یادداشت Pardis

        °بعد از مدت ها رمان ایرانی خواندم و به دلم ننشست  .
متوجهم که ایده کتاب جالب است و می‌شود صدها صفحه چنین ایده هایی را با چالش ها و اتفاقاتی که برای شخصیت اصلی رخ می‌دهد ادامه داد حتی علاوه بر احوالات شخصیت اصلی ،شخصیت های دیگری هم بودند  که حوادث می‌توانست برای آنها اتفاق بیفتد و توسط راوی نقل شود. با این وجود اصلا عجله نویسنده را در هر فصل متوجه نشدم.
دقیقا زمانی که حس میکردم فهمیده ام که  کدام نقطه از خط زمانی هستیم و با آدم ها ارتباط می‌گرفتم نویسنده توضیح میداد که حالا هفت سال دیگر هم گذشته و باعث میشد بیشتر مرگ اطرافیان و زندگی قلندر برایم بی اهمیت شود.
در کل با اینکه طرفدار توصیفات بسیار در رمان ها نیستم اما به نظرم این کتاب را تنها توصیفات می‌توانست نجات دهد و ای کاش تنها چند سالِ اول فرار  قلندر را با تمام بدبختی هایش توضیح داده می‌شد. شاید آن زمان بیشتر برایش ناراحت میشدم .