واقعا نمی‌دونم چجوری ذوقی رو که با خوندن این کتاب دارم رو توصیف کنم. تقریباً همه المان ‌های یه کتاب خوب رو داره. می‌تونم بگم ازش لذت بردم به خصوص اینکه از قبل با فردریک بکمن و علاقش به ایرانی‌ها آشنایی داشتم. به هر حال با پایان کتاب نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم اما در نهایت متوجه شدم چند دقیقه است لبخند به لب دارم. می‌تونم بگم از ترجمه هم راضی بودم و ارزش خوندن و لذت بردن رو داره.