شاید ضعیف ترین اثر حامد عسکری.
هیچ یک از داستان های موازی ای که می گوید جا نمی افتد و هردو خام باقی می مانند.
مثلاً سر و ته داستان حضور یحیی در نیویورک و .... بیان نشده، ثانیا مثلا قرار است گزارشی که از زندگی حضرت زهرا نوشته برای یک آمریکایی روایت شود اما در مواجهه با یک خارجی وقتی می‌خواهیم اینطور مسائل را معرفی کنیم هیچ وقت این مسائل را به این شکل بیان نمی کنیم.
همچنین در ذهنم بخش های مربوط به حضرت زهرا را مقایسه کردم  با کتاب کشتی پهلو گرفته سید مهدی شجاعی، اما این کجا و آن کجا. 
        

          من قلم حامد عسکری رو به شدت می‌پسندم و پریدخت یکی از کتاب‌های محبوبمه؛ اما این کتاب رو گرچه جملات زیبایی داشت اما کتاب خوبی نمی‌دونم.
محتوا و سوژه، یعنی حضرت زهرا (س) غنی از معناست و حتما که بی‌نظیره، روایت‌ها و به خصوص شعر پایانی فرصت خوبی برای مرور و شنیدن روضه می‌سازه اما در بعد علم و آگاه شدن نه.
کتاب ارزش افزوده‌ی روایی نداره گریه قلم حامد عسکری و استفاده از کلماتش کماکان جالبه.
خلاصه 
حانیه مرور ارادت و عاشقانه‌ای برای حضرت زهراست که برای مرور کتاب خوبیه اما برای شنیدن یک روایت حتما که انتخاب مناسبی نیست.
        

          داستانی بسیار متفاوت  و ادبی از حادثه تلخ در 
و شهادت حضرت زهرا (س)
واقعا فوق العاده است 
        

          قبل خوندن کتاب؛
روایت حانیه به کجا می رسد؟
حانیه کدام سو بود؟
روایت برای کیست؟
_حانیه به دنیا اومد تا دوباره یادمون بیاد هنوز هم بعد ۱۴۰۰ سال پیش،ماییم و یه گوشه چادر مادرانه حضرت زهرا(س)
وصف جدید و نابی بود.
شیرینی کتاب جونم را ذره ذره به لبم رسوند مِثل روای زیر لب به حانیه می گفتم کاش.....


▪︎محتوای این رمان به این صورت می باشد؛
نویسنده عزیز متن خطبه فدکیه را به قالب رمان که زندگانی حضرت زهرا(س) را با قلم ادبی و لطیفی با اسم حانیه(اسپویل نشه😅) به نگارش رسیده.🌱


■برشی از کتاب؛

پدر چه وجود عجیبی است،حانیه! توی دلش غصه می خورد. حرف هایش هرچند از ایمان و یقینش نمی کاست،اما او در همه چیز سرآمد بود و کامل.
♡هم در دلش غم نداشت و هم همۀ غم در دلش بود.♡ 
من حس کردم،حانیه دیدم که سرخ شد و رنگش گشت دیدم که دانه های معطر عرق روی پیشانی اش نشست و بعد لبخند زنان لبهایش شروع کرد به حرکت.
 فصیح و غرا قرائت کرد: «إنا أعطيناك الكوثر ...


        

          گزارش مینویسد میخ درهم خون چکان بوده....
حرفی ندارم،یک نفر بیاید روضه ی در و میخ و پهلوی زنی را بخواند‌..
        

          این کتاب اولین اثری بود که من از حامد عسگری خوندم و راستش واقعا برام لذت‌بخش بود. قلم نویسنده انقدر گیرا بود که با وجود اینکه حجم کتاب خیلی کم بود، دلم نمیومد که سریع بخونم و تمومش کنم. کتاب مجموع چند نامه‌اس که برای حانیه نوشته شده و در ضمن نامه‌ها روایتی از سال‌های صدر اسلام میشه. غم سنگینی در تمام صفحات پنهان شده که نمیتونم توصیفش کنم. اشکال کتاب به نظر من کوتاه بودنش بود. شخصیت‌ها کامل شکل نگرفته بودن و  همه اتفاقات سریع رخ میدادن. ولی درکل کتاب زیبایی بود که از خوندنش لذت می‌برید.
        

          حیف و صد حیف که قد و اندازه فرم و نوع نگارش این کتاب از محتوای گرانش پایین تر بود. با تمام ارادتی که به جناب عسکری دارم اما این سیاهه‌شان ابدا در حد کتاب نبود، شاید اگر در ستون یک مجله یا روزنامه و یا کپشن اینستاگرام و یا در کانالی به صورت بخش‌های مجزا منتشر  می‌شد مقبولیت و تاثیر بیشتری داشت. اما اصلا قابلیت کتاب شدن نداشت. مخصوصا با آن سیر داستانی خرابی که داشت.

درست است که توصیفات کتاب با روح آدم بازی می‌کنند و گاهی اشک به چشمانت می‌آورند و بعضی از جملات طلایی هستند و توی چشم می‌آیند اما اگر بخواهی در ساحت داستان به آن نگاهش کنی، سراسر ضعف است. شخصیت‌های کم عمق و بی تاثیر و بی سر و ته بودن داستان به شدت توی ذوق می‌زند. حتی شخصیت یحیی که کاراکتر اصلی است با خود حامدعسکری در «خال سیاه عربی» هیچ تفاوتی ندارد. همان است. حتی بعضی از عبارات را هم بدون هیچ تغییری از آن کتاب آورده. واقعا حیف از آن جملات توصیفی زیبا و شاعرانه در مدح اهل بیت که در چنین قالب بدی جای گرفتند. 

 انگار که نویسنده ابتدا با یک ایده شروع به نوشتن داستان کند و وسط کار پشیمان شود و ایده دیگری را دنبال کند و در آخرش هم همه چیز را سمبل کند و بدون اینکه حتی زحمت بازبینی یا بازنویسی را بکشد آن را بدهد به ناشر. ناشر محترم هم که بدش نمی‌آید از شهرت نام یک نویسنده و شاعر به نفع خودش استفاده کند، بدون هیچ ایرادی آن را چاپ می‌کند.

و حیف از حامد عسکری که چنین اثر ضعیفی را منتشر کرده.


        

          گاهی خواندن یک کتاب می‌تواند چنان دلت را بسوزاند و ذوب کند که شاید چندین مجلس نتواند، حانیه چنین کتابی‌ست، پر از تعابیر و جملاتی که دوست داری بارها بخوانی و جایی در کتابخانه بگذاری که هرسال دهه آخر فاطمیه دوباره بخوانی، دوباره بسوزی و دوباره بباری و… 
خدا به قلم حامد عسکری برکت دهد، حتما خدا باید خیلی دوستتش داشته باشد که توانسته این‌گونه کلمات و جملات را هنرمندانه بچیند آن هم برای بهترین‌هایش، اهلبیت.
        

          ابتدا با فرضیه نامه های عاشقانه ای به همسر شروع میکنی به خواندن و انتها روضه خوان میشوی، روضه ی حامد برای اهلش.
کتابی روان، خوش نوشته و دوست داشتنی
عاشقانه های حامد عسکری زبان زد است اما اینبار روضه و دلتنگی نوشته، کاش همین حالا میان روضه اش بودم و اشکی روانی بود.آه "نمی دانم چه بود این ها، گزارش بود یا مقتل"
        

          کتاب با چه شعری  تموم شد. عجب شعری
        

          نثر کتاب مثه بقیه نوشته های اقای عسکری واقعا چیزی کم نداشت و میتونستی غرق کلمه ها بشی
ولی خب داستان  نداشت و بیشتر روایتی بود از حضرت فاطمه
        

          مگه میشه کتاب های آقای حامد عسکری قشنگ نباشه؟ 
قند و نباته
رمان عاشقانه با محوریت خطبه فدکیه😍
        

          و حامد جانِ عسکری...
حانیه همانطور که فکر می‌کردم خاص بود. در موضوع و زاویه و داستان خاص بود.
دلنشین بود و دلم نمی‌آمد از خطوط و صفحاتش بگذرم. دوست داشتم بارها و بارها و بارها، کلمه به کلمه‌اش را بخوانم تا به جانم بنشیند. چنین خواهم کرد.
حانیه را باید بخوانید. در خلوت و آرامش بخوانید تا شیرینی‌اش کام‌تان را پر کند و شعله‌هایش قلب‌تان را بسوزاند.

البته عجیب بود و انتظار نمی‌رفت کتابی که به چاپ سوم رسیده هنوز اشتباهات تایپی داشته باشه. و در چند بخش کوتاه از کتاب شاهد گم شدن خط داستان و جملات بی معنی و بی ربط هستیم، اما بسیار کم اند به سان خالی سیاه و کوچک.
        

          این کتاب در وصف حضرت زهرا (س) بود و همچنین (میدانم باورش سخت است ) ولی اولین کتاب مذهبی که من خوندم هم بود
داستان بنظرم خیلی قشنگ روایت شده بود و خواننده را میتوانست کامل در دل داستان و عمق حوادث ببرد
قطر زیادی هم ندارد!(اگر کتاب های قطور دوست ندارید این را گفتم چون برای من اصلا قطر کتاب مهم نیست)
بخونیدش؛پیشنهاد میشه
        

          خلاصه و مفید از اینکه بر مادر ما چه گذشت ... 🖤
        

          تا یک جایی خوب بود و جذاب، از یک جایی به بعد نه...
        

          کتاب خوبی بود؛ ازمنظر موضوع و شیوه‌ی بیانش. 
در خلال نامه‌نگاری‌ها به حانیه، از حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها سخن گفته بود. 
اما هنوز جا داشت کتاب منسجم‌تر باشد. مثل قورمه‌سبزی‌ای بود که درست و حسابی جا نیفتاده!!
        

          می‌تونست بهتر از این باشه! خال سیاه عربی، سفرنامه حج حرف بسیار بیشتری برای گفتن داشت. طبیعیه البته، سفر چندهفته‌ای به حجاز کجا و سفر یک و نیم روزه به نیویورک کجا؛ کاش دوباره بره، بیشتر بنویسه و این‌مرتبه، خودش باشه نه یک راوی خیالی!
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
قلم حامد عسکری دیگر آشناست! جدیدا هم که علاقه مند به نوشتن بر حسب دل و حال و وظیفه است. خیلی خودش را مقید به قالب ها نمی داند، بنابراین کتاب های جدیدش بین نثر و دلنوشته و‌جستار و نامه و ... شناورند.  داستان سیستان آقای امیرخانی  به خاطرم می آید و جمله پر تکرار و معروف را ، "مومن در هیچ چارچوبی نمی گنجد"

 تازه! گاهی سجع قاطی جملاتش به چشم میخورد و آهنگ. بالاخره نثر یک‌آدم شاعر ، چیزی از غزل ها به ارث می برند...

پ،ن : کتاب جملات لطیفی داشت ، از پس توصیف وقایع خوب برآمده بود ، اما ضعف داشت در بیان گفتارها. مخصوصا در ترجمه خودمانی خطبه فدکیه ... آن طور که باید و شاید از کار در نیامده بود و بسیار جای بازنویسی داشت. بازگردان نوحه عربی حضرت زهرا (س) به شعر فارسی هم ، حتی اگر لازم باشد به نثر نوشته  شود ، باید حق مطلب بهتر ادا شود. یک بازنگری ویراستاری هم می خواهد[دو سه مورد غلط های تایپی داشت] 

در نهایت نوشتن مستقیم از ائمه ، کاری ست بی باکانه! حداقل برای آن هایی که عمرشان با حساب و کتاب شیعه بودن و هیئت و ... گره خورده است. حضرت زهرا (س) هم که گل سرسبد اهل بیت و نوشتن از ایشان از هر خط قرمزی پررنگ تر است و ملاحظه دارد و جای تامل و صبر . برای همین تحسین می کنم گام بلندی را که نویسنده برداشته  ...
        

          کتاب‌هایی که در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها هستن، همیشه یه جور عجیبی به هم می‌ریزن حالم رو؛ حالا فرق چندانی هم نمیکنه که کتاب ضعیف باشه یا قوی...! 🙂
دیشب هم که این کتاب رو تموم کردم، ساعتی بدون دلیل گریه کردم و اعصابم خورد بود. 👩🏻‍🦯
اگه این مردم، غدیر رو یادشون می‌موند، اینجوری میشد...؟! 💔