« سخن در خصوص عشق »
 در مورد کتاب :
ضیافت، مهمانی یا بزمِ میگساری (به یونانی: ????????) یکی از مهمترین رساله های افلاطون است. موضوع این رساله عشق است و این اثر مهمترین اثر افلاطون در زمینه? عشق می باشد.اثر دیگر افلاطون درباره? عشق که با ضیافت هم در پیوند است فدروس می باشد. همچنین این رساله پیوندهایی هم با رساله? فیدون دارد.این رساله از رساله های سقراطی افلاطون می باشد که در آنها سقراط چهره? اول رویداد می باشد. این رساله به گونه? روایتی است که در بخشی از آن خواننده شاهد گفتگوی بازیگران آن با یکدیگر است.نام این داستان نیز اشاره به مهمانی هایی دارد که در یونان باستان برگزار می شد و مهمانان پس از خوردن خوراک به نوشیدن باده و گفتگو و بحث پیرامون موضوعی مشخص می پرداختند.تاریخ نگارش این رساله به درستی آشکار نیست ولی از قراین برمی آید که پس از سال ??? (پیش از میلاد) نوشته  شده باشد.

 از مقدمه مترجم:
از کتاب های افلاطون که مخصوصاً برای معرفی سقراط نوشته، دو رساله ی مهم است که هر دو شاهکار است. یکی موسوم به فیدون، که از زیباترین کتاب هاست و حکایت گفت وگوهایی است که سقراط دو روز آخر عمر خود را در زندان، در باب بقای نفس، با دوستان و مریدان خویش می کند ویاران را از مفارقت خود تسلی می دهد و از تعجب بیرون می آورد که خود چرا از مردن باک ندارد! این کتاب ترجمه شده و به تفصیل آن نمی پردازم؛ خاصه این که کیفیت قلم افلاطون را نمی توان باز نمود و مطالب فلسفی آن را در موقع دیگر گوش زد خواهم کرد.
شاهکار دیگر افلاطون کتابی است موسوم به «مهمانی = ضیافت» که از عجایب کتب است و داستان مهمانی یکی از دوستان سقراط است که چون در شاعری جایزه گرفته است، ولیمه می دهد. در این مهمانی، اصحاب همه از شرب و نشاط و هیاهو خسته می شوند و بنا می گذارند که هر یک خطبه ای در وصف عشق و مدح خداوند عشق بسرایند و چنان که همه گویند و سخن گفتن سعدی دگر است، اهل مجلس همه در باب عشق تحقیق می کنند، امّا آن که سقراط می گوید حکایت دیگری است.