قلم روانی داشت و با توجه به داستانی که داشت، مجبور بودی تا ته بخوانی که بالاخره تهش چه میشود؟! و تهش هیچ نشد! تمام افکارش اشتباه از اب درآمد. جوانکی که سر پرشوری داشت و عضو منافقین بود و فرار کرده بود و بیست و چند سال در طویله زندگی کرده بود ...
          

            کتاب خوب درنیامده. پخته و حسابی نیست. فقط آخرش ضربه خوبی زد و خوشم آمد.
          

            ...من می دانم که بلقیس سلیمانی بی شک چیزی بسیار فراتر از اینها در ذهن داشته. شاید در مورد انتظار. شاید در مورد ترس. با احتمال کمتری در مورد سیاست. ایده ی خوبی هم برای پیاده کردن منظورش پیدا کرده اما گمان میکنم آن قدر خواسته روی منظورش را بپوشاند که دیگر اصلا مشخص نیست چه می خواسته بگوید!