یادداشت‌های محدثه علیمردانی (22)

          یادم هست که یکی از تمرین‌های مبنا، رونویسی از یک کتاب بود و من هم قرار بود کتاب‌های آقای جلال آل احمد را بخوانم و رونویسی کنم. که البته این‌ کار را نکردم و فقط در حد حرف باقی ماند. اما با خواندن این کتاب ترغیب شدم عملی‌اش کنم و رونویسی نون والقلم را شروع کنم.
        

          ویکتور فرانکل در این کتاب نشان می‌دهد که چطور می‌توان در بغرنج‌ترین موقعیت‌های زندگی روحیه خود را نبازیم و خود را رشد دهیم. در واقع نویسنده زندگی را جدا از رنج نمی‌داند و بر این باور است که اگر برای رنج کشیدن هدف و معنا تعریف کنیم، نه تنها شِکوه و ناله نمی‌کنیم بلکه با اشتیاق درد و رنج را در آغوش می‌گیریم و آن را فرصتی برای رشد توانایی‌های خود می‌بینیم.
این کتاب نگاهتان را نسبت به درد و رنج تغییر میدهد.
        

          و بالاخره تمام شد!
خواندن این کتاب بخاطر امتحانات و مسافرت نزدیک به دو هفته طول کشید. قطعا اگر هر کتاب دیگه‌ای با این حجم به جای جزء از کل بود، قیدش را زودتر زده بودم و آن را به عنوان کسل کننده‌ترین کتاب معرفی می‌کردم.
 اما خب، جزء از کل فرق می‌کند.
این کتاب بی‌نظیر بود. به قدری شخصیت‌هایش برایم واضح و واقعی بودند که احساس می‌کردم مدت‌هاست با آن‌ها زندگی کردم و مثل کف دست آن‌ها را میشناسم.
نسبت بهشون هم احساس تنفر دارم و هم ترحم . تنفر بخاطر شخصیت تیره و تاریکشون و ترحم بخاطر اینکه احساس می‌کنم هر سه شخصیت اصلی قربانی شدن. 
نمی‌دانم قربانی چه چیزی. شاید قربانی خانوادهِ ناسالم!
        

          از بین تمام کتاب‌های آقای حائری این کتاب را یک‌جور دیگر دوست دارم.  به قدری دوست دارم که نسخه چاپیش را می‌خرم و دوباره می‌خوانمش. و شاید هم بیشتر از دوبار.
 از آن دست کتاب‌هایی است که باید در کتابخانه‌ات داشته باشی و هر چند وقت یک‌بار، در موقعیت‌های مختلف، به سراغش بروی و دل گرم شوی.
این کتاب را دقیقا در موقعی از زندگیم خواندم که به شدت به آن احتیاج داشتم و چالش‌های درونی و برونی زندگی‌ام تا حد قابل توجهی با نامه‌های ایشان منطبق بود. و فکر می‌کنم به همین دلیل این‌قدر با کتاب ارتباط گرفتم و به دلم‌ نشست.
        

          این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که سیاست چقدر می‌تواند کثیف و نفرت انگیز باشد. 
قلعه حیوانات شرحی از یک انقلاب به دست حیوانات است که به مرور زمان اهداف، تاریخ و قوانینش تحریف می‌شود و اهالی مزرعه  به علت نداشتن آگاهی و سواد کافی فریب ظاهر و شعارهای پوچِ رهبران انقلاب را می‌خورند.
        

          کاش این کتاب را در ایام فاطمیه پیدا می‌کردم. :)
        

          از دیشب که این کتاب را شروع کردم، دیگر نتوانستم آن را رها کنم و با عذاب وجدان حاکی از امتحانات ترم، بی‌وقفه و یک‌نفس خواندمش.
قلم نویسنده روان و جذاب بود و مخاطب را تا لحظه آخر با خودش همراه می‌کرد. محتوای کتاب تا قبل از ورود به مسائل عاشقانه خوب بود و قابل تامل. اما جریانات عاشقانه‌ی کتاب تداعی رمان‌های زرد را برایم داشت و من را به دورانی بازگرداند که رمان‌های آنلاین می‌خواندم و کمی در ذوقم خورد. البته که ناگفته نماند که با تمام این اوصاف به قدری ذهن و عواطفم درگیر کتاب شد که چشم‌هایم از فرط گریه به دو کاسه خون تبدیل شد و نتوانستم کتاب را تا همین حالا رها کنم.
در کل کتاب دل‌نشینی بود و از وقتی که برایش گذاشتم پشیمان نیستم.
        

          به قدری این کتاب را دوست داشتم که قطعا در آینده دوباره به سراغش میام و میخوانمش. 
فقط در یک کلام میتوانم بگم که عالی بود! 

        

          عالی بود!
برای منی که خوندن کتاب‌های تاریخی برایم دشوار است این کتاب فوق‌العاده روان و جذاب بود.
        

          با اینکه به چنین عشق هایی اعتقاد ندارم، اما از خواندنش لذت بردم و بیشتر مشتاق شدم تا داستان های کهن را به روایت اصلی بخوانم.

        

          به شدت کسل‌کننده و یکنواخت بود. فراز و نشیب خاصی نداشت و بیشتر شبیه سفرنامه بود!
با اینکه از نصفه خواندن کتاب متنفرم ولی به هیچ عنوان نمی‌توانم ادامه این کتاب را بخوانم. و متاسفانه بخاطر این کتاب دچار رکود خواندن  شدم.

        

          زیبا بود. :))
        

          خط نامنظم داستان، خصوصا اوایل کتاب به شدت گیجم کرد و واقعا عذاب آور بود!
از یک جا به بعد کتاب جذابیتش را از دست داد و اذییت کننده شد. بنظرم نویسنده میتوانست خیلی کوتاه تر و شسته رفته تر بنویسد. 
انتظار بیشتری از این کتاب داشتم و اندازه تعریف‌هایی که ازش شنیده بودم خوب نبود.
        

          محتوای این کتاب به طرز فجیعی نفرت انگیز و حاکی از دنیای لجن‌بار سیاست و قوانین اقتصادی‌ست.
از ورود به مسائل سیاسی خوشم نمی‌آید، و با اینکه از محتوای کتاب مطلع بودم، این کتاب را فقط و فقط بخاطر قلم داستایفسکی خواندم.



        

          به قدری این کتاب فوق‌العاده و محشر بود که در عرض ۲ ساعت بی وقفه خواندمش.
این کتاب مصداقِ بارزِ شعر قیصر امین‌پور است که میگوید:
ناگهان چقدر زود دیر می‌شود. :))
        

          فوق‌العاده بود!
از اون دست کتابایی‌ست که باید چندین بار خواند. 
همینگوی با قلمی بسیار ساده و روان، درونیات و افکار یک پیرمرد تنها را نوشته و به راحتی مخاطب را با خودش همراه می‌کند.

        

          زیبا و روان و در عین حال تلخ و تکان‌دهنده!
        

          این کتاب درباره یک مجرمِ محکوم به اعدام است که قرار است با گیوتین محاکمه شود و دار فانی را وداع بگوید.
حتی تصورِ مرگ با شرایط عادی هم ترسناک است، آن وقت فکر کنید که یک روز به پایان زندگیتان مانده و قرار است مرگ با تیغه‌ای تیز بر گلویتان به سراغتان بیاید.
تا به حال به این فکر نکرده بودم که کسانی که محکوم به اعدام هستند در فکرشان چه میگذرد و چه حال و روزی دارند. همیشه وقتی خبر اعدام کسی را می‌شنیدم، از در قضاوت وارد می‌شدم و می‌گفتم هرکی خربزه می‌خورد باید پای لرزش هم بنشیند. البته، الان هم همین را می‌گویم. اما شاید با کمی دل‌رحمیِ بیشتر.
نگاه به اعدام از منظر یک فرد اعدامی برایم خیلی دردناک و قابل تامل بود و باعث شد افکار و دیدگاه جدیدی را درک کنم.

•

دو روز پیش به کتابخونه رفته بودم و در بین قفسه‌ها می‌چرخیدم که ناگهان این کتاب را دیدم. هیچ برنامه از پیش تعیین شده‌ای برای خواندن این کتاب نداشتم و تنها با دیدن اسم ویکتور هوگو، بدون تردید کتاب را برداشتم و به خانه آوردم.
تا به حال کتابی از ویکتور هوگو نخوانده بودم و دائم به این فکر می‌کردم که آیا به عنوان اولین کتاب از این نویسنده، کتاب خوبی را انتخاب کردم؟
نکند این کتاب به اندازه کتاب های دیگرش خوب نباشد و توی ذوقم بخورد؟
به محض رسیدن به خانه شروع به خواندن کردم و بعد از خواندن ۱۰ ۱۱ صفحه از قلم ویکتور هوگو خوشم آمد. توصیفات و قلم روان ویکتور هوگو شگفت‌زده‌ام کرد و حقیقتاً انتظارش را نداشتم. نمی‌دانم چطور نظرم را درباره این کتاب بگویم که حق مطلب به درستی ادا شود. خیلی فکر کردم که از چه کلمات و جمله‌هایی برای توصیف این کتاب استفاده کنم ولی فقط همین چند خط را توانستم بنویسم. 
        

          به عنوان سرگرمی کتاب خوبی بود!

        

          از خوندن داستان کوتاه هیچ وقت لذت نبرده و نمی‌برم ولی حساب این کتاب از همه جداست!
این کتاب شامل ۵ داستان کوتاه است که هر کدام به طرز عجیبی واقعی و قابل درک‌اند. به قدری در این کتاب افکار و عواطف شخصیت‌ها واضح و دقیق توصیف شده که من به درون هر پنج داستان سفر کردم و جای تک تک شخصیت های آن‌ها زندگی کردم. در این کتاب به جای دختری عاشق، پیرمردی طرد شده، مردی مرموز، زنی بیوه و دختری ۱۳ ساله زندگی کردم و از عمق وجودشون با خبر شدم.
دوست داشتم تک تک داستان‌های این کتاب رو تحلیل کنم و نظر و احساسم رو دربارشون بنویسم ولی آن‌قدر حرف زیاد است که حقیقتاً توان نوشتنشون رو ندارم.🤭😂