شاید برای دوران خودش خفن بوده باشه... ولی الان چیز خاصی نداشت... نه در شروع... نه در پایان...
        

          مطالعه جنایت و مکافات بین دو تا سه ماه طول کشید. خیلی سخت بود که بین اینهمه دغدغه‌ی روزمره و سرگرمی و نابودی تمرکز، بتونم چنین رمان سترگی رو به پایان برسونم. 
مواجه اول من با داستایفسکی، کتاب بیچارگان بود. و این دومین کتابیه که از این نویسنده-روانشناس میخونم. درک احساسات شخصیت ها و تحمل تمامی این درد ها و رنج ها و فضای تاریکی که مسیر گذر راسکول‌نیکفه، کمی برای من سخت بود. به خصوص که نه سن زیادی دارم و نه تجربه زیادی در ادبیات فاخر و کلاسیک و ادبیات روس.
به نظرم کتابی‌ست که همه باید بخونن. اما در زمان مناسبش. مواجه هرکس با این رمان، با دیگری متفاوته. فقط خودتون میتونید طعم خاص مطالعه «جنایت و مکافات» رو بچشید.
فی‌الواقع، «جنایت و مکافات»، کاروانسرایی‌ست که هر خواننده ادبیاتی، باید از آن عبور کند.
        

          کتاب،داستان افسری است که در روزهای اول جنگ جهانی اول با اصابت یک خمپاره صورت خود را از دست می دهد ولی زنده می ماند و چگونگی ادامه ی زندگی خود را روایت می کند

جایی خوندم که کتاب ظاهرا بر اساس تجربه های یکی از اجداد خود نویسنده در طول جنگ بوده.
صحنه های خیلی دلخراش و دردناکی داشت و بنظرم اگه مثل من روحیه ی حساس دارین،نخونید:)))))

به امید روزی که در جهان جنگی وجود نداشته باشه🙃
        

          در مقدمه  نوشته شده که کتاب سال‌ها در قفسه ادبیات شهرستانی خاک می‌خورده و در نیمه قرن بیستم و اوج جنبش‌های زنان، مورد توجه قرار می‌گیرد.
به نظر من اهمیت کتاب از این بالاتر هم نمی‌رود، صرف نشان دادن نارضایتی زنان از وضع موجود. 
بیداری داستان خانم پونتلیه است. زنی در آستانه سی سالگی، متاهل و صاحب دو فرزند. خانم پونتلیه از وضع زندگی و زناشویی ناراضی است. به هنر و دوباره عاشق شدن و فرار از آقای پونتلیه پناه می‌برد و باز هم راضی نیست.
کتاب از گفتن جملات و توضیحات کلی بالاتر نمی‌رود. دلیل اصلی نارضایتی چیست؟ مشکل کار کجاست؟ ما هیچ‌وقت نمی‌فهمیم و همه چیز به طرز آزاردهنده‌ای در سطح باقی می‌ماند.  شخصیت اول داستان از خانواده خود می‌برد، همسر و فرزندانش را ترک می‌کند، عاشق می‌شود، خیانت می‌کند و هیچ دلیلی، هیچ پیش‌زمینه‌ای برای این اعمال ندارد. خانم پونتلیه نتوانست مرا راضی و همراه خود کند تا از استقلال و عاشق شدن دوباره‌اش کیفور شوم. برعکس پیرزن درونم هی شماتش می‌کرد.
اگر اهل مطالعه جدی و دانشگاهی در حوزه ادبیات زنان هستید این کتاب را هم بخوانید، زمانی از شما نخواهد گرفت. اگر قصدتان خواندن از زنان است و آشنایی با احوالاتشان دنبال کتاب‌های دیگری باشید.

        

          مگه دیگه حرفی برای گفتن می‌مونه؟ اگه قرار بود توی دنیایی که داخل این کتاب وجود داره باشم ترجیح می‌دادم مرده به دنیا بیام
        

          یه شاهکار نیمه‌تمام
داستان تا لحظه مرگ یفیامف یک شاهکار تمام عیاره، اما بعد از اون به شدت افت میکنه و نهایتا‌ هم ناتمام میمونه، 
اگر قصه ناتمام نمی‌موند و به همان کیفیت بخش اول داستان ادامه پیدا می‌کرد یکی دیگه از معجزه‌های داستایفسکی رو شاهد بودیم(هر چند که به نظر من بخش اول کتاب واقعا معجزه است)
مطالعه کتاب به شدت توصیه میشه

        

          کتاب دوئل یکی از معدود آثار بلند چخوف است  که نشان دهنده ی تضاد ها و تناقصات  آن زمان جامعه روسیه است 
 ،انسان هایی که در کنار هم ولی با هم متفاوت اند و این تفاوت بین شخصیت های اصلی قصه به طور ملموس  احساس میشود .....
به طور کلی شخصیت پردازی این کتاب  خیلی بی نقصه و آنتوان چخوف حتی  شخصیت های فرعی داستان رو هم به دقت بالایی پردازش کرده..
 ودر ‌پایان قصه تضاد رفتاری  بین شخصیت ها  از آن ها آدم های جدیدی میسازد که هر کدام به نوعی انسانیت را تجربه می کنند ..✳️✨