به نام او

کتابی کوتاه که چندان مفید نیست. تنها ۵۰ صفحه از کتاب مصاحبه با حبیبی است و به غیر از حرفهای کلی چیزی ندارد مصاحبه‌گر می‌گوید متن توسط خود حبیبی جرح و تعدیل شده و حجمش کاهش یافته. در حدود ۲۰ صفحه هم خاطرات شخصی و انشاوار خانم دُهنی است که واقعا ربط چندانی به حبیبی و کاری که در این چند دهه کرده ندارد. اگر دوستی این کتاب را داشت ازش قرض بگیرید و بخش اولش را در مترو یا اتوبوس بخوانید.
        

          کتاب که چه عرض کنم  جزوه ای ٥٣ صفحه ای ست که چهل صفحه بی ربط به آن سنجاق کرده‌اند. آقای حبیبی کم حرف است و سال‌ها ست از ایران دور است و لاجرم هر خطی که خبری از او به ما برساند وسوسه کننده است. علت خریدن و خواندن همین بود و بس. 
ناشر اگر ناشر بود این وجیزه را کاغذی منتشر نمیکرد.