واقعا استادانه نوشته شده و به نظرم بسیار هم سمبولیک و طعنه‌ورزانه است. چالش و دوراهی مقابل شخصیت بسیار قوی هست و انتخاب او و پیامدهایش هم بسیار جالب. نثر ساده و روان و حجم مناسب این داستان بلند سبب می‌شود خیلی راحت در یک نشست خوانده و تمام شود. خیلی خوب بود و بسیار از خواندنش لذت بردم و یاد گرفتم. عنوان کتاب هم بسیار جالب انتخاب شده. بینش جدید و عمیقی نسبت به عشق در این اثر دیده می‌شود و همین‌طور به‌خوبی به حضور پررنگ و فضولانه‌ی سیاست در تمام ابعاد زندگی ما ایرانی‌ها اشاره شده است. پیشنهاد می‌کنم بخوانیدش.
          

            این کتاب «گام به گامِ» عاشقانه کارکردن نیست. پیشنهاداتی برای جور دیگری اندیشیدن به مشاغل دارد که براساس آن خودتان تصمیم می‌گیرید که واقعا عاشق کارتان شوید یا بروید سراغ یک کار دیگر. شناخت نسبی‌ای از انسان و روحیات کاری‌اش می‌دهد و درباره‌ی لذت‌های شغلی، موانع و دلایل شکست حرف می‌زند.
من با کتاب‌های انگیزشی و خودیاری و این‌سبک کارها، نمی‌تونم ارتباط بگیرم. همیشه به چشم کتاب‌های گول‌زننده‌ی بازارگرم‌کن بهشون نگاه کردم. ولی اینو به پیشنهاد کسی خوندم که سلیقه‌ی مطالعاتیش شبیه منه، و از خوندنش حس خوبی داشتم، به‌خصوص که متن بسیار روانه، ترجمه خوبه و طنازی‌هایی در مثال‌های هر بخش پیدا میشه.
کتاب‌های این مجموعه از موسسه‌ی «مدرسه‌ی زندگی» عناوین جذاب و جلدهای فوق جذابی دارند که شاید برای تامل بیشتر در شیوه‌ی زیستن، به کارمان بیایند.
          

            درسته که ایرج پزشکزاد خوب ترجمه کرده ولی‌ نمیتونم بخونمش دیگه.
گذاشتمش کنار
یهو دلتو میزنه!
          

            #کتاب
#عشق
#خسروِ_شیرین
#کتابستان
#خسرو_باباخانی


🥀

♡تاریخ پُر از خسروهایی ست با عاشقانه هایی جذاب و شیرین.
و این بار «خسروِشیرین» روایتِ نوجوان تهرانی ساکن آبادان‌است که اولین عاشق شدنش را در ۱۶ سالگی تجربه می کند و این آغاز عاشق شدن های عجیب و پُر حادثه اوست.
دلبستگی هایی که از «میترا» و «شهره» آغاز می شود و با «عاطفه»و «شقایقِ پارسی» ادامه می یابد.

♡ خسرو مهجور که همه به او می گفتند هم خسرو هستی هم مهجور؟!😁
او در میانه ی عاشقی هایش طبع عشق و تغّزل را به خود می بیند،می رود تا که پیدا کند شیرینش را!
شاید هم خودش را!
دلبستگی هایش پایان ندارد،
او خود را در بی نهایت دنیا و علاقه هایش و احساسش گم می کند.
در بهبوهه ی عاشق شدن هایش را
 از سینما رکس آبادان تا بهمنشیر،
از بهمنشیر تا همدان،
از همدان تا شیراز و تهران،
از قیام خونین مردم تبریز به مناسبت چهلمین روز شهدای قم،
از ساواک
و......

براستی تا کجا این عاشق شدن های خسرو ادامه دارد؟
آیا خسرو،شیرینش را پیدا می کند؟
آیا برای عشق پایانی وجود دارد؟

🥀

برشی از متن کتاب؛
_خسرو خوبان،کویر مدفن عاشقای بی مزاره!
صدایش یک بار دیگر شکست و گفت:«مثل جدّم...»
نگفت!
زیر پایم یک دفع خالی شد.سقوط کردم به عمق دره ای که هزار هزار پا عمق داشت و ده ها ده ها متر تاریکی.
گفت:«برق را روشن نکن!»
می خواستم هم نمی توانستم.داشتم جان می کندم.شب شط علیلی بود.

#مذهبی
          

            اصلا بحث از اين نيست كه ببينى يا نبينى مردم چه ميگويند،  بحث از اين است كه هر رفتارت حمل شونده به بى بچه ماندن است،  در حالى كه تو ميخواهى يك آدم عادى باشى، با رفتارى عادى،  مثل همه، نه ميخواهى حسرت بكشى و نه حسد بورزى و نه بى اعتنا باشى، آنوقت اگر با بچه هاى مردم خوب تا كنى و گرم باشى و قصه برايشان بگويى و بگذارى از سر و كولت بالا روند پدر و مادرش ميگويند حسرت دارد، و حتى بفهمى نفهمى بچه هايشان را از آزاديهايى كه تو بهشان داده‌ای منع میکنند و شاید در غیابت اسفند هم برایشان دود کنند، تو چه می‌دانی؟ 
........ 
فصلی واقعی از زندگی سیمین و جلال در مورد فرزند دار نشدنشان؛
جسارتی که "جلال" در این نوشته داشته به مراتب بیشتر از کتاب ویولن زن روی پلِ "خسرو باباجانی" می باشد؛
اين كتاب در سال ١٣۴۲ يكسال قبل از 
"خسى در ميقات" نوشته شده و بعد از مرگش به چاپ رسيده است، 

رايگان از طاقچه بخوانيد
          

            احساس میکنم نویسنده حوصله اش سر رفته و کتاب را نوشته.
ارتباطی بین اجزای داستان  نیست و این پوچش کرده. رسما جذابیتی ایجاد نمیکند. با نوشته پشت کتاب هم گول نخورید. مثل فیلم های پایان باز است.
هیچ دلیلی برای اتفاقات داستان وجود ندارد جز اینکه نویسنده خواسته اینطور باشد.
برای وقت تلف کردن کتاب خوبی است. ؛)
          

            مجموعه، خیلی خوب شروع شد. سه-چهار داستان اول واقعا خوب بودن. عمیق و در دادوستد با اساطیر و مسائل فرامتنی. البته نوع داستان‌ها حادثه‌ی بیرونی کمتر داشت اما ماجراهای درونی داستان و این استفاده‌ی استادانه از اسطیر جدا فوق‌العاده بود. دو داستان بعدی، متوسط روبه‌پایین بودن و باقی داستان‌ها نزول شدیدی رو تجربه کردن. تا جایی که سه چهار داستان آخر رو(جز داستان آخر، دوئلی دیگر) به‌سختی خوندم.

خلاصه که بروخس، بورخس است؛ اما نه در همه‌ی داستان هاش.
          

            [ کتاب جای خالی سلوچ دومین کتابی بود که من از دولت‌آبادی خوندم، اولین کتابم سلوک بود، سلوک زیاد برای من دلچسب نبود اما جای خالی سلوچ اونقدر جذاب و دلچسب بود که با وجود مشغلهٔ زیاد سه روزه خوندمش.
این کتاب برای من هولناک بود. تا به حال با تمام وجود حس نکرده بودم که اگر مردی خانواده‌اش رو رها کنه چه اتفاقاتی ممکنه براشون پیش بیاد. سلوچ فقط یک اسم توی این کتاب بود، مردی بود که نتونست نداری و بیکاری رو جلوی چشم زن و سه فرزندش تاب بیاره و یک روز صبح زمستانی رفت و دیگه هیچکس ندیدش. اما قصه دقیقاً همینجا شروع میشه. مِرگان زن سلوچ، بدون هیچ پشتوانه‌ای با دو پسر نوجوان و یک دختر ده ساله که هنوز خیلی برای فهمیدن و درک کردن جای خالی پدر کوچیکه تنها میمونه. پسر بزرگ مِرگان کسیه که بیشتر از خانواده به خودش اهمیت میده و اگه زور مادر بالای سرش نبود همون چندرغازی که از کار به دست میاورد رو هم خرج شکم و قماربازیش می‌کرد، البته که هیچوقت هم تمام دستمزدش رو خرج خانواده نکرد. پسر دوم مِرگان عِرق کار داشت، اما ضعیف بنیه بود و تا نیمه‌های داستان بخار خاصی ازش بلند نمی‌شد، تلاشش رو می‌کرد اما چون ضعیف بود زیاد کاری نمی‌تونست انجام بده، با این حال هرچی که درمیاورد رو با خانواده تقسیم می‌کرد. دختر کوچیک هم که در همه حال هم‌پای مادرش کارای خونه و زندگی رو انجام می‌داد یا با مادرش به خونه دیگران برای کار می‌رفت.
مِرگان زن سلوچ واقعا تنها بود. بچه‌ها همراهیش نمیکردن و خودش باید همه چیز رو می‌چرخوند. کار می‌کرد، حرف مردم رو راجع به شوهرش و خود و بچه‌هاش تحمل می‌کرد و با این حال تمام تلاشش رو برای سرپا موندن و زنده موندن خودش و بچه‌هاش انجام می‌داد، اما قسمت تلخ زندگی مِرگان مریض شدن یکی از بچه‌هاش و تجاوز به خودش به خاطر نبودن همسرش بود که همه میگفتن مرده، اما در آخر داستان وقتی کارد به استخون مِرگان رسیده بود، برگشت.
قلم دولت‌آبادی در این داستان فوق‌العاده بود. بنظرم یکی از شاهکارهای داستانی ایران همین کتابه. تمام وقایع کتاب به زیبایی به تصویر کشیده شده، بدون سیاه‌نمایی و کاملاً واقعی، همون چیزایی که ممکنه توی یک روستای کوچیک و دور از شهر برای یک زن تنها و بدون سرپرست رخ بده.
اول کتاب رو اگه تاب بیارید، باقیش براتون بشدت دلچسب خواهد شد.
پیشنهاد میشه. ]
#بهارنوشت
          

            یکی از جذابیت های کتاب های روانشناسی و توسعه فردی به نظرم سرگذشت نویسنده و اون چیزی هست که منجر به نوشتن کتابش شد. مقدمه این کتاب و اتفاقاتی که برای جیمز کلیر افتاده  برای من خیلی جالب و عجیب بود  و باعث شد با دید بهتری کتاب و بخونم.
این کتاب با بیان 4 لایه ی اصلی تغییر رفتار به شما کمک میکنه تا عادت های جدیدی ایجاد  کنید.
واضحش کن
جذابش کن
ساده اش کن
لذت بخشش کن
و با برعکس کردن همین موارد عادت های بد خودتونو ترک کنید.
ابتدای هر فصل کتاب با یک داستان شروع میشه که برای درک بهتر موضوعی که میخواد در موردش صحبت کنه خیلی کمک کننده است.
نکات و راهکارهایی که در کتاب برای عادت ها میگه برای من کاربردی بود و تا حدودی تونستم در زندگی به کار ببندمشون.