل داریم خودمان را با دیگران مقایسه کنیم و شبکه‌های اجتماعی‌ فعالیت آن بخش‌هایی از مغزمان را که به مقوله‌ی مقایسه اجتماعی مرتبطند، به شدت افزایش می‌دهند. هر چه افراد زمان بیشتری را در شبکه‌های اجتماعی بگذرانند و در زندگی‌های دیگران سرک بکشند، حسادت بیشتری را تجربه می‌کنند و درنتیجه حالشان بدتر می‌شود.