دلم می خواهد این کتاب را به کلی از کسانی که می خواهند بچه دار شوند و بچه دارند، بدهم بخوانند و تا یک جای خوبی از داستان هم می خواستم پدر و مادر آلبی رو بکشم! این قدر که بلد نبودند. تا آن جا که خود مادرش اعتراف کرد بلد نیست ولی تمام سعی ش را می کند.
قبلا هیچ وقت فکر نکردم که مادر بودن چیزی است که باید برایش سعی کنی مثل ریاضی یا دیکته. مادر بودن فقط چیزی بود که آدم بود.

ولی آخر داستان را خیلی تند جمع کرده بود نویسنده. انگار یهویی مادر و پدرش بعد سال ها فهمیدند چه باید بکنند!
و بهترین شخصیت هم آن آقای معلم انجمن ریاضی که چون ریاضی ش خوب نبود تصمیم گرفته بود اگر روزی ریاضی ش خوب شد، به کسانی که مثل خودش بودند کمک کند و یک ذره دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کند.
و از بهترین جملات کتاب این که
بعضی آدم ها تو هیچی خیلی عالی نیستند. بعضی آدم ها فقط خیلی دونات دوست دارند.
          

            به معنی واقعی کلمه، محشر بود. 
یعنی فقط می‌خوام البی رو محکم بغل کنم و مواظب باشم براش اتفاقی نیفته. چقدر این پسر شیرین و دوست داشتنیه.

پ.ن۱: چقدر کتابای لیزا گراف فرق دارن با هم. باورم نمی‌شه همین نویسنده‌ کلاف پرگره و چتر تابستان رو هم نوشته. 

پ.ن۲: گوگل این کتاب رو به عنوان یک کتاب مناسب برای "میدل اسکولرها" معرفی کرده! ولی من دوستش دارم، و توصیه می‌کنم شما هم بخونیدش و دوستش داشته باشید.
          

            سادگی و بی غل و غش بودن آلبی خیلی خوب است. پسری که تاحدی در درس‌ها ضعیف است، از بدجنسی‌های بچه‌ها سردرنمی‌آورد و چندان دوستی ندارد، اما مهربان و سخاوتمند است.
آلبی از مدرسه‌ی خصوصی معروف اخراج می‌شود، اما شاید معلم‌های بهتری در مدرسه‌ی جدید سر راهش قرار گیرند.

خیلی خوب بود. خیلی.
          

            این کتاب داستان زندگی پسری را روایت می‌کند جدیدا مشکلات زیادی در مدرسه برایش افتاده است از مدرسه قبلی خود اخراج شده و در مدرسه جدید پسر های دیگر او را تحقیر می‌کنند تا اینکه متوجه می‌شوند دوست او در برنامه تلویزیونی شرکت دارد تا اینکه همه به او توجه می‌کنند و به قولی خفن بودن را به او باد می‌دهند حال او چگونه دوست واقعی خود را تشخیص دهد و چگونه با مشکلات خانوادگی اش کنار بیاید. کتاب جذابی است پیشنهاد میکنم حتما بخوانید
          

            مطلقا تقریبا،رمان است.آلبی 10  ساله که در آستانه نوجوانی است اما هنوز  تا قسمتی در فضای کودکی سیر میکند.
توانایی هایش به چشم اطرافیان نمی آید و احساس می‌کند در هیچ کاری خوب نیست . ایده خوب ،پرداخت خوب و سیر منطقی دارد.
  راهنمای کسانی است که میخواهند دست از مقایسه کردن خود با بقیه بردارند!
برای کمال گراها موثر است و به نظرم بیشتر برای والدین!!!

          

            چرا این کتاب شهرت زیادی نداره؟
دومین بار بود که خوندمش و برای بار دوم خیلی دوستش داشتم.
آلبی کلاس پنجمی باید با مشکلات زیادی کنار بیاد. با بچه باحال نبودن، با معروف شدن دوست صمیمی‌ش، با فراموش‌کاری پدرش و جوک‌های معلم ریاضی.
از پس همه‌ی این‌ها براومدن مطلقا راحت نیست.