خیابان کاتالین
با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.
در حال خواندن
1
خوانده‌ام
15
خواهم خواند
20
بی حرکت آنجا ایستاد و به چیزهایی که از گذشته اش برجا مانده بود چشم دوخت. هرکدام از آنها برای خودش سرگذشتی داشت، هرچند که سربازهایی که بین آنها راه می رفتند از سرگذشت آنها هیچ نمی دانستند: اشیا برای غریبه ها هیچ حرفی ندارند.سربازها کارشان را با عجله و کمابیش حرفه ای انجام می دادند. چیزی کش نمی رفتند، همه چیز را در دسته های جداگانه تفکیک می کردند، صندلی ها کنار صندلی ها، تابلوها کنار تابلوها، اشیای کوچک تر توی سبدها، رختخواب ها، لباس های زیر و ملافه ها در دسته ای مجزا. هنریت یادِ بوهای جورواجور افتاد که مشامش را پُر می کرد، بوی خوشایند بالش ها، روپوش های سفید تروتمیز که تازه شسته شده بود، یا بوی آهار لباس ها؛ و همین طور حوله ها، نرمی حوله ها. همه چیز داشت از هم می پاشید، خانه داشت جلوی چشمش متلاشی می شد، داشت به در و دیوارش رجعت می کرد؛ برای او، که آنجا خانه اش بود، هر خاطره ای که از آن اشیا داشت در میان آن تود? خرت و پرت ها همچنان زنده بود، توده ای که برای آن آدم هایی که داشتند جابه جایش می کردند هیچ معنایی نداشت.
بریدۀ کتاب‌های مرتبط به خیابان کاتالین
نمایش همه
3.5
4
34
3.5
4
34
3.5
4
36
یادداشت‌های مرتبط به خیابان کاتالین
