کتاب خیلی جالبی بود. یک دختر بود که یک انگشت جادویی داشت که آن انگشت را به طرف هر کسی می برد آن نفر جادو میشد.
        

          توی راه بیمارستان شهدا خوندمش :)
        

          داستان درباره دختری هست که یه انگشت جادویی داره که خود به خود میره سمت کسی که دخترک ازش عصبانیه و اون رو جادو میکنه. بد نبود دوست داشتم ولی نه اونقدر که بگم عالی بود چون بیشتر داستان حول محور خانواده همسایه بود. انتظار بیشتری ازش داشتم ولی خوندش تونست سرگرمم کنه.
        

          عزیزِ عزیزِ عزیز
همه ی دنیا باید این شکلی باشه.
        

          عالی است
در مورد کنترل احساسات هم هست
        

          داستان آموزنده ای است برای دوست داشتن حیوانات. رمان جالب که طنز هم داره
        

          یه کتاب شیرین که تو نیم ساعت خونده میشه.
بدون شعار و خیلی قشنگ بحث ارتباط با حیوانات
رو برای بچه‌ها جا می‌اندازه.
        

          کتاب خوبی هست و من خیلی دوست داشتم
        

          از کتاب‌های رولد دال تعداد کمی را در کودکی خوانده‌ام و حالا که بالاخره شروع کرده‌ام تا همه را بخوانم مدام فکر می‌کنم در ذهن یک کودک داستان چطور جلوه می‌کند. به نظرم علت این که بچه‌ها خیلی قوی با کتاب‌های رولد دال ارتباط می گیرند این است که برخلاف دیگران که سعی می‌کنند از زبان یک کودک بنویسند و این طوری به بچه‌ها نزدیک می‌شوند، رولد دال از زبان یک بزرگسال می‌نویسد ولی بسیار کودکانه. درست مثل پدربزرگی که بدون توجه به این که داستانش به روحیه‌ی بچه‌ها می‌خورد یا نه با لحن کودکانه قصه می‌گوید. انگشت جادویی هم مثل باقی آثار رولد دال با روحیه‌ی حمایت از حیوانات داستانی بامزه ولی جدی را می‌گوید.
        

          این کِتاب  فُقُلاده آلی اَست به  شُماهَم پیش نِهاد
می کُنَم که این کِتاب    رابِخانیند.
        

          خوب بود.