_من را از راه طی شده ات با خبر نمیکنی؟ _هم با خبرت با خبرت خواهم کرد و هم به آن دعوتت کرد اما بدان سالک و مسلک یکی است. هر کسی رونده راه خود است و راه، همان نفس است. راه، بیرون از نفس تو نیست که آن را بیابی و بر آن راه بروی. تو در خودت راه خواهی رفت و من در خودم و هرکسی در نفس خود. سالک و مسلک متحد است. آن که تو را به راه حق می‌خواند، در حقیقت تو را به درونت می‌کشاند که «من عرف نفسه، فقد عرف ربه» و ذکر و ورد، راهی است برای بازگرداندن تو به حقیقت خودت.

از ماندن می‌هراسم. ماندن، شوق را می‌میراند و آتش تمنا را سرد می‌کند.

-شیطان برای همه ما ریسمان و زنجیر فراهم کرده؛ برای همه. طمع از هیچ کس نبریده. برخی را با ریسمان زر و سیم، برخی را با ریسمان شهوت، برخی را با ریسمان قدرت و جاه و برخی مثل و شما را با ریسمان علم و شهرت.

کسی که قله را ببیند، رنج صعود به آن را می‌پذیرد و بلکه در صعود رنجی نمی‌بیند و عجیب است که مردمان رنج ایستادن و ماندن را درک نمی‌کنند! ایستادن و ماندن، هراس انگیز است...