چقدر این کتاب تمیز بود، چقدر خوش خوان بود چقدر شخصیت‌های اصلی قصه دوست داشتنی تصویر شده بودند ..

خیلی حیفه که با آوردن اسم آن شرلی فقط کارتونش به یادمون بیاد و پی اصلش نریم، خیلی حیفه  کسی که کلاسیک خونه آنشرلی رو نخونه. 

از اون کتابهاست که موقع خوندنش متوجه گذر زمان نمیشی.
        

                کتاب شامل چند داستان کوتاه مناسب نوجوان بود.  روان و دوست داشتنی
        

                همیشه  برام سوال بود که چرا هری پاتر، اینقدر اهمیت داره برای اساتید مدرسه. 
توی این جلد به خوبی بهش اشاره شد.

خیلی خوب بود.
باید جلدهای بعدی رو ذخیره کنم برای تنفس‌های بعدی.
        

                کتابش رو خیلی دوست داشتم. با این حال بنظرم نیازه حتما همراهش کتابهای دیگه‌ای هم از دوران محمدرضا پهلوی خونده بشه که اگر خدایی نکرده آخرش حس دلسوزی و ترحم ایجاد شد، بالانسش کنیم.
من واقعا  اواخر داستان دلم برای محمدرضا پهلوی سوخت !!!

        

                کتاب اصلا تاریخی سیاسی نیست.رمان است ولی به زیبایی بخشی از تاریخ فرانسه را روایت می‌کند.

مدل به سلطنت رسیدن ناپلئون و شخصیت پردازی که از خانواده‌اش شده بود برای من یادآور رضاه شاه و خانواده‌اش  بود.
        

                به ستاره دادن نمی‌تونستم بسنده کنم.
عالی عالی عالی
یه کتاب بی نظیر  و عمیق. خیلی رو ذهن بچه‌ها و حتی بزرگترها اثر می‌ذاره.  در عین حال بسیارسرگرم کننده هم هست.
        

                قصه‌ی دختری که با چالش‌هایی بعد از مرگ تنها برادرش مواجه می‌شه.
می‌تونه مناسب باشه برای نوجوانی که در دوران بعد از سوگ عزیزش هست. 
برای تازه داغدار شده توصیه نمیشه اصلا!
        

                نویسنده‌ی این کتاب که از قضا خودش فلسطینی هست، زندگی چند نسل یک خانواده‌ی فلسطینی رو در اوایل اشغال و بعد از اون  روایت می‌کنه. یه کتاب عالی که با خواندنش میتونی سفر کنی به اون دیار و با فرهنگ و منش مردمش آشنا بشی.

        

                کتابی به شدت سرگرم کننده و مفرح.
اونقدر که وسط انبوه کارهای روی هم مانده و به شکل مورچه‌ای پیش‌رونده،🥲 برام مثل یه زنگ تفریح با خوراکی‌های خوشمزه بود که با ذوق میرفتم سراغش.
یه چیز جالب برام- با وجود اینکه میدونستم کتاب جلدهای بعدی هم داره و قاعدتا هری زنده خواهد موند- این بود که  نویسنده به خوبی  خواننده رو میرسوندبه نقطه‌ی اضطرابِ «نکنه الان اون اتفاق بد برای هری بیفته»!  .
یعنی اونقدر حوادث متنوع و پشت هم تصویر شده بود که  باعث نمی‌شد از جذابیت و هیجان قصه کم بشه.
        

                این کتاب روایتی جذاب و منحصر به فرد از نگاه یک نقاش در دوران پهلوی هست.
صحنه‌پردازی‌ها خیلی خوب و ماندگار توصیف شده در این کتاب.

خوندن این کتاب رو حتما توصیه میکنم به همه‌ی جوانها و نوجوان‌های اطرافم، در عین اینکه از کتاب و قدرت ادبی اون به وجد میای، حسی که در انتها میگیری نفرت عمیق از ظلم و بی عدالتی دوران پهلوی هست که از شهرهای بزرگ گرفته تا روستاهای دورافتاده ریشه دوانده و مردمی که ناچار به تن دادن به این ظلم هستند.
        

                نمی‌دونم صدرایی که نادر به تصویر کشیده چقدر منطبق با ملاصدرای شیرازی اصل بوده. البته به پژوهشگری نادر ایمان دارم و اینکه روی هوا حرف نمیزنه، منتها کتاب رمان است و به استناد صحبت نویسنده،  کتاب،همه‌ی واقعیت رو به تصویر نمیکشه.

با همه‌ی اینها من با این کتاب عاشق صدارای شیرازی شدم و از دریچه‌ی این کتاب اندک شناختی که مقدمه‌ی محبت به ایشون باشه رو، کسب کردم.
        

                این کتاب در نوع خودش بی نظیره.

با یه ظرافت خاصی از اثر محبت و مهربانی صحبت می‌کنه.
قسمت جذابش اینه که بچه‌ها خودشون دخیل هستن توی پرداختن قصه. 
        

                بسیار لذت بخش و شنیدنی بود.

        

                روحت شاد نادر ابراهیمی عزیز
چقدر زیبا دلنوشته‌هات رو به جان محبوب آذری‌ات تقدیم کردی و راهنمای ما شدی برای عشق ورزیدن، از عشق گفتن و گذر از منازل ابتدایی عشق و عمیق‌تر دیدن آن ... 

«انسان هنوز یاد نگرفته آنگونه به حوادث نگاه کند که تلخ‌ترین و دردناک‌ترینِ آنها را هشیارکننده،نیرودهنده، تجربه‌بخش، برانگیزنده و آینده ساز ببیند.» اصلا اگر حوادث با همه‌ی تلخ و شیرینی و فرازو فرودهایش، دست دوستی با ما نمی‌فشرد که این همه یکنواختی، و بی هیچ پیمودن راه، اول از همه خود ما را از پای می‌انداخت... و اصلا اگر درد نبود، انسان به مفهوم والای انسان، شناخته نمی‌شد و عاشق نمی‌شد...
چه زیبا گفت نادر عزیز که :«درد ملک عاشقان است».

بی دردی آفتی است که دل را سیاه می‌کند ، کدر میکند، می‌پوساند.
و چنین دلی کجا می‌تواند عشق را فهم کند و آن را در خود جای دهد.
        

                این از‌اونا کتاباییه که درعین اینکه از خوندنش لذت بردم و برام دوست داشتنی بود، عمیقأ غمگین هم بودم از اونچه که روایت می‌شد.
خیلی دلم میخواد با یه عده در موردش حرف بزنم...