عنوان اصلی کتاب
Scarcity: Why Having Too Little Means So Much
هست که به سلیقه(مترجم یا ؟) فقر احمق می‌کند ترجمه شده!

کتاب تئوری هایی در مورد کمیابی(کمبود) و اقتصاد رفتاری مرتبط با آن ارائه می دهد ، اینکه کمیابی باعث افزایش کارایی ذهن می‌شود و در عین حال ذهن را تسخیر می کند و پهنای باند را کاهش می دهد، مثلا کمبود زمان منجر به استفاده بهینه از زمان می شود  یا تمرکز روی یک مساله باعث می‌شود مسائل دیگر به حاشیه رفته و اهمیتشون در لحظه برای ما کمتر شود هرچند که حیاتی باشند و...
کتاب پر است از مثال ها و آزمایشاتی خلاقانه که برای ارزیابی تئوری ها انجام شده اند...

در کل کتاب جالبی هست اما مطالبش به شکل کسالت باری تکرار می‌شن🤓

📖 از متن کتاب:
کمیابی از ما متخصص می سازد،چمدان بندهایی متخصص. وقتی از جای خالی بی بهره باشیم، ارزش سانتی‌متر به سانتی‌متر فضای داخل چمدان را درک می کنیم.فقرا ارزش یک دلار را میدانند،افراد گرفتار ارزش یک ساعت را، آنهایی که رژیم  دارند ارزش یک کالری را.
          

            عالی بود .
خیلی قشنگ بود 
فیلمشم همینطور.
          

            فکر میکردم کتابی کاملا سطحیست که اصلا ارزش خواندن ندارد اما کاملا اشتباه میکردم.
تک تک جملات کتاب پر از معنا و مفهوم بود.
پسرک، موش کور، روباه و اسب کلی حال خوب به من تقدیم کردن.
این کتاب منو یاد "شازده کوچولو" انداخت اما برخلاف خیلی از افراد، من این کتاب را خیلی بیشتر از دیگری دوست داشتم.
خواندن کتاب فقط ۱۵ دقیقه طول کشید اما من مطمئنم تاثیرش تا همیشه روی من می‌ماند.
اصلا  من در وصف این کتاب چی میتونم بگم جز اینکه پر از مهربانی و لطافت بود و مطمئنم در آینده دوباره سراغ این کتاب خواهم آمد.
          

            رمان دزیره شرح زندگی دزیره کلاری که به صورت خاطرات او در دفترچه اش نقل شده و درمورد داستان عاشقانه‌ی او با ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه است. اما همه چیز به همین صورت نمی‌ماند؛ ناپلئون به پاریس میرود و اتفاقاتی رخ میدهد که زندگی دزیره‌ی صاف و ساده را دچار تحولاتی میکند.
هرگز فکر نمیکردم تاریخی که به طرز فجیحی ازش بیزار بودم برام انقدر شیرین جلوه کنه.
با اینکه به‌قصد خواندن یک داستان عاشقانه این کتاب را شروع کردم ولی بیشتر از عاشقانه یک کتاب سیاسی بود که خب من تا قبل خواندنش اصلا نمی‌پسندیدم. اما دزیره فرق داشت.
این کتاب قطعا به صورتی نیست که همه ی افراد از خواندنش لذت ببرند؛ بلکه آن نیز مخاطبین خاص خودش را دارد.
اگر به دنبال یک داستان عاشقانه‌ی آبکی هستید هرگز دزیره رو شروع نکنید چون فقط وقت و پولتان را دور ریخته اید. دزیره فرسخ ها با یک داستانی که فقط برای گذراندن وقتتان آن را میخوانید فرق دارد.
کتاب، شخصیت های زیادی داشت که طبق معمول به خاطر سپردن اسم آنها برایم دشوار بود اما اصلا اهمیت ندارد چون حضور خیلی از انها به هیچ وجه ماندگار نیست.
دزیره‌ی دوست داشتنی قطعا یک شاهکار با قلمی فوق العاده زیباست که مخاطب را به خود جذب می‌کند حتی اگر مثل من رابطه‌ی خوبی با تاریخ و سیاست نداشته باشید.
          

            ای تکیه گاه و پناهِ
زیباترین لحظه های 
پر عصمت و شکوهِ
تنهایی و خلوت من!