داستان‌های عجیب و غریبی داشت...
        

          کتاب دارای پایان های شوکه کننده و جالبی بود .
کتاب چند بخش متفاوت بود که روح طغیان گر و قسمت تاریک انسان در برخی از موارد بسیار جلوه گر میشد .
به شکل کلی نگاه هدایت به انسان و جسم بشری  بسیار تاریک بود و یادآور این موضوع که انسان سعی دارد که خود را توجیه کند که جسمی با ذات خوب است اما در آخر به سوی خواسته های تاریک و مادی خود بدون توجه به دیگری گام برمی‌دارد. 
        

          استاد هدایت که نیازی به معرفی ندارد و این کتاب هم یکی از بهترین کتابهایی است که نوشته
        

          فقط می تونم بگم خواندن یک بار این کتاب هیچ فایده ای نداره. غرق در فضای عجیب داستان های این نویسنده...
۰۲/۵/۱۴
        

          لذت‌بخش‌ترین قسمت خوندن کارهای هدایت برای من زبانشه. با فارسی هفتاد/هشتاد سال پیش اینقدر راحت داستان رو جلو می‌بره که شگفت‌زده می‌شم. (اینو احتمالاً تو هر ریویویی که برای هدایت بنویسم می‌گم)
داستان «تخت ابونصر» خیلی برام عجیب بود و اصلاً انتظار همچین ایده‌ای رو نداشتم. از «تجلی» هم خیلی خوشم اومد. احساس زیادی داشت و این شکلی که درگیری و مسئله‌ی شخصیت رو نشون داده خیلی برام تأثیرگذار بود.
        

          سگ بیچاره