بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

مزخرفات فارسی

مزخرفات فارسی

مزخرفات فارسی

3.9
27 نفر |
15 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

3

خوانده‌ام

38

خواهم خواند

44

رضا شکراللهی، نویسنده، ویراستار متخصص ادبیات داستانی، فعال ادبی و سردبیر وبسایت خوابگرد است. این کتاب گزیده‌ای است از یادداشت‌های او که جنبهٔ آموزش عمومی دارند و در آن‌ها کوشیده است، بدون وارد شدن به مباحث تخصصی، برخی ظرائف زبان فارسی را به زبانی ساده و شیرین و گاهی با کمی چاشنی طنز بیان کند.

پست‌های مرتبط به مزخرفات فارسی

یادداشت‌های مرتبط به مزخرفات فارسی

            مطالعه کتاب را تمام کردم و بسیار لذت بردم، هم از موضوع کتاب، و هم  نحوه نگارش که به قول معروف مفید و مختصر بود، و هم طنزی که چاشنی کتاب شده بود.
در عین حال دلم به حال زبان شیرین فارسی سوخت که مدت هاست مورد هجوم قرار گرفته و  متاسفانه فضای مجازی و رسانه ها و صدا و سیما هم به این هجوم دامن زده اند. نویسنده در این کتاب بخشی از بی مهری هائی که در حق زبان فارسی صورت گرفته را  با بیانی شیوا و البته مختصر توضیح داده است.
از تعداد قابل توجهی از نکات کتاب اطلاع داشتم، اما نکات جدیدی هم بود که یاد گرفتم، مانند پیشخان که درست است، و پیشخوان نادرست. و یا گفت و گو که درست است، و گفتگو نادرست.
مطالعه کتاب را توصیه می کنم، مخصوصا به کسانی که دغدغه آنها زبان شیرین فارسی و درست نوشتن و درست صحبت کردن  است.
پ ن: این کتاب را یک کتابخوار به من هدیه داد. همین جا باید از این کتابخوار عزیز تشکر کنم و بگویم که اکثر کتاب هائی که تا کنون از این کتابخوار هدیه گرفته ام بسیار خوب انتخاب شده اند. بعضی را خوانده ام و بعضی دیگر هنوز در نوبت خواندن هستند. و از شما چه پنهان که به دلیل جذابیت موضوع و عنوان این کتاب های هدیه، حتی نوبت مطالعه کتاب هائی که خودم خریده ام را جابجا کرده ام، و البته شاهد غر زدن آنها هستم!! 😄
          
            «مزخرفات فارسی»
فارسی قند است،شیرینی است، باقلوا است اصلا ساکاروز خلوص بالاست‌ اما وجود هر ناخالصی موجب تلخ شدن کام زبان شناسان و شاعران و ادیبان می شود.
نویسنده در روزنامه های اعتماد و وقایع اتفاقیه و خبرگزاری ایسنا ستونی را برای تذکر دادن غلط های مرسوم نگارشی و ادبی در فضای مباحث اجتماعی،سیاسی و ورزشی‌ اختصاص داده است.
بروز بودن مثال ها و غلط های مرسوم و عادت های بد ادبی که با چاشنی طنز (نوعا سیاسی) همراه گردیده موجب جذابیت بحث خشک قواعد دستور زبان فارسی شده است.
نمی شود جلوی حرف دلم را بگیرم و نزنم! متاسفانه تمام یا بیشتر قریب به اتفاق مثال های کتاب از رسانه های جریان راست و اصولگرا آورده شده است ، گویی یک شخصیت از جبهه مقابل نیز وجود ندارد که تپقی یا خبطی ادبی مرتکب شده باشد!
نویسنده عدالت خود را در منعکس کردن بی طرف مطالب علمی به شدت از دست داده و با رندی با ادبیات طنز تلاش دارد فاشیستی بودن مقالات ژورنالیستی خود را پنهان دارد. و حیف که با ابزار علم آلت دست جبهه ای خاص درجهت مقاصد سیاسی شان شده است.
پ: برخی اجتهادات ایشان در باب لغات مشترک عربی و فارسی یا لغات عربی که وارد فرهنگ زبان ما شده است کاملا اشتباه و ناکافی و صرفا با دیدن چند فرهنگ لغت دم دستی حاصل شده است نشان به این نشان که هر طلبه تازه مقدمات خوانده ای می تواند حدس های ایشان را در این مورد رد کند!