ممنون. هم مفید بود و هم خوش نوشتی.

چقدر لذت بخش و دقیق بحث کردن.

به عنوان دانشجوی علوم پایه توی یک دانشگاه فنی مهندسی، دقت بخش بزرگی از کار ماست. همیشه کتاب های فیزیکی رو می خوندم و اونجایی که طرف اثبات می کنه این معادله  در بینهایت فلان میشه و به فلان طریق جمله فلانش حذف میشه رو می خوندم و می دیدم جدا از اثری که همون جمله توان چندم یا اون صفر شدن در بینهایت داره،نویسنده چقدر شیفته دقت در کار طبیعت بوده. این نوع دقت شیفته وش رو ستایش می کنم

به‌به! عالی آقا!

من عاشق پست‌هایی هستم که مطالعه‌شون ذهنم رو به خودش مشغول کنه❤️ این پست شما هم برای من مشغولیت ایجاد کرده،، 

به نظر شما اگر اون دوستتون بجای «مشهور» از واژهٔ «نامدار» استفاده کرده بود باز هم این جمله انقدر سوال و جواب در پی میداشت؟! 

از انگشت‌شمار پست‌های طولانی که تا نقطه‌ی پایانش رو خوندم.
دمتون گرم🌷✌🏻

درود و خداقوت؛
شیخ مصلح الدین مشرف ابن عبدالله سعدی شیرازی از شاعران بزرگ ایران در سدهٔ هفتم هجری خورشیدی است.
پست مفصل، جالب، خواندنی و تامل برانگیزی بود.
این نکته ای که شما به عنوان حساسیت آن استاد مطرح کردید، بد که نیست؛ خیلی هم خوب است.
خودِ من در طول دوران تدریس، گاه برای جا انداختن اهمیت یک مطلب و درک صحیح آن، رنجی به مراتب بیشتر از دانش آموزم را بر خود تحمیل و هموار کرده ام تا شاگرد موردنظر آن نکته را دریابد، فراگیرد و سرسری از آن نگذرد.
البته درست یا نادرست بودن این کار تنها با بررسی دقیق شرایط و شنیدن نظرات استاد و دانشجو ممکن است.
چه بسا آن - به قول ما حساسیت بیش از حد - ذهن دانشجو را تیزتر و درکش را بهتر و سریعتر کند.
بابت این پست جالب سپاس گزارم. مانا و نویسا باشید.