تمام حرف این کتاب این است: دم و لحظه را دریاب.
کتابی که ابتدا فیلم آن ساخته شد ،بعد کتاب نوشته شد. من متاسفانه فیلم را ندیده ام، اما کتاب را دوست داشتم. نمی‌دانم آن را به نوجوانان توصیه کنم یا نه، با اینکه داستان کتاب در دبیرستان پسرانه ای روایت می‌شود، اما به نظرم محتوایش تا حدودی بزرگسال است و اگر نوجوانی آن را بخواند شاید پیام کتاب را اشتباه متوجه شود و بیشتر درگیر حواشی اش بشود. اگر احیانا قصد معرفی آن را به یک نوجوان داشتید حتما در کنارش به او بگویید با احتیاط این کتاب را بخواند!
          

            این کتاب رو به عنوان یه کتاب حال خوب کن خریدمش
ولی...
ظاهرا فیلمش بهتره
اول هم فیلمنامه بوده بعد شده رمان
احتمالا برای همین هم بیشتر تصویر داره و نمایشیه که هم خوبه هم خوب نیست.

کتاب ماجرای یه مدرسه سخت گیر و یه معلم که خلاف جریان آب شنا میکنه.
و عشق ها و هیجانات و قانون شکنی های چند تا بچه دبیرستانی. 
از خوندنش به اندازه کافی لذت نبردم ولی اگه نمیخوندمش میموند تو دلم. 
تصویر روی جلد رو هم از فیلم برداشتن.
با اینکه تعریفش رو از کتابخون های حرفه ای شنیدم ولی خوندنش رو به دوستانم پیشنهاد نمیکنم.
پ.ن من دوتا ترجمه از این کتاب دیدم. این ترجمه، ترجمه خیلی خوبیه.
          

            وقتی کتاب رو تهیه کردم نمیدونستم ابتدا فیلمنامه نوشته شده و فیلم ساخته شده و بعد رمانش رو فردی به جز نویسنده‌ی اصلی فیلمنامه نوشته. از خوندن کتاب پشیمون نیستم ولی فقط با دیدن فیلمش هم متوجه قضیه میشید (حتی جزئیات فیلم بیشترم هست)
باید اعتراف کنم فیلمش خیلی بیشتر به دلم نشست.

این اثر، داستان معلمیه که قصد داره آزاداندیشی رو به دانش آموزان یاد بده، اونم در محیطی که دیکتاتوری وحشتناکی حاکمه و همه‌ی دانش آموزا باید مثل ربات باشن و درس بخونن. (فضایی که بی شباهت به محیط آموزشی کشور خودمون نیست!)
          

            می دونین من همیشه کتاب هایی با تم مدرسه ای رو خیلی دوست داشتم. شاید عمده ی دلیلش این بوده باشه که اونقدری که باید و شاید از دوران خوش مدرسه لذت نبردم. اینکه شاگرد نمونه بودن رو به شاگرد بی انضباط بودن ترجیح می دادم اما ته دلم همیشه جسارت اون دسته از دوستانم رو که به خاطر شیطنت ها و بازیگوشی هاشون تو دردسر می افتادن، تحسین می کردم. این کتاب برای من یادآور همون دوران از دست رفته بود

بیشتر شخصیت های این کتاب رو دست داشتم. از"تاد" و تمام اون خجالت کشیدن ها و آرزوهاش برای درک و دیده شدن گرفته تا "نیل" ، پسر جسور و دوست داشتنی داستان که به واسطه ی پدر سختگیرش آرزوهای بر باد رفته ی زیادی داشت و همین طور "چارلی" ، پسر جذاب و دلربای قصه که دل در گروی عشق دختران زیبارو داشت، اما در زمان های لازم با بی عدالتی ها می جنگید و هیچ وقت پشت دوستانش رو خالی نمی کرد. در کنار همه ی اونا معلمشون " کیتینگ"  و تمام تلاشش برای آموختن معنای واقعی زندگی به این بچه ها واقعا دوست داشتنی و بی نظیر بود
یه چیز خیلی جالبی که من تو این کتاب دوست داشتم این بود که نویسنده زیاد وارد عمق شخصیت های داستانش نمی شد، به جای اون به نکته های ظریفی درباره ی اونا اشاره می کرد و بعد ذهن خواننده هاش رو رها می کرد تا هر جور که دوست دارن شخصیت ها رو برای خودشون مجسم کنن
با این حال کتاب واقعا پایان غافلگیر کننده ای داشت. به تصور من نویسنده یک مقدار زیادی عجولانه کتاب رو به اتمام رسوند در حالی که هنوز خیلی جا برای رسیدن به یک همچین پایانی داشت 

در آخر بگم که من فرمت پی دی اف کتاب رو خوندم که اصلا و ابدا به هیچ کس توصیه نمی کنم. سانسورهای زیاد، غلطهای املایی و جملاتی که سر و تهشون معلوم نبود همه از جمله دلایلی بودن که باعث شدن نتونم اونجوری که دلم می خواست از کتاب لذت ببرم
          

            غرق در احساسات با کتابی که دنیا رو برام عوض کرد

هنوز نمی‌تونم بفهمم چقدر طول می‌کشه تا از این کتاب و داستانش جدا بشم. راستش رو بخواهید فکر نمی‌کنم هیچوقت بتونم کامل ازش جدا بشم. 

داستان این کتاب منو از نظر احساسی داغون کرده 
اما یه چیز رو می‌دونم: این داستان قطعا منو شکل داده و تاثیر عمیقی روی روح و روانم و درک من از دنیا گذاشته. 

این کتاب به لیست "علاقه‌مندی‌های من" اضافه شد.
بله، من عاشق کتاب‌های غم‌انگیزم و عاشق اینم که قلبم رو از سینه در بیارن و تیکه تیکه کنن. 

این کتاب فوق العاده بود همین :))

این داستان برای من یه تجربه‌ی فوق‌العاده بود.

          

            بیشتر مشتاق شدم فیلم رو ببینم
و ۳ ستاره دادم به کتاب در حالی که به داستان فیلم ۴ ستاره می‌دادم. اون هم به این دلیل که توصیفات افراد و اتفاقات برای کتاب کم بود  و منی که می‌خواستم تو ذهنم افراد و اتفاقات رو بسازم، ورودی کم داشتم، پسرها رو درست نمیتونستم از هم تشخیص بدم و ...
ولی باقی چیزها خیلی خوب بود، ولی میگم برای یک کتاب کم بود
          

            کتاب خوبی بود ، و آدم دوست داره یه همچین معلمی رو داشته باشه
بعضی معلم ها زیادی خوبن و واقعا روی آینده بچه ها تاثیری دارن که حتی والدین اون تاثیر رو روی بچه هاشون نگذاشته اند
و اینکه بنظر من اگه طولانی تر بود باحال تر میشد هرچند بازم خیلی خوب بود
          

            عالی بود .
خیلی قشنگ بود 
فیلمشم همینطور.
          

            چرا ادبیات می خوانیم ؟ رسوب ادبیات با جان ، زندگی و آینده ما چه می کند؟ آیا ادبیات تنها میان کاغذهای سیاه و سپید محصور شده  یا می‌تواند سمفونی زندگی ما را تغییر دهد؟
مدرسه  درون این داستان یک جامعه انگلیسی قانونمند است که سنت ها در آن جایگاه ویژه ای دارند  حال اگر تنها اصل و قانون زندگی را تغییر و اثرگذاری بدانیم ، میان جدال قانون و تغییر چه بلایی سر روح انسان می آید ؟
کتاب  مملو از پرسش و پاسخ هایی این چنینی است
          

            نمی‌دونم ولی نمیتونم راجبش بنویسم ولی این جمله هک شد تو ذهنم:
( که تو در خواب غفلت بوده ای، وقتی این رویاها پدیدار شدند.)