داستان یک جوان فراری از اعضای مجاهدین خلق که به خانه ی پدری پناه میبرد و در طویله خانه‌شان پنهان میشود.. 
 داستان بر اساس واقعیت نوشته شده و فرم خوب و قلم قوی  نویسنده باعث شده با یک اثر پرکشش روبرو بشیم.
سرنوشت شخصیت اصلی داستان برای من تکان دهنده بود...
        

          ی تئاتری دیدم اسمش در میا خوک ها بود
خیلی تشابه به داستان این کتاب داشت
هم کتاب و دوست داشتم هم اون تئاتر رو مخصوصا بازی بازیگراش

        

          قلم روانی داشت و با توجه به داستانی که داشت، مجبور بودی تا ته بخوانی که بالاخره تهش چه میشود؟! و تهش هیچ نشد! تمام افکارش اشتباه از اب درآمد. جوانکی که سر پرشوری داشت و عضو منافقین بود و فرار کرده بود و بیست و چند سال در طویله زندگی کرده بود ...
        

          در واقع کتاب را شنیدم نمی دانم شاید اگر خوانده بودم ،از آن بدم نمی آمد 
اما فقط می خواستم ببینم آخرش چه می شود و کی تمام می شود 
و بنظرم اینهمه ترس ، و این مخفی کاری در یک روستای کوچک زیادی دور از ذهن بود 
        

          کتاب خوب درنیامده. پخته و حسابی نیست. فقط آخرش ضربه خوبی زد و خوشم آمد.
        

          قلندرِ دانشجو در تهران در دام  مجاهدین خلق میفتد و از ترس دستگیر شدن به طویله خانه پدری‌اش در یکی از روستاهای کرمان پناه میبرد و در آن‌جا مخفی می‌شود تا سازمان حکومت را دردست بگیرد.

منطق داستان کمی  لنگ میزد و نمیتوانستم با پیرنگ اصلی داستان کنار بیایم.
شیوه روایت داستان را دوست داشتم و تصویرسازی  قابل قبولی هم دارد.

اگر خیلی روی حساب باز نکرده باشید و با توقع کم سراغش بروید، بعید میدانم  از یک‌بار خواندنش پشیمان بشوید‌. 

        

          ...من می دانم که بلقیس سلیمانی بی شک چیزی بسیار فراتر از اینها در ذهن داشته. شاید در مورد انتظار. شاید در مورد ترس. با احتمال کمتری در مورد سیاست. ایده ی خوبی هم برای پیاده کردن منظورش پیدا کرده اما گمان میکنم آن قدر خواسته روی منظورش را بپوشاند که دیگر اصلا مشخص نیست چه می خواسته بگوید!