بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

تاریخ جهان

تاریخ جهان

تاریخ جهان

3.8
22 نفر |
14 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

8

خوانده‌ام

33

خواهم خواند

50

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب می‌باشد.

تاریخ جهان تحولات و رخدادهای بشر را در چهل فصل از عصر حجر تا انرژی هسته ای با زبانی بسیار ساده و صمیمی، بی تکلف، شیرین و جذاب روایت می کند، چنان که کثیری از خوانندگان آن در گروه های سنی و سطوح آموزشی مختلف گفته اند از مطالعه ی این کتاب نه تنها بسیار لذت برده اند، بلکه آن را دریچه ی نوینی به جهان تاریخی و تاریخ جهان یافته اند و بر آن شده اند که با کتاب های دیگری، مطالعه تاریخ را پی بگیرند. مفسرلوس آنجلس تایمز می گوید گامبریچ به تاریخ جان می بخشد و خواننده را همراه خود در سفینه ای زمان پیما بر فراز تاریخ جهان به پرواز درمی آورد و او را همواره در طول کتاب به سیر و سلوکی فکری و عاطفی میان گذشته و حال وامی دارد.گامبریچ فصل پایانی کتاب با عنوان «بخش کوچکی از تاریخ که من خود در آن زیسته ام» را این گونه به پایان می برد: «اکنون هر زمان یک زلزله، یک سیل، یک توفان سهمگین، قحطی و خشکسالی و بلایای دیگر در نقاط دورافتاده ای از جهان، مردان، زنان و کودکان زیادی را به کام مرگ می برد، هزاران انسان در کشورهای ثروتمند، پول و نیروی شان را برای یاری رساندن به بازماندگان آن ها به کار می گیرند. چنین نیکوکاری هایی در گذشته صورت نمی گرفت. بنابراین همچنان حق داریم به آینده ای بهتر امیدوار باشیم.»ارنست گامبریچ مورخ اتریشی در 30 مارس 1909 در وین به دنیا آمد و در دانشگاه وین تحصیل کرد. در سال 1937 از اتریش راهی انگلستان شد و به عضویت مؤسسه ی تحقیقات هنری واربورگ درآمد و از سال 1959 تا 1972 ریاست آن را برعهده گرفت. علاوه بر آن در دانشگاه های لندن، کمبریج، آکسفورد، هاروارد و چند دانشگاه برجسته ی دیگر در آمریکا به تدریس تاریخ، فلسفه و نقد هنر پرداخت. او در سال 1960 به عضویت آکادمی بریتانیا درآمد و جوایز متعددی دریافت کرد از جمله جایزه ی گوته در سال 1994 و جایزه ی بالزان در سال 1985 که به خاطر پژوهش وی در تاریخ هنر غرب به او تعلق گرفت. گامبریج شناخته شده ترین مورخ هنر در بریتانیا و شاید در جهان شمرده می شود. اولین کتاب او، تاریخ جهان، در سال 1936 و به زبان آلمانی در اتریش منتشر شد. یک سال بعد در زمان حاکمیت رژیم نازی این کتاب در زمره کتاب های ممنوعه در این کشور قرار گرفت و سرانجام چند سال پس از مرگ او، در سال 2005 منتشر شد. کتاب تاریخ هنر او برای اولین بار در سال 1950 منتشر شد و تاکنون به بیش از سی زبان منتشر شده است. گامبریچ در سوم نوامبر سال 2001 در سن 92 سالگی درگذشت.علی رامین مؤلف، مترجم و محقق، در سال 1321 در تهران به دنیا آمد. پس از گذراندن تحصیلات دبیرستانی وارد دانشگاه تهران شد و در رشته ی علوم سیاسی و اقتصاد کارشناسی گرفت. او با مدرک کارشناسی ارشد در رشته ی مدیریت از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل و موفق به اخذ دکتری اقتصاد بین الملل از دانشگاه لنکستر انگلستان شد. وی در حال حاضر رشته های جامعه شناسی هنر و فلسفه ی هنر را در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری تدریس می کند.

پست‌های مرتبط به تاریخ جهان

یادداشت‌های مرتبط به تاریخ جهان

            هوالقدیم
من و امپراطور شی هوانگ تی نقطه مشترکی داشتیم و آن هم عدم علاقه مان به تاریخ بود ولی خدا رو شکر من مثل او قدرتش را نداشتم که حتی فکر سوزاندن تمام کتب تاریخ ایران به سرم بزند چه برسد به انجامش.
با خواندن این کتاب دیگر همین نقطه اشتراکمان هم سوخت.
شاید تا دو هفته پیش که در به در میان صفحات اینترنت دنبال کتابی درباره تاریخ کل جهان بودم فکرش را نمی کردم این کتاب را پیدا کنم. تمام کتاب ها جزیی بودند و حوصله سر بر و من هم که بیزار از جزئیات تاریخ. این کتاب اولین کتاب تاریخی است که با شرح جالبی که دارد مرا جذب و با کمال تعجب روند تاریخ جهان را به زور در مغزم فرو کرد.
آنقدر در فصل اول مرا جالب مجاب کرد که تاریخ جهان بدون عدد و رقم معنا ندارد که به یکباره در مقابلش سکوت کردم و تمام تنفرم از اعداد تاریخ به جذبه و کشش بدل شد.
چون این کتاب بارها تجدید چاپ شده به خودم اجازه نمیدهم خوش آمدها و نیامدهایم از متن را به اسم نقد قالب کنم ولی این کتاب در 40 فصل تاریخ جهان را از عصر پیش از تاریخ تا عصر اتم شرح می دهد و با زبان ساده اش مخاطبان نوجوان تا پیرمرد را شامل می شود.
چنانچه خدا قسمت کرد و مستطیع تر گشتم یک کتاب شرح تاریخ سه جلدی دیگر خواهم خرید و آن را نیز معرفی خواهم کرد.
دلم میخواست آن آیه ی قرآن را نیز در قیمت تاریخ بنویسم و توضیحی دهم ولی مجال نشد.

انتشارات نشر نی

#کتاب_بخوانیم
#کتاب_خوب 
#کتاب_تاریخ
#ارنست_گامبریچ 
#انقلابی_و_آگاه 
#انقلاب_اسلامی
          
            همیشه وقتی سر کلاس نشسته بودم ( نه لزومن کلاس تاریخ ) و معلممون از شخصیت مهم و بزرگی صحبت می کرد یا از واقعه ای که در زمان های قبل اتفاق افتاده بود و تاثیر زیادی داشته حرف می زد،احساس می کردم توی ستون فقراتم داره می لرزه. انگار که برای یه لحظه ی خیلی کوتاه منم تو اون زمان بودم و اون آدم رو از نزدیک می دیدم یا اون اتفاق رو با چشمای خودم می دیدم. بودن در تاریخ همیشه با یه لرزه تو ستون فقراتم همراه بوده. حتا وقتی تو مکان های قدیمی و تاریخی راه می رفتم. خوندن این کتاب یه لرزه ی دائمی بود. از وقتی تاریخ هنر گامبریچ رو خوندم متقاعد شده بودم که گامبریچ فقط یه مورخ نیست بلکه بالاتر از اون نویسنده ی تواناییه که می تونه هر موضوع کسالت باری رو انقدر با لحن جذابی برات تعریف کنه که احساس کنی داری هیجان انگیز ترین قصه ی دنیا رو می خونی. این کتاب تاریخ مختصری از اتفاقات جهانه و به هیچ وجه به آدم تمام اطلاعات لازم رو نمیده ولی برای داشتن یه دید کلی بسیار خوبه و باعث میشه آدم دلش بخواد بیشتر و عمیق تر بدونه.
          
            تنها نکته‌ی مثبت کتاب اینه که نویسنده تمام موضوعات رو روان و خیلی ساده بیان کرده و دلیلش می‌تونه این باشه که عنوان اصلی کتاب در ابتدا «تاریخ مختصر برای جوانان» بوده پس نویسنده سعی در ساده صحبت کردن داشته. اما نکات منفی کتاب، اول اینکه بیش از هشتاد درصد کتاب در مورد اروپاست و به جای تاریخ جهان میتونید اسم کتاب رو بذارید تاریخ اروپا و حومه! دوم اینکه نویسنده کتاب مختصر کردن تاریخ رو در جهت دلخواه خودش انجام داده و به جای اینکه اکثر وقایع رو به طور مختصر توضیح بده، یه تعدادی رو مختصر، یه تعدادی رو مفصل و هر کدوم رو دوست نداشته کلا حذف کرده! نکته‌ی منفی بعدی نگاه کاملا جانبدارانه‌ی نویسنده به برخی از مسائل هست تا جایی که در چند قسمت برای رسیدن به هدف دلخواه خودش از جملاتی از زبان برخی اشخاص تاریخی استفاده کرده که اصلا هیچ سندی نداره. و اما نکته‌ی بعدی که به نظر من میاد اینه که نویسنده‌ی کتاب تا حدودی از نژادپرستی رنج می‌برده(شاید هم لذت میبرده، نمی‌دونم) و این رو میشه در تفاوت لحن در تعریف جنگ‌ها دید، بسیار برای نویسنده مهم بوده که ویرانی آتش زدن از طرف چه کسی انجام شده! یا مثلاً در قسمتی از کتاب میگه ما شانس آوردیم که ترک‌ها این جنگ رو پیروز نشدند! واقعاً؟ جای این جمله هرجا باشه درست یا غلط، کتاب تاریخ نیست. در مجموع اگر نخوام بگم این کتاب کتاب بدیه، مجبورم بگم که اصلاً کتاب خوبی نیست.ه
          
            نویسنده، اتریشی یهودی ست که چندین مرتبه به مظلومیت قوم یهود اشاره کرده است.
از همان ابتدا میشد حدس زد نویسنده یهودی متعصبی ست.
اسم کتاب تاریخ جهان است که بهتر بود نامش را تاریخ اروپا می‌گذاشتند چرا که کمتر از ده درصد مطالب کتاب در مورد مناطق غیر اروپایی ست.
چنگ آبی شرقی ها را به خوبی توصیف می‌کند ولی به توحش غربی ها که می‌رسد می‌گوید ترجیح می‌دهم ادامه ندهم و ادامه نمی‌دهد.
از پیامبران فقط به توصیف عیسی مسیح می‌پردازد و از پیامبر اسلام در چند خط به عنوان حکیم یا شخص فرزانه ای یاد می‌کند و نه یک پیامبر.
با اینکه خودش یهودی ست ولی خبری از حضرت موسی در کتاب نیست. 
تا جایی که توانسته یونانیان را بالا برده و ایرانیان را تحقیر کرده است.
از تمدن هخامنشیان چیزی نگفته، از امپراتوری عباسی و عثمانی هم سخنی به میان نیاورده است.
مگر می‌توان از تاریخ جهان گفت و از اولین امپراتوری تاریخ، امپراتوری هخامنشی نگفت؟
در برابر دستاوردها و خدمات چین و هند به بشریت خاموش بود. 
این حجم از رذالت و جهت گیری سوء از این نویسنده بعید نیست.
کتاب صرف تاریخ است نه تاریخ تحلیلی که صد البته نویسنده حتی در بیان تاریخ صرف هم موفق نبوده است.