معرفی کتاب خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت اثر شرمن الکسی مترجم رضی هیرمندی

با انتخاب ستارهها به این کتاب امتیاز دهید.
در حال خواندن
6
خواندهام
222
خواهم خواند
113
نسخههای دیگر
توضیحات
جونیور کاریکاتوریست نوجوان در اقامتگاه سرخ پوستان زندگی می کند او با گرفتاری های جورواجور جسمی به دنیا آمده اطرافیانش جز دوست یک دل و یک رنگ او مرتب آزارش می دهند.جونیور به قصد آموزش بهتر اقامتگاه را ترک می کند و به مدرسه ای تمام سفید پوست در شهرک مجاور می رود قوم و قبیله اش به او که نخواسته هم رنگ جماعت باشد لقب خائن می دهند و دردسری تازه شروع می شود. شرمن الکسی زندگی واقعی اش را دستمایه قرار داده و جهانی شگفت و تامل برانگیز آفریده که با طنزی یگانه،خوانندگان سنین مختلف را به گریه و خنده وا می دارد. از هر نظر عالی،گزنده و واقعا خنده دار. نیل گیمن(نویسنده) یک ریز خندیدم،از ابتدا تا انتها ایمی سداریس(هنر پیشه،کمدین و نویسنده) طنزی تند و تیز،حرف هایی نیش دار...و زبانی شوخ و شنگ.
بریدۀ کتابهای مرتبط به خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت
نمایش همهلیستهای مرتبط به خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت
نمایش همهپستهای مرتبط به خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت
یادداشتها
1403/2/16
0
1403/10/4
0
1401/12/16
10
1402/3/15
کتاب تلخ ترین وقایع را با شیرینی طنزش به خورد خواننده می دهد و خواننده هم از خوردنشان لذت می برد و باز هم طلب می کند. شروع بی نظیر کتاب با جمله ای که ما را به تعجب و شگفتی و کنجکاوی و خنده می اندازد. زبان داستان دارای تعلیق و شسته رُفته و روان و خوشمزه است. نوشته ها پشت سرهم نوشته نشده اند و فاصله ی بین جملات و تا حد امکان تکه تکه کردن پاراگراف ها ، خواندن را آسانی می دهد و حس خواندن یک کتاب پر از جک های شدیداً دست اول را به آدم می دهد که هرچه بخوانی سیر نمی شوی ! روحیه ی شخصیت اصلی داستان یعنی جونیور جالب است. در پی هدف است. در پی هنجارشکنی ، هنجارهای اشتباه. در پی پیدا کردن خویشتن. در پی شادی وحس های خوب. او آزار می بیند و همچنان به راهش ادامه می دهد. طالب عدالت و همدلی ست. گاهی مرض می زند به کله اش و گاهی دروغگو می شود ، اما با این وجود قابل احترام و خواستنی ست. یکی از نقاط عطف کتاب ، کاریکلماتورهای بی نظیرش است. که حق مطلب را کاملاً می کنند توی حلق آدم! ایول. یکی از تم های اصلی داستان دیده شدن سرخپوست ها و نابودکردن باورهای غلط درباره ی آنان و ایجاد باورهای صحیح درباره ی آنهاست. سرخپوست ها از دید عامه مشتی بی سواد و عقب افتاده اند که قبیله ای زندگی می کنند و فقط بلدند بگویند گومبا گومبا ! احتمالاً شرمن الکسی ِ سرخپوست از این قضیه ناراحت بوده و این کتاب را با ابروهای درهم تنیده می نوشته. تم های دیگر آن پیدا کردن اهداف و راه شخصی زندگی و به دنبال آرمان ها و رویاها و آرزوهای خویشتن رفتن با وجود تمام رنج ها و نکبت های زندگی ست. یکی از اوج های کتاب جاییست که رنج های جونیور زیادتر از همیشه می شود و اتفاقات بد پشت هم برایش دست تکان می دهند. جونیور تصمیم می گیرد که نجات پیدا کند ، یعنی بهتر است بگویم که خودش را نجات دهد. شروع می کند به نوشتن فهرست هایی از «تمام کسانی که در زندگی بیشترین شادی را به او داده بودند» و «نوازنده هایی که شادترین آهنگ ها را نواخته اند» و «غذاهای محبوبش» و «کتاب های محبوبش» و «بسکتبالیست های محبوبش» و... و کاریکاتور کشیدن و نوشتن و نوشتن و نوشتن برای فرار از درد هایش. او چه خوب راه های رهاتر شدن را به چنگ آورد.
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
4
1403/3/5
0
1401/5/19
7
1402/8/27
2