کتابش واسه مطالعه عادی نیست اینکه بخونی و عبور کنی 
قصه راجع به یک سیبیله و تراشیدن اون
اینقدر داخل این سیبیل فلسفه ی  پیچیده ای نویسنده مطرح می‌کنه 
اما نمی‌فهمی هدف داستان چی بود؟ 
چجوری تو قصه افتادیم و چگونه تمومش می‌کنه 
به نظرم این امانوئل کارر ، مثل اون کارگردانه فرانسوی کاسپاره نوئه 
همینقدر سانسوریه شاید خیلی متن هم درگیر این تیغ شده 

      

        یک اثر دیستوپیای دیگر از خانم کاظمی 
ایده اش جدید بود البته من یاد فیلم چه بلایی سر دوشنبه اومد افتادم همون مایه ها بود 
حجم کتاب تناسب خوبی داشت 
ولی بازم اونجوری که باید نبود 
      

        میتوان گفت ناطوردشت ژاپنی ولی با هدف و سبک دیگر باز یک جوان یک الگو استاد یا سنسی sensei ، جایی که یک مسیر و Path اصطلاحا وجود دارد که این مسیر را باید جوان بگذراند اما وجود سنسی مثل یک راهنمای خوب حتی یک قدیس برای این جوان است از شور و علاقه اش 
به خود سنسی و زن او می توان این برداشت را نمود 
کوکورو سه فصل دارد و فصل اول بین همه ی این مسائل جوان داستان و sensei و زن او می‌گذرد یجورایی بیشتر میخواد شخصیت چندین لایه پیرمرد را روایت کند حتی میشه گفت این جوان خود نویسنده یعنی ناتسومه سوسه کی باشه 
اما فصل دوم 
جوانک قصه خیلی به سنسی سر نمی زند و درگیر مریضی پدر خودش هست ابعاد خانواده ی او را نشان میدهد 
و از طرفی مادر و پدری که توی افکار پسرک چه جا و مقامی دارند 
و فصل سوم با مضمون وصیت نامه سنسی شروع میگردد
مطالبی که سنسی برای جوانک گذاشته تا بخونه اون هارو و در مسیر زندگی و رویای حقیقی وجودی ذاتی خلق شده خودش قدم بزنه 
ولی محتوای این وصیت نامه به شدت تیره تاریک و سراسر غم و ناراحتی و تودار و چندین لایه است همچون شخصیت پنهانش ، سنسی که اسمش رو نمی‌دونیم و حتی یکسری گمانه زنی ها هم میشه توی منابع نقد خارجی بر سر اینکه پدر واقعی این پسرک همین سنسی بوده و دچار عشق قدیمی به مادر او و ....
و دیگه از بقیه جزئیات این فصل آخر چیزی نمیگم چون دردناکه و باعث شد نمره ۴ رو بگیره 
یجورایی شمارا آماده می‌کنه برای فصل آخرش 
مقدمه چینی هارو خوب فراهم می‌کنه 
      

        کوتاه ، و به فکر فرو برنده 
واسه همینه دنبال نمایشنامه های کوتاهم تا 
سریع تر  به سر انجام برسه 
      

        و بالاخره اولین جلد نخستین قانون تموم شد ۸۱۵ صفحه که تازه مقدمه است 
اینجوری که من شنیدم دو جلد بعدی هم باز مقدمه است 
پردازش داستانش خوب بود 
شخصیت پردازی ها خیلی عمیق انجام شده بود 
اینکه خط روایت داستان از یک زاویه نبود دید بیشتر و بهتری به آدم میده 
دقیقا مثل گیم آف ترونز فصل به فصل سراغ یکی می‌رفت 
گریم دارک بود و خشونتش متوسط بود گاهی هم زیاد 
نبرد هایی داشت که حتی توی متن هم خوب رقم خورده بود 
لحظاتی نفس‌گیر و لحظاتی طنز سیاه
اما لوگن بی رحم و سرهنگ گلوکتا و جیزال و باقی قصه ای روایت میکنند که سریال ساخته بشه خیلی دیده میشه 
پس اگر دنبال فانتزی گریم دارک و یک قاشق مرباخوری حماسی هستید 
پول هاتون رو جمع کنید :) 

      

        ایده جالب ، پردازش ضعیف 
      

        جنگ پیرمرد جلد دوم به نوعی میشه گفت که خیلی بهتر شده و ایده و فضای داستان با شناخت قبلی از جلد اول رنگ و لعاب بالاتری گرفته 
حالا مسئله این موضوع فناوری هایی هستند که همین الان  روی اون هسته ی تحقیقات میگذره و به هر نوعی وجود و اشارات به این بحث های علمی خودش ایده و ابتکار مناسبی هست در کالبد ترکیب خودآگاه یک گروهان تلف شده که به تیپ اشباح معروف هستند و این انتقال خودآگاه های سربازان به صورت  روحی برای همگی یکسان  نیست و افراد زیادی دچار باگ های عجیبی میشن و به یاد آوردن خاطراتی که بهشون منتقل شده ، همچون اختلال هویتی باعث میشه از مسیر اصلی که برای ساخت ابر سرباز  بی رحم و ماشینی بوده اند منحرف شوند و نشون میده توی مقاطع بالاتر علمی این مسئله هم پدید میاد 
از دیگر جذابیت های این سری جنگ پیرمرد تکنولوژی وسایل و اکسسوری های مورد استفاده شون هست یعنی مثلاً اون هپتیک ( یا لباس پوشیدنی تمام حسگر الکترونیکی )
قبلا هم داخل سری بازیکن شماره یک بود اما در اینجا خیلی بیشتر روی این اکسسوری ها کار شده 
چندین درجه بالاتر توی بحث این وسایل و سطح تکنولوژی 
کتاب کوالیتی لند هست که دید سیاسی هم پیدا می‌کنه 
      

        قبل مرور لازمه این رو بنویسم :
« مشغول خوندن کتاب ناجی خواهرم هستم 
و یه سوالی برای من جالب شد 
اگر شما خدای نکرده در آینده بچه ای مریض داشته باشید دچار سرطان و بیماری سخت پوستی هستش 
 و برای مداوای اون بچه ی دیگری به دنیا بیارید که اعضا جوارح خون و همه چی رو پیوند بزنن به مرور زمان به بچه ی مریض خودتون ، 
آیا این کار رو انجام میدید حتی وقتی فرزندتون از بچگی که قدرت و تصمیم کافی ندارد و شما استفاده ابزاری ازش میکنید ؟»
«الان همه میگن نه ولی داخل این کتاب مادری که خودش وکیله این کار رو با بچه اش می‌کنه چون می‌دونه حق قانونی این رو داره تا قبل ۱۸ سالگی بچه اش را حتی از بین ببره و به قتل تدریجی محکومش کنه»

حالا مرور ، نکته ای که اذیت کننده بود یه دفعه وسط یک بحث یهویی فلش بک میخورد به عقب دوباره بر میگشت به زمان حال
مسئله بعدی تم داستان مرتبط بیشتر با دختران و خانم ها بود و جوری روایت شده بود که خوانندگان آقا خیلی ارتباط نتوانند برقرار کنند
یعنی اون اوایل حس میکردم دارم یک رومنتزی بدون فانتزی میخونم
ولی ایده ی اولیه داستان جالب بود و در طول کل کتاب من به فکر فرو رفتم که چرا باید فرزندی که روی خودش کنترلی نداره به دنیا بیاد و بازیچه ی دست خانواده ای میشه که میخواد نهایت استفاده رو ازش ببره و این فرزند شکایت کنه چه اتفاقی می افته ؟
ناجی خواهرم دقیقا شرح حال همین موضوعه آنا که دیگه خسته شده از کمک های پزشکی خون بند ناف  مغز استخوان به خواهر مریضش کیت
که سرطان و لوسمی داره از خانواده خودش شکایت می‌کنه برای آزادی پزشکی 
و مادر خودش وکیله ، حالا یعنی چی ؟ 
یعنی کار مادرش از لحاظ قانونی ایرادی ندارد و فقط اخلاقی نیست :)
اما وکیل دیگری با یک سگ کمکی به نام کمبل میخواد نذاره حق این دختر پایمال بشه
خلاصه این جوهره ی اصلی داستان بود ولی پایانی خیلی تلخ داره و واقعا از صمیم قلب ناراحت شدم 😔
      

        اول اینکه من نمیدونستم نویسنده ایرانیه و آخر کتاب متوجه اش شدم و خیلی امیدوار شدم به نمایشنامه نویس های خوب کشورمون 
داستان سیلویا روایت او از عشقش به یک مرد ۶۳ ساله است 
که جریان سیال ذهن در داخل نمایشنامه فریبنده است
و شما را تا آخر همراه میکنه 
فقط همینرو از کاراکتر بدونید او دچار اختلالات هویتی زمان مکان هست 
و اشخاص دیگری  را در ذهن خود به نوع دیگری دیزاین می کند .
      

        فانتزی قوی تر از وارکرفت نداریم 
ولی یه قلم و کاغذ داشته باشید 
چون ذهن من و شما از پس جهان بزرگش بر نمیاد 
      

        دوباره مجموعه جذاب و دوباره نیماژ آیا جلد های بعدی در راه هستند یا چندین سال باید دلواپس بود ؟
ملکه ی سرخ یک کتاب ساده است توی ژانر جنایی و معمایی حرف های زیادی برای گفتن داره 
از بین تموم شخصیت های مستقل داستان که خارج از حوصله است اشاره بهشون چون واقعا پردازش خوبی شده برای تک تک آنها ،
خود آنتونیا اسکات یک هوش فوق العاده ای داره 
و در مقابل اون آسه کیل من رو با ترفند هاش یاد هوش سیاه و کاراکتر فیلم split و تمام قاتلین و شکنجه گرایان  باهوش فیلم و سریال ها انداخت 
چالشی که بین این دو نفر در جریانه 
دزدی بزرگی که اتفاق افتاده 
پرونده ای که کسی جرئت  مشارکت نداره و حتی امیدی به حل شدن  
ولی این قصه پیش می‌ره 
تموم هم میشه 
اما به مخاطب میگه صبر کن کجا با این عجله ؟
تموم نشده که سوالاتی واست به عنوان نویسنده گذاشتم که بشین راجع به هر یکی فکر کن شاید چیزی دستگیرت شد 
ولی فعکر نکنم 😂😔
اینم جالبه بگم اولین باره میبینم یه نویسنده انتهای کتاب خواهش التماس کرده که راجع به پایان داستان چه در سوشیال مدیا 
و چه در گودریدز و اپلیکیشن های دیگر 
لام تا کام لو ندید و اسپویل نکنید که من راضی نیستم :)
      

        سندرسون این بار با اولین کار خودش 
خیلی نمیشه راجع به داستان چیزی گفت از این مدل هاست که خودت باید تجربه کنی اما فانتزی اون مثل بقیه کارهای خود سندرسون نیست و به نوعی این رو باید جوری در نظر بگیری که جوان بوده و اون زمان جویای نام پس خیلی نمیشه انتظار خاصی داشت 
ولی دقیقا از صفحه ۶۵۰ به بعد جذابیت پیدا کرد 
و تونست سه ستاره واسه خودش جمع کنه 
اگر همخوانی نبود قطعا تمومش نمی‌کردم و قبل ۶۵۰ میذاشتم کنار 
ولی فکر به اینکه یه سری افراد دور هم میخونیم 
و اینکه از روند هر روزه عقب نباشم هر جوری بود ۶۵۰ به بعد با سرعت تمومش کردم 
      

        دراپ شد و در یک کلام اگر دنبال معجزه مسیح و این ژانر هستید میتونید برید سمتش متاسفانه کسی که بهم هدیه داده بود 
پولش رو دود کرده عملا 🙂‍↔️
      

        *این یادداشت بر میگرده به دوران جنگ 12 روزه و چون متنی که مرور نوشته بودم تا بعدا ثبت کنم رو تازه پیدا کردم پس الان می نویسم ازش *
یک فانتزی تک جلد که عنصر کوچک علمی تخیلی هم داخلش داره 
با اینکه گمل را خیلی ستایش میکنم سبک نوشتاری و مدل های داستانی اما با این حال نتونستم اون ارتباط لازمه رو باهاش برقرار کنم احساس میکنم باید گمل شناسی رو آغاز کنم و مجموعه هاش رو کامل بخونم نواقص رو برطرف کنم تا دید هر یک از کتاب های او چه حرفی برای گفتن دارند هر چند که سکری از کتابهای او دیگر در جایی نیست :(
راجع به خود داستان هم میتونم بگم سه شخصیت اصلی و کلیدی رو داریم که هر کدام به دیگری گره خورده اند و سرنوشت را تعیین می کنند در بین اونها سوفاریتا و تالابان پردازش خوبی روشون انجام میشه و کاملا می تونی تماما  کاراکترشون را متصور بشی
شخصیت های خاکستری همچنان هستند مثل باقی آثار گمل و به نوعی دسر این داستان محسوب میشن :))
      

        *این یادداشت بر میگرده به دوران جنگ 12 روزه و چون متنی که مرور نوشته بودم تا بعدا ثبت کنم رو تازه پیدا کردم پس الان می نویسم ازش *
یک کار حماسی متوسط در دل اسطوره ها قرار میگیری 
در این کتاب با یک سریال حماسی طرف هستی گمل به زیبایی فراز و فرود های چاشنی دار را قاطی داستان کرده
از نظر هوش مصنوعی برای آشنایی با کتاب های گمل این کتاب مناسب تر هست 
چون جوهره ی اصلی کتاب - خشونت رئال و  ضد قهرمان های پیچیده و همچنین جهان سازی از سرزمین درنای را داره به هر حال این اثر یک مجموعه سه گانه از تروا محسوب میشه و تمامی حالات پایان در این جلد بسته نمیشه و ترغیب میشی برای دوتای بعدی ...
اما من معتقد هستم شروع گمل شاید با این کتاب مناسب نباشه 
چون حجم زیادی داره و به خاطر قالب اساطیری شاید خیلی مناسب نباشه و شاید کتاب اسطوره بهتر باشه 
چه بسا که من خودم گاهی وسط داستان هی گمل را برای اینکه شاخه به شاخه پرش میکنه لعن و نفرین می کردم :)
بهرحال آثار گمل ماتریکس جدایی هستن و تا جایی که در توانم باشه و در دسترس می بایستی کتاب های او را بخوانم و امیدوار باشم روزی اقتباس از آثارش صورت بگیره البته با در نظر گرفتن حق کپی رایت که فکر کنم تا 100 سال باطل نمیشه :(
اینم بگم وقتی داشتم با هوش مصنوعی راجع به این کتاب حرف می زدم Waylander  رو به جای این کتاب Lord of Silver bow  داشت معرفی میکرد و خلاصه اونجا بود فهمیدم اصلا تو حوزه کتاب بهش اعتماد نباید کرد