واقعا نمی‌دونم چجوری ذوقی رو که با خوندن این کتاب دارم رو توصیف کنم. تقریباً همه المان ‌های یه کتاب خوب رو داره. می‌تونم بگم ازش لذت بردم به خصوص اینکه از قبل با فردریک بکمن و علاقش به ایرانی‌ها آشنایی داشتم. به هر حال با پایان کتاب نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم اما در نهایت متوجه شدم چند دقیقه است لبخند به لب دارم. می‌تونم بگم از ترجمه هم راضی بودم و ارزش خوندن و لذت بردن رو داره.
          

            واقعیت اینه که انتظار زیادی از کتاب داشتم و همیشه انتظار بالا از چیزی حتی اگه نتیجه مطلوب باشه آدم رو راضی نمی‌کنه. شخصیت اول داستان نابیناست و این موضوع به اضافه شدن جزئیات مفید و ملموس کننده فضا در کتاب کمک کرده. نقل قول ها و توضیحات جالبی درباره شیخ الرئیس بوعلی سینا داشت که من چون خیلی به این موضوع علاقه دارم لذت بردم و جوری که نویسنده کتاب رو با کلمات آراسته بود انتظار داشتم هر چقدر داستان جلوتر می‌ره ماجرا جذاب تر و  پرکشش تر بشه ولی از یه مقطعی به سمت پایان کتاب بخشی از پایان تقریبا قابل حدس شده بود ولی اصلا به اون صورت با شکوه نبود که ازش انتظار داشتم
          

            کتاب جذاب جدید به سمت قشر خاصی از استعمارگران می ره. کسایی که شاید با دیدن ظاهرشون تصور نیت تاریک اون ها حتی به ذهن بداندیش ترین انسان آزاده هم نرسه.چیزی که توی این جلد بیشتر مورد توجه بود ورود ایران به عرصه استعمار بود. برام جالب بود که حتی کشیش هایی که به ایران می اومدن در سطحی که به کشور های دیگه می رفتن نبودن و چقدر توی تاریخ این سرزمین، از تصمیمات شاهان گرفته تا اسم و رسم افراد رو کنترل می کردند. در کل جلد جذابی بود

امیدوارم لذت ببريد
          

            ایده‌ی کتاب مثل کتاب اول خوبه ولی خیلی خوب پرداخته نشده. همون طور که از اسم کتاب مشخصه نویسنده دنبال یه هدفه: روشن کردن حقیقت. روند ابتدایی کتاب یکم کند پیش می‌ره و گاهی کسل کننده می‌شه. به تدریج و با جلورفتن شور و هیجانی که ایجاد می‌کنه ترغیب به خواندن و ادامه دادن کتاب بیشتر می‌شه. در کل از نگارش کتاب می‌شه تازه کار بودن نویسنده رو تشخیص داد.۱. هم اینکه از نوجوان شروع کرده.۲. عبارات و اصطلاحات تکراری زیادی وجود داره که چندین بار تکرار می‌شه جوری که انگار نویسنده اینا رو حفظ کرده و می‌خواد به ما ثابت کنه. ۳. ذهنیت نویسنده واضح و قابل حدسه: یه حادثه و پرش زمانی به عقب و  جلو برای تقویت رخداد؛ اما در کل نمی‌شه گفت کتاب ضعیفیه. به هر حال جذابیت های خودش رو داره
          

            کتاب شطرنج با ماشین قیامت، یه کتاب با ایده جذاب و وسوسه کننده، پر کشش و هیجان انگیزه. شخصیت های کتاب که همگی نماد هایی از گروه ها و تفکرات مختلف هستن و همچنین نگاهی نو به همه مسائلی قبلاً بحث ها و شیوه های یکسانی ازشون شنیدیم، در عین پایبندی به اعتقادات سبب می‌شه رمان بیشتر و بیشتر جذاب بشه. شرایط هیجان انگیز جنگی که به واسطه تجربه احمدزاده به وجود اومده و شوخی های گاه و بی گاه و مناسب لحظات، فضا و حال و هوای مدنظر نویسنده رو بهتر در ذهن خواننده پدید میاره و انسجام می‌بخشه. تصویرسازی عالی از شرایط و تقابل بین کنش های ذهنی شخصیت اصلی به داستان روح تازه‌ای می‌ده و لذت و غرق شدگی در داستان رو بیشتر می‌کنه. امیدوارم شما هم لذت ببرید.
          

            کتاب با ایده جذابی شروع می‌شه و به پایان می‌رسه. معمولا من خیلی نگران و حساسم که داستان کتاب لو نره ولی این بار تجربه کاملاً متفاوتی بود. تو این کتاب خواننده آخر داستان رو می‌دونه، این بار نیومده ببینه کشمکش قهرمان در آخر داستان به کجا می‌رسه. اومده ببینه قبل از افتادن اون اتفاق، یه آدم چجوری می‌تونه زندگی کنه. چطوری می‌تونه تغییر کنه؛ حسرت های زیادی داشته باشه ولی باهاشون کنار بیاد و جای حسرت خوردن سعی کنه شرایط رو تغییر بده. چطور از بودن با بقیه لذت ببره، دوست خوب پیدا کنه و حتی در لحظات آخر، خاطره بسازه. این خیلی مهمه. امیدوارم همه از کتاب لذت ببرید.
          

            در اینکه کتاب یک شاهکار از استیون کینگه شکی نیست. یه سری از دوستان معتقد بودن که ترجمه کتاب بده؛ خب راستش من کتاب رو خوندم و به نظرم کتاب به اندازه ای که باید باشه روون بود اما متن انگلیسی کتاب رو نگاه نکردم تا با متن اصلی مقایسه کنم. در کل هم باید بگم کتاب سرگرم کننده ای بود و در مواقعی خواننده رو هیجان زده می کرد همون طور که گاهی ممکن بود حس کسل کنندگی داشته باشه.
          

            نویسنده کتاب، جی.کی. رولینگ نویسنده‌ی شناخته شده‌‌ی مجموعه هری‌پاتر کار خودش رو به خوبی انجام داده و موضوعی نو را بیان می‌کند. ترس های ایجاد شده‌ی بی‌مورد در پل افراد، دوستی، اتحاد و... از جمله مسائلیست که نویسنده به اون توجه کرده. طبق گفته نویسنده در مقدمه کتاب، این کتاب در ابتدا برای فرزندانش در سنین کودکی گفته شده و برای کودکان نوشته شده. لازمه دو تا نکته رو بگم: ۱. این کتاب مناسب نوجوانان است، نه کودکان! توضیحات بیشتری نیاز نیست تا خودتون کتاب رو مطالعه کنید. ۲. در مورد ترجمه باید بگم ترجمه خوب و روون بود اما مواقعی کلماتی دیده می‌شد که حتی برای نوجوانان سنگین و ناآشنا بود اما در کل ترجمه خوب بود.
          

            کتاب به شدت جذاب و گیرایی بود با ترجمه روان و زیبا که میتونست آدم رو چندین ساعت سرگرم بکنه. خودم گاهی وقت ها که کتاب رو میخوندم اصلا متوجه گذر زمان نمی شدم و در کشش داستان غرق می شدم. یه عده از دوستان به جزئیات زیاد کتاب اشاره کرده بودن و اون رو جزو ویژگی های منفی اثر لحاظ کرده بودن ولی من می‌خوام بگم کاملا برعکس؛ این مهارت نویسنده رو نشون میداد که با این جزئیات شرایطی رو فراهم کرده بود که خواننده احساس نزدیک تری به داستان بکنه و به اون تصویری که نویسنده در ذهنش داره نزدیک تر بشه.