کتاب رو فقط برای سرک کشیدن و  آشنایی بیشتر با نویسنده شروع کردم
و البته از ادبیات عجیب و غریبش لذت بردم. کتابی نبود که پیوسته بتونم بخونم و واقعا گاهی در بین نامه ها ، حوصله ام سر میرفت و کتاب رو رها میکردم
فقط ۲ نکته رو یادداشت میکنم که به یادگار از این کتاب برام باقی بمونه
اول اینکه 
چقدر گذر زمان معنای عشق رو عوض کرده
همین الان که دارم این یادداشت رو می نویسم،  در آخرین روز های سال ۱۴۰۲، چقدر چهره ی عشق در نظرم متفاوت هست . در روزگار ما معشوق محجوب نیست، عاشق در نجابت تمام ابراز عشق نمی کنه ، چقدر  تفاوت هست بین ابزار علاقه های سطحی و فراوان روزگار ما، که خروار خروار کلمه خرج دیگران میشه ولی هیچ کس از عمق قلب دیگران آگاه نیست  و جملات کوتاه و مثال های مختصر کتاب !
دختر داستان از آشپزخونه ی کوچک خودش با مثال هایی ساده و عامیانه نهایت علاقه ی خودش رو نشون میده !
و اما نکته ی دوم
کتاب رو در آرامش تمام  و در سکوت اتاق خلوتم خوندم
بدون هیچ دلهره ای و ذره ای ترس از هرچیزی...
پایان غیر منتظره ی کتاب انگار  تلنگری بود برای من ، که این آرامش و آسایشی ک الان در آن هستی حاصل خون دل لیلی و مجنون های این سرزمینه که حتی اسم و رسمشون در تاریخ هم گم شده ...
        

                یک کتاب ساده و روان...!
حس خوبی بعد از خوندنش دارم
هیچ وقت از با یک دید متفاوت به کشور و دینم نگاه نکرده بودم.
فقط حسرت می خورم 
از اینکه چقدر سعی و تلاش کمی برای مبارزه دارم...
        

                چقدر عبارت های ساده ی فلسفی و پر معنای نویسنده رو دوست دارم...
برای من مفهوم تازه ای از عشق و یکی بودن رو به همراه داشت .
کوتاه و مختصر و خواندنی از معانی عمیق زندگی🌱
        

                کتاب رو تموم کردم
ولی به سختی ...!

یه داستان کند و با ادبیات نه چندان دل چسب...
چندین و چند بار وسط داستان رهاش کردم !

فقط از این کتاب
یه چند صفحه ای که مسائل خانواده رو مطرح میکنه توجهم رو جلب کرد...