حجم زیادی از غم و غربت امیرالمومنین(ع) در این کتاب ثبت شده و همانطور که حاج قاسم عزیز درمورد این کتاب گفت، مقتل کامل است. با هر صفحه این کتاب می‌شود بر غفلت مردم و غربت امام گریست. می‌شود با امام سوخت و با سوختن خود را ساخت، که عبرت‌های فراوانی در این نوشتار است.
خواهید دید که هم اینجا کوفه است و هم ما کوفی هستیم. که هر دو مان علی را نشناختیم و او را تنها گذاشتیم. جملات حضرت به گونه ایست که احساس می‌کنم تنها به جنگ و اوضاع آن زمان اختصاص ندارد. مردم کوفه به مصیبتی دچار بودند که ما امروز به شکل دیگری از آن مبتلا هستیم.
امام علی(ع) در شرایط حساس و بحرانی که هرکسی برای حفظ و بقای خودش به هر وسیله ای متوسل می‌شود، فرماندهان و یارانش را به رعایت تقوا و انصاف و نیکی و بزرگ منشی و مردانگی توصیه می‌کند. برای جلب همکاری و وفاداری و تشویق احدی، از عدالت و حق کوتاه نیامده و برای حفظ حکومت خود ظلم و باطل و معصیت را مصلحت نخواندند.
و مردم تا هنگامی که جان و مال‌شان را در خطر جدی نیافتند به سخنان امام توجهی نکردند. و هنگامی که بالاخره به تکاپو افتادند تا ایشان را یاری کنند، حضرت به شهادت رسیدند.
قسمت پایانی کتاب که درمورد سیره حضرت است حقیقتا بسیار شگفت آور و حیرت انگیز است. ونیز دردناک و غمبار است. سیلی محکمی است برای بیدار شدن از خواب. این کتاب به همه توصیه می‌شود.
        

                این کتاب رو باید تا همیشه روی میز مطالعه نگه داشت!
چون بعضی جملات کتاب خیلی مهم و عمیق بودن، بعضی نیاز به تمرین دارن، بعضی نکات انقدر مهم‌ان که باید هر روز مرور و یادآوری بشن.
این کتاب رو از کتابخونه گرفته بودم و با خوندنش به این نتیجه رسیدم باید یک نسخه از این کتاب رو بین کتابام داشته باشم. چون می‌طلبه با خیال راحت زیر بعضی قسمت‌های کتاب خط بکشی، منابعی که معرفی شده و دوست داری بخونی رو توی صفحه جلد یادداشت کنی که دم دست باشن، آیه‌ها و روایت‌های خیلی قشنگش رو با هایلایت علامت بزنی، اون وسطا هر مطلبی که از جای دیگه خوندی و مرتبط بود رو به کتاب اضافه کنی و ... . دور دوم رو با کتاب خودم می‌خونم.
در این اثر حس می‌کنم بیشتر از اینکه نکات و مطالب جدید و دست اول ببینیم(شاید برای من این‌طور بود)، با نگاه جدیدی به آنچه که می‌دانیم آشنا می‌شیم. تغییر نگرش و بازنگری به آنچه می‌دانیم بود بنظرم. و این رو خیلی مهم‌تر و موثرتر از کسب آگاهی و اطلاعات جدید ارزیابی می‌کنم. شاید بشه این ویژگی رو به سایر آثار استاد پناهیان هم تعمیم داد.
ممنونم از بیان معنوی، که با پیاده‌سازی سخنرانی‌های استاد، دسترسی بهتری به مطالب ایشون محیا می‌کنه.
        

                کتاب پر و پیمانی نیست (کم حجم است) ولی برای آشنایی با شهید باقری بسیار مناسب است. بدون مقدمه و اضافات به معرفی شهید باقری از دریچه خاطرات خانواده، آشنایان و همرزمان پرداخته بود. هر صفحه از کتاب با تصاویر کمتر دیده شده از شهید باقری همراه بود، یعنی حجم مطالب تقریبا نصف صفحات کتاب است.
جذابیت شخصیت شهید باقری با خلوصی که در روایت‌های کتاب بود و اینکه بدون هیچ توضیح اضافه‌ای با خود شهید باقری روبرو می‌شویم باعث شد وقتی می‌خواستم برای نوشتن یادداشت این کتاب، فقط تورق‌اش کنم، نتوانستم از شیرینی خواندنش بگذرم و از ابتدا تا انتها دوباره خواندم.
شهید باقری یک شگفتی بزرگ است. چه کسی فکرش را می‌کرد پسر لاغر اندام تهرانی، دانشجوی رشته دامپروری دانشگاه رضائیه(ارومیه)، خبرنگار روزنامه جمهوری اسلامی، بشود نابغه جنگ و موسس واحد اطلاعات-عملیات جنگ در سپاه پاسداران؟
این کتاب پر است از جمله‌هایی که دوست ندارم فراموششان کنم.
        

                کتاب می‌توانست بهتر و دلنشین‌تر نوشته شود. بعضی روایت‌ها نقص داشتند.
در مجموع توانست من رو با شخصیت این شهید بزرگ کمی آشنا کنه، قطعا این کتاب برای شناخت دکتر دیالمه کافی نیست. اما برای کسی که از ایشان جز نامشون چیزی نشنیده بسیار مغتنمه.